Νίκος Μαλίνογλου
πρόεδρος σωματείου εργαζομένων στο νοσοκομείο Σισμανόγλειο

«Δεν θα υπάρξουν απολύσεις στην Υγεία» δηλώνει και ξαναδηλώνει ο Άδωνις και το «αποδεικνύει» επανασυστήνοντας σταδιακά όλες τις θέσεις που είχε καταργήσει προ μηνός στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας (και 60 περισσότερες!) ξεκινώντας τη διαδικασία για την επανατοποθέτηση των 1.640 εργαζομένων που είχαν βγει σε «διαθεσιμότητα».

Βρέθηκε επιτέλους ένας υπουργός που κρατάει το λόγο του; Βρέθηκε ένας υπουργός που μπορεί να «πείσει» την Τρόικα να μην γίνουν απολύσεις στο χώρο του; Όχι. Βρέθηκε κάτι πολύ πιο τετριμμένο: Ένας υπουργός σε προεκλογική περίοδο.

***

Κινδυνεύοντας να καταποντιστεί στις επερχόμενες εκλογές του Μάη η κυβέρνηση αρχίζει τα κόλπα και τα «ρουσφέτια». Έτσι παγώνει προσωρινά όσες περισσότερες απολύσεις μπορεί, ενώ την ίδια στιγμή αρχίζει τις προσλήψεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των ΟΤΑ όπου θα προσληφθούν 40.000 εργαζόμενοι με 5μηνες συμβάσεις μέσω προγραμμάτων «κοινωφελούς χαρακτήρα». Μπορεί οι προσλήψεις αυτές να μην έχουν καμία σχέση με τις παλιές εποχές όπου το Δημόσιο εξασφάλιζε μονιμότητα και ασφάλεια, για τα χάλια όμως της εποχής είναι μια χαρά για να αλιεύσει κανείς ψήφους.

Την ίδια στιγμή σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι η ΟΛΜΕ απειλούσε από τις αρχές Σεπτέμβρη με απεργία διαρκείας. Μέσα στο καλοκαίρι μια σειρά ομοσπονδίες (ασφαλιστικά ταμεία, Υπ. Εργασίας, ΕΟΠΥΥ, Εφορείες) συζητούσαν σοβαρά τη συμμετοχή τους σε μια τέτοια απεργία. Θα ήταν λοιπόν μάλλον αφελές από την πλευρά του «Αδώνιδος» να προχωρήσει σε απολύσεις και να ωθούσε έτσι και τη δημόσια Υγεία να συμμετέχει στο αγωνιστικό μπλοκ. Εξάλλου υπήρχε ήδη κινητικότητα στο χώρο της Υγείας. Μπορεί οι κινητοποιήσεις μας να μην ήταν για τα δεδομένα του χώρου πολύ μαζικές, ήταν όμως αρκετές για να τον αποθαρρύνουν.

***

Σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση της χώρας ο Αδωνης, εκπροσωπώντας την κυβερνητική πολιτική, ερμηνεύει τις λέξεις «διαθεσιμότητα-κινητικότητα» με παρανοϊκό τρόπο, παίζοντας με το μυαλό και τις ζωές των χιλιάδων εργαζομένων στα Νοσοκομεία.

Συγκεκριμένα καταργεί οργανικές θέσεις στα Νοσοκομεία, «για να πιάσει τα νούμερα που απαιτεί η Τρόικα», όπως ο ίδιος διατυμπανίζει και ταυτόχρονα κάνει επανασύσταση των ίδιων θέσεων στα ίδια ή άλλα νοσοκομεία, φέρνοντας το χάος στην παροχή υπηρεσιών Υγείας.

Για παράδειγμα, ποιος ο λόγος στο ΣΙΣΜΑΝΌΓΛΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ να καταργήσει 166 θέσεις εργαζομένων, δηλώνοντας με την πράξη τούτη ότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι δεν είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του Νοσοκομείου, ενώ ταυτόχρονα  κάνει επανασύσταση των ίδιων θέσεων για να τους ξαναπάρει πίσω; Απολύει και προσλαμβάνει ξανά τους ίδιους ανθρώπους.  Πραγματικά ούτε ο Φρόυντ δε θα μπορούσε να απαντήσει σε αυτό το παρανοϊκό παιχνίδι των νούμερων και των ανθρώπων-αριθμών .    

***

Ας πάρουμε όμως την αρχή του νήματος.       

Τα Μνημόνια που έχουν υπογράψει και εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων προβλέπουν πως μέχρι το 2015 από τα 140 δημόσια νοσοκομεία πρέπει να έχουν μείνει 80 και από τους 80.000 εργαζόμενους πρέπει να έχουν φύγει 40.000. Πώς θα πιαστούν αυτοί οι «στόχοι» χωρίς να γίνουν απολύσεις;

Με έναν πολύ απλό τρόπο: Ελαχιστοποιώντας ή μηδενίζοντας την ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ των εργαζομένων. Αποδυναμώνοντας το κίνημα, μοιράζοντας φρούδες υποσχέσεις,  βάζοντας στοιχήματα, λες και οι ζωές των ανθρώπων και η αγωνία τους παίζονται στους ιπποδρόμους που έχει ο Υπουργός στο μυαλό του, ο οποίος θεωρεί ότι χρησιμοποιώντας απαξιωτικές και εξευτελιστικές εκφράσεις μπορεί να γονατίσει τη θέληση και τη ψυχική δύναμη των εργαζομένων!!!!

Εξαπολύονται οι ΔΑΚίτες στους χώρους εγασίας, τυφλά προσηλωμένοι στις απάνθρωπες επιταγές της κυβέρνησή τους, επαναλαμβάνοντας και παπαγαλίζοντας τις εκφράσεις του υπουργού «Τι τις θέλετε τις απεργίες, τις πορείες, τις Γενικές Συνελεύσεις; Ο υπουργός έχει πει απ’ την αρχή ότι δεν θα απολυθεί κανείς». Προσπαθούν με νύχια και με δόντια να ακυρώσουν, να απαξιώσουν κάθε αγωνιστική αντίδραση των Σωματείων, να κάμψουν κάθε αντίσταση, να αποσιωπήσουν τις τραγικές επιπτώσεις των πολιτικών τους στο χώρο της Υγείας. 

Το κίνημα όμως εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα έχει αντιληφθεί τις επικοινωνιακές τεχνικές των κυβερνώντων, οι οποίες στηρίζονται στη ψυχολογία του φόβου και της αβεβαιότητας. Οι κυβερνώντες και οι εκπρόσωποί τους προσπαθούν να πείσουν για τις παρανοϊκές τους αποφάσεις, χρησιμοποιώντας τους όρους της «δίκαιης αξιολόγησης» και «μοριοδότησης», να καταδείξουν στους εργαζόμενους ότι δε θα χάσουν τις δουλειές τους, ότι θα προστατέψουν τις οικογένειές τους. Αυτοί είναι οι προστάτες της χώρας, οι φερέγγυοι, ενώ οι παρατάξεις και τα σωματεία που κινητοποιούνται και καλούν τους εργαζόμενους σε ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ, παρουσιάζονται ως κινδυνολόγοι που παρασέρνουν τον κόσμο σε αναίτιες κινητοποιήσεις.

***

Έτσι όταν θα έρθει η ώρα για τις πραγματικές απολύσεις, που οι ίδιοι έχουν υπογράψει, το παρανοϊκό τους παιχνίδι θα μετατραπεί σε εφιαλτικό κυνήγι μαγισσών.    

Ο Άδωνις θα βγάλει την προβιά του αρνιού και όταν θα έρθει η ώρα θα δείξει τα δόντια του λύκου, πιστεύοντας ότι οι εργαζόμενοι θα πιαστούν στον ύπνο. «Θα μας ξαναπροσλάβει» θα λένε και τότε οι ΔΑΚίτες του, «όπως έκανε και την προηγούμενη φορά. Ο Υπουργός είναι φερέγγυος»

Οι εργαζόμενοι και το κίνημα αυτή τη φορά δε θα πιαστεί στο δόλωμά τους!!!  Θα φωνάξει δυνατά ΟΧΙ      στην τρελή κούρσα που οδηγεί στην ανέχεια και τη φτώχια.

Το κίνημα θα τους ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ,  θα ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ , ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ, θα τους ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ.