Ανταπόκριση από το WASP («Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα»)
Από το site της CWI, www.socialistworld.net
Επιμέλεια: Χριστίνα Χάσου
Η ηγεσία του COSATU (Γενική Συνομοσπονδία των Συνδικάτων της Ν. Αφρικής) η οποία υποστηρίζει το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο (ANC) και την κυβέρνησή του, κατάφερε να πετύχει όσα δεν κατάφερε για χρόνια το καθεστώς του Απαρτχάιντ! Κατάφερε να διασπάσει το εργατικό κίνημα της χώρας και τη Συνομοσπονδία η οποία αριθμεί 2,2 εκατομμύρια μέλη. Τη νύχτα της 7ης Νοεμβρίου –η οποία χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο ως η «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών»– η Εκτελεστική Επιτροπή του COSATU ψήφισε με 33 ψήφους υπέρ έναντι 24 κατά, την διαγραφή του συνδικάτου των μεταλλεργατών NUMSA.
Η απόφαση αυτή πάρθηκε για να τιμωρηθεί το NUMSA για την απόφασή του, το Δεκέμβριο του 2013, να συγκρουστεί με το κυβερνών Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο (ANC) και να αναλάβει πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα που να εκπροσωπεί πραγματικά τους εργαζόμενους[1].
Τεράστιο πλήγμα για το ANC
Για το ANC, η διάσπαση του COSATU αποτελεί τεράστιο πλήγμα. Η προσπάθειά να μετατρέψει το COSATU σε ένα «γραφείο εργασίας» του ANC έχει αποτύχει, ενώ το συνδικάτο των μεταλλεργατών (NUMSA) έχει ξεφύγει από τον έλεγχό του. Προσπαθώντας να μετατρέψουν το COSATU σε μια δύναμη εκτόνωσης και εξουδετέρωσης της αντίστασης των εργαζομένων, αυτό που κατάφεραν τελικά ήταν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να επανέλθει η εργατική τάξη στο προσκήνιο ως μια ανεξάρτητη πολιτική δύναμη.
Κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής του COSATU, ο γενικός γραμματέας του NUMSA, Ίρβιν Τζιμ, αντικρούοντας κάθε κατηγορία προς το συνδικάτο των μεταλλεργατών, συνόψισε τους λόγους για τους οποίους το NUMSA στοχοποιήθηκε λέγοντας
«Θέλετε να μας διαγράψετε γιατί σας υπενθυμίζουμε συνεχώς πως αποτυγχάνετε να προστατεύσετε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης».
Ο Τζιμ προειδοποίησε ακόμη ότι, εντός ή εκτός του COSATU, το NUMSA δεν θα σταματήσει να κινητοποιεί τους εργαζόμενους προς την κατεύθυνση της αλλαγής της κοινωνίας, ούτε να εκθέτει την οικτρή αποτυχία της συμμαχίας, στην οποία έχει εμπλακεί το COSATU με το κυβερνών κόμμα. Εξήγησε ταυτόχρονα ότι αυτή η συμμαχία υπονομεύει την ικανότητά της συνδικαλιστικής ηγεσίας να εκπροσωπήσει ουσιαστικά την εργατική τάξη».
Η διάσπαση
Λίγες μέρες αργότερα, στις 10 Νοεμβρίου, 7 ακόμη από τις 19 ομοσπονδίες που συμμετέχουν στο COSATU ανέστειλαν τη συμμετοχή τους στα ηγετικά του όργανα, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τη NUMSA.
Τα συνδικάτα αυτά είναι η Ένωση Εργαζομένων στον κλάδο των Τροφίμων (FAWU) η Ένωση Ποδοσφαιριστών Νότιας Αφρικής (SAFPU) η Δημοκρατική Οργάνωση Νοσηλευτών (Denosa) το Συνδικάτο Δημοσίων Υπαλλήλων (PAWUSA) η Ένωση Εργαζομένων Επικοινωνίας (CWU) η Νοτιοαφρικανική Ένωση Κρατικών Υπαλλήλων (SASAWU) και η Ένωση Εργαζομένων στο Εμπόριο και τον Επισιτισμό (SACCAWU).
Σε συνέντευξη Τύπου του COSATU στις 11 Νοεμβρίου, όπου ανακοινώθηκε επίσημα η διαγραφή του NUMSA, ο γενικός γραμματέας του COSATU, Ζ. Βάβι, απουσίαζε.
Αργότερα, έδωσε στη δημοσιότητα μια επιστολή με την οποία διαφωνεί με τη διαγραφή, ενώ και ο ίδιος βρίσκεται στο στόχαστρο της δεξιάς πτέρυγας της Συνομοσπονδίας. Όπως και στην περίπτωση του NUMSA, η αιτία για τη στοχοποίηση του είναι η σκληρή κριτική του στις καπιταλιστικές πολιτικές της κυβέρνησης του ANC.
Διεφθαρμένη δεξιά ηγεσία των «επίσημων» συνδικάτων
Τα συνδικάτα των οποίων οι «ηγέτες» ψήφισαν για την απομάκρυνση του NUMSA χαρακτηρίζονται από διαφθορά και συγκρούσεις στο εσωτερικό τους, ενώ δεν έχουν υποστήριξη από τα μέλη τους για τις ενέργειες εναντίον του NUMSA.
Ο γενικός γραμματέας του Συνδικάτου Μεταφορών SATAWU εμφανίστηκε πρόσφατα με χειροπέδες στο δικαστήριο οικονομικών εγκλημάτων κατηγορούμενος για κλοπή, αλλά παρόλα αυτά παραμένει στη θέση του και είναι ευπρόσδεκτος στις συνεδριάσεις του COSATU!
Τα 7 συνδικάτα σύμμαχοι του NUMSA θα συνεχίσουν τις πιέσεις προκειμένου να συγκληθεί ένα Ειδικό Πανεθνικό Συνέδριο του COSATU. Μια ειδική συνέλευση θα μπορούσε να εκλέξει νέα ηγεσία και να αποκαταστήσει το NUMSA. Για το λόγο αυτό, το αίτημα απορρίπτεται από τη δεξιά πτέρυγα για περισσότερο από 18 μήνες, παρ’ ότι οι προϋποθέσεις για τη σύγκληση του συνεδρίου πληρούνται. Είναι παραπάνω από προφανές ότι η δεξιά πτέρυγα θα συνεχίσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της προκειμένου να μπλοκάρει την επιστροφή του NUMSA.
Η ευθύνη για τη διάσπαση του COSATU βαραίνει εξολοκλήρου τη δεξιά πτέρυγα. Έχει προδώσει κάθε αρχή πολιτικής ανεξαρτησίας της εργατικής τάξης, του εργατικού ελέγχου και του σοσιαλισμού.
Από όλες τις παραδόσεις οι οποίες γέννησαν τη συνομοσπονδία μέσα από τη μάχη της δεκαετίας του 1980 ενάντια στο Απαρτχάιντ, το COSATU διατηρεί μόνο το όνομα.
Απαραίτητες οι τολμηρές ενέργειες
Οι προσπάθειες του NUMSA και των 7 συνδικάτων-συμμάχων του για τη σύγκλιση ειδικού συνεδρίου κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, ακόμη κι αν χαθεί αυτή η μάχη, δεν πρέπει να χαθεί χρόνος στο να τεθούν οι βάσεις για μια νέα συνδικαλιστική συνομοσπονδία που να εκπροσωπεί πραγματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Σε αυτή την κατεύθυνση το NUMSA συγκαλεί μαζικές συνελεύσεις των μελών του καθώς και εκπροσώπων συνδικαλιστικών ενώσεων σε όλη τη χώρα.
Ταυτόχρονα καλεί και όλα τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων του COSATU να συμμετάσχουν, είτε οι ηγέτες τους ψήφισαν για την απομάκρυνσή του NUMSA είτε όχι. Την ίδια ώρα τα μέλη του NUMSA θα εξακολουθήσουν να συμμετέχουν στις δομές του COSATU. Αυτή η τακτική είναι απαραίτητη, δεδομένου ότι η ενεργή συμμετοχή τους στη συνομοσπονδία είναι ζωτικής σημασίας για την εκ νέου διαμόρφωση του εργατικού κινήματος.
Οι θέσεις του WASP
Το WASP[2] έχει θέσει επανειλημμένα την ιδέα της δημιουργίας ενός Δικτύου Σοσιαλιστικών Εργατικών Ενώσεων το οποίο θα βασίζεται σε ευρύτερες δυνάμεις στη βάση των εργαζομένων. Τώρα είναι ο κατάλληλος χρόνος για να πάρει σάρκα και οστά μια τέτοια πρωτοβουλία. Άμεσος στόχος πρέπει να είναι η συσπείρωση όλων αυτών των δυνάμεων σε ένα συνδικαλιστικό κίνημα πραγματικά ταγμένο στις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων και προσηλωμένο στο στόχο της δημοκρατικής λειτουργίας των συνδικάτων και του δημοκρατικού ελέγχου από τη βάση στην ηγεσία.
Ένα τέτοιο δίκτυο θα μπορούσε να ξεπεράσει την παράλυση που δημιουργήθηκε στις τάξεις των εργαζομένων από την κρίση στο COSATU και να ηγηθεί στους μελλοντικούς αγώνες που έρχονται για τους μισθούς στο δημόσιο τομέα, την καθιέρωση κατώτατων μισθών στη βιομηχανία μετάλλου κ.α. Ταυτόχρονα θα θέσει τις βάσεις για μεγαλύτερη ενότητα και συνεργασία με τα εκτός COSATU συνδικάτα.
Παράλληλα με την ανάγκη ανοικοδόμησης του συνδικαλιστικού κινήματος, υπάρχει και η ανάγκη δημιουργίας ενός μαζικού κόμματος των εργαζομένων στηριγμένο σε ένα πραγματικά σοσιαλιστικό πρόγραμμα. Ένα μαζικό εργατικό κόμμα θα μπορούσε να ενώσει τους αγώνες των εργαζομένων, των τοπικών κοινοτήτων και της νεολαίας, στη μάχη για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος της αστικής τάξης και των πολιτικών εκπροσώπων της στο ANC. Πρόκειται για μια δυνατότητα που πρέπει να αξιοποιηθεί, χρειάζεται τόλμη αλλά μπορεί να φέρει μεγάλα αποτελέσματα.
