Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Πολιτών Βόλου ενάντια στην καύση σκουπιδιών NO BURN
Συνεχείς οι βραβεύσεις της «πράσινης» ΑΓΕΤ – Lafarge
Στάχτη στα μάτια μας από σκουπίδια και πετ κωκ
Τον τελευταίο καιρό πληροφορούμαστε από τον Τύπο τις συνεχείς βραβεύσεις της ΑΓΕΤ-Lafarge σε διάφορα επιχειρηματικά φόρουμ και κύκλους βιομηχάνων, βραβεία που κυρίως αφορούν τις επενδύσεις της για πιο φιλική προς το περιβάλλον λειτουργία, είτε ενσωματώνοντας πρακτικές που εντάσσονται στην κυκλική οικονομία είτε υιοθετώντας πρακτικές για τον περιορισμό των ρύπων και την αναχαίτιση της κλιματικής αλλαγής. Ωραία τα παχιά λόγια, ωραία και τα βραβεία που ανταλλάζουν μεταξύ τους οι βιομήχανοι και οι πολιτικοί παράγοντες που «τα βρίσκουν» μια χαρά με τους βιομήχανους, αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Και για να μην αναφερθούμε πάλι στις συνέπειες της καύσης σκουπιδιών, θα περιγράψουμε μόνο το πώς αποδομείται το επιχείρημα της εταιρείας ότι με την καύση σκουπιδιών θα μειώσει την καύση πετ κωκ, άρα τις εκπομπές CO2.
Τα στοιχεία που ήρθαν στα χέρια μας από το Τμήμα Χορήγησης Αδειών Ανάπτυξης και Φυσικών Πόρων της Περιφέρειας Θεσσαλίας και αφορούν στην ετήσια κατανάλωση καυσίμων που καταναλώνει η ΑΓΕΤ-Lafarge στις εγκαταστάσεις της για την παρασκευή του κλίνκερ (βασικού συστατικού του τσιμέντου) είναι αποκαλυπτικά: ενώ οι ποσότητες σκουπιδιών που καίγονται είναι διαρκώς αυξανόμενες από έτος σε έτος, η ποσότητα του πετρελαϊκού υπολείμματος διυλιστηρίων (πετ κωκ) παραμένει σχεδόν σταθερή.
Συγκεκριμένα,
- Οι ποσότητες των σκουπιδιών που καίγονται αυξάνονται σταθερά από 7.000 τόνους το 2014 σε 35.000 περίπου τόνους το 2018, πράγμα αναμενόμενο αφού ο τελικός στόχος της εταιρείας είναι οι 200.000 τόνοι ετησίως.
- Όμως η ποσότητα του πετ κωκ παραμένει σταθερή, περί τους 130.000-180.000 τόνους ετησίως (η διακύμανση σχετίζεται με τις διαφορές που προκύπτουν στην παραγωγική διαδικασία και στο αν τίθεται σε ολιγοήμερη λειτουργία η δεύτερη περιστροφική κάμινος).
Αυτό καταδεικνύει ότι, τελικά, τα σκουπίδια δεν αποτελούν καύσιμο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί απευθείας και ως δομικό στοιχείο της παραγωγικής διαδικασίας για συγκεκριμένους λόγους:
- τη μη σταθερή του σύνθεση. Καίγονται όποιας μορφής, σύνθεσης και προέλευσης φορτία σκουπιδιών από διάφορα κέντρα ή χωματερές (Φυλής, ΚΔΑΥ Βόλου, Ιταλία κ.λπ.).
- Την αστάθεια στην παραγόμενη θερμογόνο δύναμη εξαιτίας της διαφορετικής μορφής και σύνθεσης των σκουπιδιών.
- Συμβάλει μερικώς στη βελτίωση κάποιων συγκεκριμένων παραγωγικών παραμέτρων μικρής έκτασης χωρίς να ανατρέπει τεχνικές δεκαετιών λειτουργίας του εργοστασίου.
Η θερμογόνος δύναμη του καυσίμου είναι από τις βασικότερες προϋποθέσεις εύρυθμης λειτουργίας της διαδικασίας παραγωγής του κλίνκερ. Απαραίτητα πρέπει να είναι σταθερή, ελεγχόμενη και σε αυστηρά συγκεκριμένα πλαίσια, κάτι που προσφέρουν τα άλλα καύσιμα (πετ-κωκ, μαζούτ, ορυκτό κάρβουνο). Για να μπορέσουν τα σκουπίδια να καλύψουν τις παραπάνω προϋποθέσεις απαιτείται να περιέχουν πλαστικό σε πολύ υψηλές ποσότητες. Τα στελέχη της εταιρείας, λοιπόν, που λειαίνουν το έδαφος τόσο καιρό με επιστημονικοφανείς δηλώσεις για «εναλλακτικά καύσιμα με υψηλή θερμογόνο δύναμη», ας μας πουν ξεκάθαρα ότι μιλάνε για καύση πλαστικού!
Για τους παραπάνω κυρίως λόγους δεν είναι εφικτό τα σκουπίδια να αποτελέσουν δομικό στοιχείο της παραγωγικής διαδικασίας και ως εκ τούτου να εγκαταλειφθεί η καύση πετ κωκ. Έτσι, αποκαλύπτεται η απάτη της εταιρείας. Ο ισχυρισμός της ήταν εξ αρχής και συνεχίζει να είναι αβάσιμος, αποπροσανατολιστικός, σκόπιμος για να δικαιολογήσει την καύση των σκουπιδιών ως πρακτική με προοπτική. Και αυτό επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία της Περιφέρειας.
Εν κατακλείδι επιβεβαιώνεται η θέση μας ότι η καύση σκουπιδιών σκοπεύει στην αποκομιδή κέρδους από την οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει η εταιρεία για να καίει σκουπίδια και στην αποκομιδή ηθικού πλεονεκτήματος από το υποτιθέμενο περιβαλλοντικό προφίλ της. Όμως αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο σε μια μερίδα ανημέρωτων πολιτών που πιστεύουν ότι η εταιρεία πιθανά συμβάλλει στη μείωση των σκουπιδιών, στην κυκλική οικονομία και στην αναχαίτιση της κλιματικής αλλαγής. Δεν μπορεί να πείσει, όμως, την πλειοψηφία της βολιώτικης κοινωνίας, που έχει εκφραστεί επανειλημμένα και με μεγαλειώδεις διαμαρτυρίες ενάντια στην πολιτική της εταιρείας και δεν θαμπώνουν τα μάτια της ούτε από ψεύτικα «πράσινα» βραβεία ούτε από στάχτες σκουπιδιών και πετ κωκ.
