Δελτίο τύπου του "Ξ" για την προσφυγή στο μηχανισμό ΔΝΤ – ΕΚΤ – ΕΕ
Η προσφυγή στο μηχανισμό ΔΝΤ – ΕΚΤ – ΕΕ αποτελεί κόλαφο για ότι έχει απομείνει από τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, των μικρομεσαίων αγροτών και επαγγελματοβιοτεχνών και της νεολαίας.
ΔΝΤ – ΕΕ – ΕΚΤ δεν έρχονται για να στηρίξουν την ελληνική οικονομία από τις αγορές και τους κερδοσκόπους. Άλλωστε πρόκειται για την ίδια παρέα … Πολιτικοί ηγέτες δεξιών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, μεγαλοτραπεζίτες και ιδιοκτήτες πολυεθνικών, μέσω των εκπροσώπων τους σ’ αυτούς τους «θεσμούς», μεθοδεύουν την μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχτεί η ελληνική κοινωνία στο βιοτικό της επίπεδο κατά τη μεταπολίτευση.
Από όπου και αν πέρασε το ΔΝΤ άφησε πίσω του αποκαίδια. Αργεντινή, Λετονία, Ρουμανία, Τουρκία, Ουγγαρία κ.α. γνώρισαν πρωτόγνωρη αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας, είδαν το ΑΕΠ τους να μειώνεται δραματικά, τα δημόσια ασφαλιστικά συστήματα να καταρρέουν και τον εθνικό τους πλούτο να ξεπουλιέται σε μια νύκτα. Την ίδια στιγμή, οι απολύσεις δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων οδήγησε στις χώρες αυτές σε μαζικό κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων.
Όσο για την ΕΚΤ… η πρόθεσή της να «στηρίξει» την ελληνική οικονομία απέναντι στους κερδοσκόπους φαίνεται από το γεγονός ότι όλη την προηγούμενη περίοδο δάνειζε τις τράπεζες με επιτόκιο 1%, για να μας δανείζουν αυτές με τη σειρά τους, με επιτόκια 6 – 7%.
ΕΕ – ΟΝΕ – Ευρωζώνη ξεγυμνώνονται σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και αποδεικνύονται για μια ακόμα φορά «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», όσον αφορά το βιoτικό επίπεδο και τα δικαιώματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και της νεολαίας.
Μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη, δεν μπορεί παρά να είναι η Ευρώπη των λαών και των εργαζομένων. Και αυτή η Ευρώπη μπορεί να υπάρξει μόνο σαν σοσιαλιστική.
Η ανυπαρξία σοβαρής αντιπρότασης από την πλευρά των παραδοσιακών κομμάτων της αριστεράς και ο κατακερματισμός της, καθώς και οι συμβιβασμένες (στο βαθμό του ξεπουλήματος) συνδικαλιστικές ηγεσίες αποτελούν τα μεγαλύτερα εμπόδια στον αγώνα που πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία.
Το αποφασιστικό ξεπέρασμά τους από τα κάτω είναι μονόδρομος για τη συγκρότηση ενός μαζικού, συντονισμένου και ενωτικού απεργιακού κινήματος που θα αντιτάξει το δικό του μέτωπο στο αντιδραστικό μέτωπο κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ.
– Όχι στην προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης ΔΝΤ – ΕΚΤ – ΕΕ
– Παύση πληρωμών του χρέους και διαγραφή του
– Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο και την εκκλησιαστική περιουσία, δραστική μείωση των εξοπλισμών, πάταξη της εισφοροδιαφυγής.
– Εθνικοποίηση – χωρίς αποζημίωση των μεγαλομετόχων και κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση – του τραπεζικού συστήματος, των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και όλων των ΔΕΚΟ που ιδιωτικοποιήθηκαν (ΟΤΕ – ΟΑ – Λιμάνια κτλ)
