Της Σύνταξης του «Ξ»
Πάνω από 35.000 νεκροί (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) ανάμεσα στους οποίους 14.500 παιδιά είναι ο απολογισμός (μέχρι τα μέσα του Μάη) της αδιανόητης σφαγής που συνεχίζεται στη Γάζα από τον περασμένο Οκτώβρη. Η πολύμηνη φυγή των Παλαιστινίων από τον βορρά προς τον νότο, που έφερε την πλειοψηφία τους στην πόλη Ράφα στα σύνορα με την Αίγυπτο, τους έχει οδηγήσει ξανά σε αδιέξοδο.
Αυτό το τελευταίο ασφαλές -υποτίθεται- καταφύγιο, πλέον βομβαρδίζεται ανελέητα από τον ισραηλινό στρατό, ενώ σε τμήματά της πόλης ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη χερσαία εισβολή, η οποία αναμένεται να ενταθεί. Έτσι, πολλοί επιχειρούν πλέον την αντίστροφη διαδρομή, παρότι είναι καθαρό ότι δεν υπάρχει σε ολόκληρη τη λωρίδα της Γάζας κανένα ασφαλές σημείο, ενώ η πρόσβαση σε τροφή και πόσιμο νερό είναι εξαιρετικά δύσκολη κι ενώ οι εικόνες από παιδιά που υποσιτίζονται, ή ακόμη και πεθαίνουν από την πείνα, είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο. Την ίδια ώρα ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει τις επιχειρήσεις στη βόρεια Γάζα, συμπιέζονται τους Παλαιστίνιους στο κέντρο της, σε μια διαρκή αναζήτηση μιας ανύπαρκτης ασφάλειας.
Οι πανηγυρισμοί των Παλαιστινίων μετά την ανακοίνωση ότι η Χαμάς αποδέχεται τη συμφωνία για εκεχειρία με ανταλλαγή ομήρων στις αρχές του Μάη, δεν κράτησαν πάνω από λίγες ώρες. Σύντομα η ισραηλινή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η προτεινόμενη συμφωνία ήταν «μακριά από τις απαιτήσεις της» και ότι οι επιχειρήσεις στη Ράφα θα συνεχιστούν. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση Νετανιάχου θέλει απλά να συνεχίσει να διαλύει ό,τι έχει απομείνει από την Γάζα, μέχρι να μετατρέψει το σύνολο της έκτασής της σε κρανίου τόπο, μέχρι οι κάτοικοί της να μην μπορούν να επιστρέψουν πουθενά.
Συνολικά, η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Πέρα από τους βομβαρδισμούς, την πείνα και τη δίψα, έχουν απομείνει πλέον ελάχιστα λειτουργικά νοσοκομεία, ενώ κι αυτά βρίσκονται στο όριο της κατάρρευσης, καθώς ο ισραηλινός στρατός έχει κλείσει κάθε δίοδο εφοδιασμού τους σε καύσιμα. Στο μεταξύ, οι Παλαιστίνιοι που βρίσκονται φυλακισμένοι σε κέντρα κράτησης του ισραηλινού στρατού βιώνουν μια καθημερινή φρίκη που περιλαμβάνει βασανιστήρια και εξευτελισμούς, σύμφωνα με μαρτυρίες Ισραηλινών που τολμάνε να μιλήσουν σε διεθνή μέσα ενημέρωσης και να διαμαρτυρηθούν.
Ακόμη και ο στενότερος σύμμαχος του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, υποχρεώνονται όλο και συχνότερα να ασκούν σκληρή κριτική στον Νετανιάχου. Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Α. Μπλίνκεν, υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, αποκάλεσε την επιχείρηση του ισραηλινού στρατού μια φριχτή πρακτική που οδηγεί στην απώλεια των ζωών αθώων πολιτών, ενώ την ίδια ώρα έχει αποτύχει να εξουδετερώσει τη Χαμάς και την ηγεσία της. Δήλωσε επίσης ότι ο ισραηλινός στρατός πρέπει να εγκαταλείψει τη Γάζα και μιλώντας για τη χρήση που κάνει το Ισραήλ στα όπλα που του προμηθεύουν οι ΗΠΑ είπε:
«… θα ήταν λογικό να εκτιμηθεί ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, το Ισραήλ ενήργησε με τρόπους που δεν συνάδουν με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο».
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να σταματήσουν να ταΐζουν με όπλα την ισραηλινή πολεμική μηχανή στο άμεσο μέλλον…
Απέναντι σε αυτό το εξοργιστικό έγκλημα που συνεχίζεται εδώ και μήνες, η μόνη πραγματική φωνή αντίστασης είναι το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που αναπτύσσεται στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, τον αραβικό κόσμο, αλλά και οι φωνές διαμαρτυρίας που δυναμώνουν μέσα στο ίδιο το Ισραήλ. Το φοιτητικό κίνημα στις ΗΠΑ, που παρά τη σκληρή καταστολή παραμένει μαζικό και εξαπλώνεται σταδιακά στην Ευρώπη, είναι ένα από τα πιο ελπιδοφόρα στοιχεία της τελευταίας περιόδου. Χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες, ανάμεσά τους μέλη της εβραϊκής κοινότητας, ρισκάρουν τη βίαιη σύλληψη από την αμερικανική αστυνομία, ακόμη και την αποβολή από τα πανεπιστήμιά τους, προκειμένου να διαδηλώσουν ενάντια στο έγκλημα που συντελείται στη Γάζα.
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις σημειώνονται επίσης στη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Δανία, την Ελβετία, την Ολλανδία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Κοινό χαρακτηριστικό τους, όπως και με αυτές στα αμερικανικά πανεπιστήμια, είναι η άμεση επέμβαση των δυνάμεων καταστολής, με τις οποίες επιχειρείται να σιγήσει κάθε φωνή αντίστασης στο έγκλημα του ισραηλινού στρατού. Αυτό το κύμα αλληλεγγύης που αναπτύσσεται διεθνώς, πρέπει να επεκταθεί και να δυναμώσει, να απαιτήσει τον άμεσο τερματισμό του εγκλήματος στη Γάζα, καθώς είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να βάλει φρένο στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού. Και πρέπει να μπει στη μάχη για έναν κόσμο ειρήνης και ευημερίας, έναν κόσμο πραγματικά σοσιαλιστικό, όπου δεν θα σκοτώνονται οι άνθρωποι για τα συμφέροντα μιας χούφτας καπιταλιστών. Στην Ελλάδα, είναι απαραίτητο το κίνημα να παλέψει ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που παρά τα κροκοδείλια δάκρυα για τους αμάχους της Γάζας, παρέχει κάθε διευκόλυνση που της ζητάει το αιμοσταγές καθεστώς Νετανιάχου.
