Γιώργος Λυγουριώτης
Την πρώτη τους οργανωμένη εμφάνιση έκαναν την Πέμπτη 1 Οκτώβρη οι «αγανακτισμένοι κάτοικοι» της πλατείας Βικτωρίας (στα πρότυπα της χρυσαυγίτικης «επιτροπής κατοίκων» του Αγ. Παντελεήμονα).
Οι «αγανακτισμένοι κάτοικοι», οι οποίοι δεν ξεπέρασαν τα 40 άτομα, πραγματοποίησαν συγκέντρωση με αίτημα να αδειάσει η πλατεία από τους πρόσφυγες, που τις τελευταίες μέρες έχουν βρει εκεί ένα προσωρινό καταφύγιο.
Παράλληλα, κάλεσαν τους καταστηματάρχες της πλατείας να κλείσουν τα μαγαζιά τους συμβολικά μέχρι τις 2 το μεσημέρι.
Ταυτόχρονα, περίπου 100 αγωνιστές του αντιφασιστικού κινήματος συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Βικτωρίας, για να αποτρέψουν οποιαδήποτε πρόκληση των ακροδεξιών «αγανακτισμένων κατοίκων».
Όλα αυτά λίγες μέρες μετά από τις δηλώσεις του Κασιδιάρη σε δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας, ότι η Χρυσή Αυγή θα οργανώσει τους κατοίκους στην πλατεία Βικτωρίας, «όπως κάναμε και στον Άγιο Παντελεήμονα».
Σίγουρα αυτή τη στιγμή δεν μιλάμε για μια μαζική και οργανωμένη δύναμη στην περιοχή, αλλά τέτοιες καταστάσεις δημιουργούν ένα ευνοϊκό κλίμα για τη Χρυσή Αυγή, η οποία με τη σειρά της μπορεί να το αξιοποιήσει για να παρέμβει και να δράσει. Δράση που συνεπάγεται ρατσιστικά πογκρόμ.
Αντίστοιχες «επιτροπές» είδαμε τις προηγούμενες βδομάδες σε νησιά υποδοχής προσφύγων, όπως στη Κω και τη Μυτιλήνη, να επιτίθενται σε πρόσφυγες με βόμβες μολότοφ και με λοστάρια.
Αυτές οι αντιδράσεις «αγανακτισμένων κατοίκων» χτυπάνε το καμπανάκι στην Αριστερά και το αντιρατσιστικό/αντιφασιστικό κίνημα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν χρυσαυγίτη να μετατρέψει την πλατεία Βικτωρίας σε νέο κάστρο της Χρυσής Αυγής, να βγάλει τάγματα εφόδου στους δρόμους και να εξαπολύει επιθέσεις κατά μεταναστών και προσφύγων.
Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση, μαζική και ενωτική για να προστατέψουμε τους πρόσφυγες, αλλά και για να διατηρήσουμε τις γειτονιές μας καθαρές από τους φασίστες.
