Πριν δυο χρόνια ήταν η ταινία «Παράσιτα», του Μπονγκ Τζουν-χο, τον Σεπτέμβρη του 2021 ήταν η πρεμιέρα του «Squid Game», της μεγαλύτερης επιτυχίας του Netflix ως σήμερα, αλλά στις 20 Οκτώβρη αυτό που τράβηξε την προσοχή μας στη Νότια Κορέα ήταν οι εντυπωσιακές εικόνες των απεργών που διαδήλωναν στην Σεούλ και σε όλες τις μεγάλες πόλεις στις 14 περιφέρειες της χώρας, φορώντας στολές εμπνευσμένες από το«Squid game». Μια επιβεβαίωση ότι η τέχνη αντιγράφει την ζωή, όπως και η ζωή αντιγράφει την τέχνη.
Η απεργία κόκκινο πανί για το καθεστώς
Η γενική απεργία καλέστηκε από την Κορεάτικη Ομοσπονδία Συνδικαλιστικών Ενώσεων – KCTU (Korean Confederation of Trade Unions), την μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση στην χώρα με σχεδόν ένα εκατομμύριο μέλη και ανταποκρίθηκαν μεταλλεργάτες, εργαζόμενοι στον κατασκευαστικό κλάδο, υγειονομικοί, υπάλληλοι υπηρεσιών, εκπαιδευτικό προσωπικό κλπ.
Απεργιακές διαδηλώσεις έγιναν στις πόλεις Μπούσαν, Ίντσον, Ντέγκου, Ντέτζον, Γκουάνγκτζου κλπ, αλλά το μεγαλύτερο ειδικό βάρος είχε η συγκέντρωση στην πρωτεύουσα Σεούλ.
Το καθεστώς επιστράτευσε τα πάντα για να μην πραγματοποιηθεί η απεργιακή συγκέντρωση. Μια κατασταλτική φρενίτιδα που περιλάμβανε απαγόρευση των συγκεντρώσεων, τιμωρία των υπευθύνων και μηδενική ανοχή, με πρόσχημα τα ειδικά μέτρα για την μη μετάδοση του Covid-19.
Ο υπουργός Εσωτερικών, Jeon Hae-cheol, στοχοποίησε μάλιστα απευθείας τους απεργούς ως υπαίτιους ενός νέου γύρου της πανδημίας:
«Το εθνικό σχέδιο διαδηλώσεων της KCTU θα μπορούσε να απειλήσει την κατάσταση με τον ιό που βελτιώθηκε πρόσφατα μετά από τόση κακουχία, καταστρέφοντας παράλληλα τις προσδοκίες για επιστροφή στην κανονικότητα».
Οι δρόμοι γέμισαν, η απαγόρευση έσπασε
Την ημέρα της απεργίας το καθεστώς κινητοποίησε 16.000 αστυνομικούς που απέκλεισαν προληπτικά μεγάλα κομμάτια της πρωτεύουσας, προσπαθώντας να μαντέψουν τον τόπο της διαδήλωσης, καθώς η ηγεσία της KCTU για λόγους περιφρούρησης, ανακοίνωσε δημόσια το σημείο μόλις λίγη ώρα πριν την επίσημη έναρξη της συγκέντρωσης!
Η πανοραμική εικόνα ήταν εντυπωσιακή: 500 αστυνομικά λεωφορεία είχαν διαμοιραστεί σε φραγμούς γύρω από την κεντρική πλατεία Gwanghwamun, καθώς και περιφερειακά της Seorin-dong, που αποτελεί το διοικητικό κέντρο της πόλης.
Κι όμως όλες οι στρατηγικές και τα σχέδια κατάρρευσαν με πάταγο όταν 10άδες χιλιάδες εργαζόμενοι με αξιοσημείωτη πειθαρχία αλλά και ενθουσιασμό, κατέκλυσαν τον χώρο μπροστά από τον πολύβουο σταθμό του Μετρό, Seodaemun, ταπεινώνοντας την κυβέρνηση!
Στον απόηχο της απεργίας, όπως όλα δείχνουν, το καθεστώς προσπαθεί να πάρει την ρεβάνς και να αποκαταστήσει το κύρος του. Έτσι η Μητροπολιτική Αστυνομία της Σεούλ ανακοίνωσε την έναρξη έρευνας για τους διοργανωτές της διαδήλωσης με την υπόσχεση ότι θα υποστούν τις μέγιστες ποινικές κυρώσεις. Άλλωστε οι διώξεις συνδικαλιστών και ακτιβιστών και η ποινικοποίηση των αγώνων έχει μεγάλη ιστορία στη Νότια Κορέα.
Ένα «θαύμα» που είναι «φρίκη»
Για την KCTU ήταν στην πραγματικότητα μονόδρομος η γενική απεργία για πολλούς και διάφορους λόγους. Η αντικειμενική βάση είναι ο συσσωρευμένος θυμός για τον νοτιοκορεάτικο καπιταλισμό, που έχει χαρακτηρισθεί ως το «θαύμα του ποταμού Χαν». «Θαύμα» για τους καπιταλιστές η μια όψη, αλλά «φρίκη» για τους εργαζόμενους η άλλη. Αρκεί να δούμε μερικές εκφάνσεις αυτού του δίπολου:
- Η Νότια Κορέα φιγουράρει τα τελευταία χρόνια στις πρώτες θέσεις των τεχνολογικά προηγμένων χωρών, αλλά κάτω από το λούστρο το πλουσιότερο 10% των κατοίκων της κατέχει το 66% του συνολικού πλούτου, ενώ το φτωχότερο 50% του πληθυσμού μόλις το 2%!
- Αποτελεί την 4η μεγαλύτερη οικονομίας της Ασίας, αλλά βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά φτώχειας (16,7% του πληθυσμού) στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ενώ πάνω από το 40% όλων των εργαζομένων θεωρούνται «παράτυποι εργαζόμενοι» (δηλ. χωρίς κοινωνική ασφάλιση, συλλογικές συμβάσεις κλπ)!
- Είναι η πατρίδα των κολοσσών της Samsung, της LG, της Hyundai, με θεαματικές επιδόσεις στα έξυπνα τηλέφωνα, στις τηλεοράσεις, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στα αυτοκινήτα. Την ίδια ώρα βρίσκεται στην 1η θέση παγκόσμια όσον αφορά στις αυτοκτονίες στις ηλικίες 10-19 ετών και άνω των 60!
- Είναι ανάμεσα στους πρωτοπόρους διεθνώς στη ναυπήγηση πετρελαιοφόρων πλοίων, στην ανέγερση ουρανοξυστών, στην κατασκευή αυτοκινητοδρόμων και εμπορικών κέντρων σε όλον τον κόσμο. Παράλληλα κατατάσσεται τρίτη στις περισσότερες ετήσιες ώρες εργασίας κι από το 2015 ήταν τρίτη στους θανάτους στον χώρο εργασίας μεταξύ των χωρών μελών του ΟΟΣΑ!
Μια νέα ριζοσπαστική συνείδηση
Όλο αυτό το εκρηκτικό κοινωνικό μείγμα άρχισε να μεταμορφώνει ριζοσπαστικά τη συνείδηση τα τελευταία χρόνια κι αυτό αποτυπώθηκε με μαζική πίεση πάνω σε όλους τους σχηματισμούς και τις δομές.
Τον Δεκέμβρη του 2020 τα μέλη της ΚCTU καταψήφισαν την εισήγηση του τότε προέδρου για σύμπνοια και ειρήνη με την κυβέρνηση και τους καπιταλιστές, εξαιτίας του αντίκτυπου της πανδημίας στην οικονομία. Αυτό οδήγησε σε εκλογές και αλλαγή της ηγεσίας.
Ο νέος πρόεδρος της KCTU, ο 45χρονος Yang Kyung-soo, προέρχεται από τις γραμμές των «παράτυπων» εργαζομένων. Δούλευε στην γραμμή παραγωγής της KIA Motors κι από το 2012 ήταν ο πρόεδρος του Σωματείου των «παράτυπων» εργαζομένων στο εργοστάσιο της Σεούλ. Με το που εκλέχθηκε στην ηγεσία της KCTU υποσχέθηκε την προετοιμασία μιας γενικής απεργίας και κατά τη διάρκεια του 2021 στήριξε κάθε επιμέρους εργατικό αγώνα που οργανώθηκε.
Το καθεστώς αποφάσισε να δράσει γρήγορα και να μην επιτρέψει να μαζικοποιηθεί το φαινόμενο των μαχητικών συνδικαλιστών που αυθαδιάζουν… Στις 2 Σεπτέμβρη του 2021 η αστυνομία εισέβαλε στα κεντρικά γραφεία της
KCTU και συνέλαβε τον Yang με κατηγορίες για παραβίαση της έκτακτης νομοθεσίας για την αποτροπή μετάδοσης του Covid-19, για διακοπή κυκλοφορίας και για καταστρατήγηση του νόμου για συνελεύσεις/διαδηλώσεις.
Ο Yang παραμένει μέχρι και σήμερα κρατούμενος και αποτελεί τον 13ο πρόεδρο της KCTU που καταλήγει στην φυλακή!
Η πρόκληση δεν μπορούσε να μείνει αναπάντητη και η υπόλοιπη ηγεσία της KCTU ανακοίνωσε αυτόματα την Γενική Απεργία της 20ης Οκτώβρη.
Επιθετικά αιτήματα
Ωστόσο η Γενική Απεργία δεν περιορίστηκε μόνο στο αίτημα της απελευθέρωσης του Yang. Τουναντίον χαρακτηρίστηκε από επιθετικές διεκδικήσεις, δηλ. διεκδικήσεις που στόχο έχουν δραστικές αλλαγές και βελτιώσεις του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης.
Έτσι δίπλα στο κεντρικό σύνθημα «Να συντρίψουμε την ανισότητα», υπήρχαν αιτήματα για:
- Κατάργηση της «παράτυπης» εργασίας, δηλ. κατάργηση του part time ωραρίου, των προσωρινών συμβάσεων, βασικά επιδόματα και κοινωνική ασφάλιση σε όλους τους εργαζόμενους κλπ.
- Συλλογική συμμετοχή των εργαζομένων σε όλες αποφάσεις αναπροσαρμογής της παραγωγής των επιχειρήσεων σε εποχές κρίσης, ώστε να μην είναι αυτοί τα μόνα θύματα.
- Κοινωνικοποίηση όλων των υπηρεσιών που αφορούν στην εκπαίδευση και στην στέγαση.
- Εθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων-κλειδί της νοτιοκορεάτικης οικονομίας.
Η επίδειξη δύναμης της εργατικής τάξης στις 20 Οκτώβρη ήταν ένα πρώτο βήμα. Αλλά θα χρειαστούν κι άλλα. Κι όχι μόνο στο πεδίο των συνδικαλιστικών αγώνων. Το πιο αποφασιστικό βήμα των πιο πρωτοπόρων αγωνιστών στη Νότια Κορέα είναι να χτίσουν το ανεξάρτητο, διεθνιστικό, επαναστατικό, σοσιαλιστικό κόμμα της τάξης τους. Για να μπορέσουν να συγκρουστούν νικηφόρα με το νοτιοκορεάτικο καπιταλισμό και να τον αντικαταστήσουν με μια σοσιαλιστική, εργατική δημοκρατία. Για να γίνουν οι ίδιοι δημιουργοί της ανώτερης τέχνης, αυτής της μεταμόρφωσης των ζωών τους.
