Η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στις 16.11.09 αποφάσισε:
1.Την διεξαγωγή της πανελλαδικής συνδιάσκεψης στις 27-28-29 Νοέμβρη.
2.Η συνδιάσκεψη θα είναι ανοικτή σε όλους
3. Δεν θα έχει αποφασιστικό χαρακτήρα και ψηφοφορίες
4.Βάση για τη συζήτηση θα είναι 2 κείμενα. Το ένα, η απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Το δεύτερο υπογράφεται από μια σειρά συνιστώσες όπως, ΑΚΟΑ, ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ, ΚΟΕ, Κόκκινο, Ξεκίνημα, Οικοσοσιαλιστές, Ρόζα και μέλη της γραμματείας που δεν ανήκουν σε συνιστώσες.
Οι αποφάσεις πάρθηκαν με συναίνεση, δηλαδή στη βάση αμοιβαίων συμβιβασμών. Η συζήτηση στη Γραμματεία θα συνεχιστεί και τις επόμενες ημέρες με στόχο την εξάντληση κάθε δυνατότητας για ενιαίο κείμενο στην πανελλαδική.
Οι διαφορές
Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο κείμενα, ως προς το οργανωτικό, επικεντρώνονται κύρια
– στην έννοια του μέλους
– στην ύπαρξη ενδιάμεσου οργάνου ανάμεσα στην πανελλαδική συνδιάσκεψη και τη γραμματεία (Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή – ΠΣΕ).
Το μέλος
Ο ΣΥΝ αρνείται την κάρτα μέλους κατά άτομο, επιμένοντας ότι η κομματική κάρτα κάθε συνιστώσας πρέπει να αποτελεί αυτόματα κάρτα μέλους του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό περιέχει τον κίνδυνο μέλη «φαντάσματα», εχθρικά στην ουσία προς τον ΣΥΡΙΖΑ, να έχουν τη δυνατότητα να εμφανίζονται την τελευταία στιγμή και να καθορίζουν το αποτέλεσμα ψηφοφοριών – γι’ αυτό η πρόταση του ΣΥΝ δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Μια μέση λύση θα μπορούσε να είναι, η ταυτότητα μέλους της κάθε συνιστώσας να λειτουργεί σαν ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ υπό την προϋπόθεση ότι καταρτίζεται ενιαίο μητρώο μελών που τίθεται στην έγκριση των τοπικών επιτροπών και συνελεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΝ οφείλει κατά τη γνώμη μας να κάνει τις απαιτούμενες υποχωρήσεις στο θέμα.
Η ΠΣΕ
Στο θέμα της ΠΣΕ, επίσης, το αίτημα του ΣΥΝ να καταργηθεί αυτό που μέχρι σήμερα ήταν κεκτημένο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Πέρα απ’ αυτό το σκέλος, η ΠΣΕ, αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς σε περίπτωση που δεν εκλέγεται από την πανελλαδική συνδιάσκεψη, σημαίνει πως:
– ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει κανένα λόγο στην εκλογή των οργάνων, κι επίσης,
– στο διάστημα ενός χρόνου μεταξύ δύο πανελλαδικών συνδιασκέψεων η γραμματεία θα αποφασίζει για όλα τα ζητήματα χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο.
Ελλείψεις: εναλλαγή και ανάκληση
Το «Ξ» στήριξε το κείμενο των 9 συνιστωσών και των «ανένταχτων» σ. παρότι σε κάποια σημεία δεν μας καλύπτει πλήρως.
Το κείμενο θέτει σωστά, το ζήτημα των ποσοστώσεων, το οποίο είναι απαραίτητο για να μην έχει τη δυνατότητα καμία συνιστώσα να πάρει αποφάσεις εκτός ΣΥΡΙΖΑ και να τις επιβάλει στη συνέχεια, αλλά δεν τις προβλέπει για τις τοπικές επιτροπές. Επίσης δεν θέτει το ζήτημα της εναλλαγής στα όργανα και της ανακλητότητας των οργάνων. Αυτά αποτελούν σημαντικές κατά τη γνώμη μας ελλείψεις.
Οι ποσοστώσεις σε τοπικό επίπεδο, με ευελιξία και προσαρμογές, βέβαια, χρειάζονται για τον ίδιο λόγο που το κείμενο τις προβλέπει για τα ενδιάμεσα και ανώτερα συντονιστικά όργανα. Αν είναι απαραίτητες για τα τελευταία, γιατί δεν είναι και για τις τοπικές επιτροπές;
Το θέμα της εναλλαγής προκάλεσε τις πιο οξείες συγκρούσεις στην κ. γραμματεία για πάνω από 9 ολόκληρους μήνες (καλοκαίρι 2008 – άνοιξη 2009). Οι θέσεις ευθύνης των συντονιστών και της δημόσιας εκπροσώπησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται από συγκεκριμένα άτομα και συνιστώσες για να προωθήσουν «τη δική τους ατζέντα». Ακόμα, μετά την κρίση που προκλήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα της εναλλαγής του συντονιστή της κ. γραμματείας, η εναλλαγή έχει πια κατακτηθεί. Υπάρχει ένα ζήτημα, συνεπώς, το οποίο θέτουμε ευθέως: οι δυνάμεις που εμπόδισαν το να τεθεί το θέμα της εναλλαγής στο κείμενο των «ανένταχτων» σ. και των συνιστωσών, να αναλάβουν δημόσια την ευθύνη γι’ αυτό εξηγώντας γιατί.
Το θέμα της ανακλητότητας, είναι επίσης σημαντικό για μας, για ευνόητους λόγους: δημοκρατία σημαίνει το δικαίωμα των οργανώσεων να αντικαθιστούν τα εκλεγμένα όργανά τους ανά πάσα στιγμή το θεωρήσουν χρήσιμο ή αναγκαίο – όχι στα αρχηγικά μοντέλα και τα ανεξέλεγκτα όργανα.
Γιατί η πανελλαδική δεν θα έχει αποφασιστικό χαρακτήρα;
Η κ. γραμματεία κατέληξε στην απόφαση ότι η πανελλαδική συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει αποφασιστικό χαρακτήρα. Αυτό το θεωρούμε πολύ σοβαρό λάθος. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ γενικά, αλλά και ο κόσμος του ΣΥΝ που πιστεύει και παλεύει για τον ΣΥΡΙΖΑ, θέλει διαδικασίες στις οποίες ο λόγος του να έχει αξία. Διαφορετικά δεν βλέπει καν λόγο συμμετοχής.
Στη βάση όλων των πιο πάνω κάποιες συνιστώσες πρότειναν αναβολή της συνδιάσκεψης. Είναι κατανοητοί οι λόγοι που ωθούν σ. σε τέτοιες προτάσεις. Τυχόν αναβολή όμως θα σήμαινε ότι και πάλι η «βάση» κρατιέται σε αναμονή μέχρι να αποφασίσουν «οι αρχηγοί». Αυτό θα ήταν απαράδέκτο, ιδιαίτερα με την δικαιολογημένη καχυποψία που υπάρχει στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι καλύτερα να προχωρήσουμε και να δούμε τη συνδιάσκεψη σαν το ξεκίνημα της συζήτησης για τη νέα φάση του ΣΥΡΙΖΑ, να προχωρήσουμε στα βήματα που μπορούμε να κάνουμε σήμερα, και να συνεχίσουμε τη συζήτηση και την προσπάθεια για τα υπόλοιπα στη συνέχεια.
Η συνδιάσκεψη πρέπει να αποτελέσει το άνοιγμα κι όχι το κλείσιμο της συζήτησης για την οργανωτική αναδιάταξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Να μην υποτιμηθεί η πολιτική πτυχή
Έχοντας αναφέρει τα πιο πάνω, θέλουμε να τονίσουμε πως παρότι η έμφαση επικεντρώνεται στα οργανωτικά ζητήματα, δεν θα πρέπει να υποτιμάται καθόλου η σημασία των πολιτικών. Ας μην ξεχνάμε πως η πορεία των νέων σχηματισμών της αριστεράς στην Ευρώπη και διεθνώς δεν ήταν καθόλου θετική. Μπορεί σήμερα να δημιουργούν ελπίδες τα παραδείγματα του Die Linke, του Μπλόκου και του ΝΑΚ, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα κόμματα που δημιουργούσαν ελπίδες την προηγούμενη περίοδο, όπως η Κομ. Επανίδρυση, το Σκοτσέζικο Σοσιαλιστικό Κόμμα το Ολλανδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Βραζιλιάνικο P-SOL, κλπ είτε διασπάστηκαν, είτε διαλύθηκαν, είτε μετακινήθηκαν προς τα δεξιά, απογοητεύοντας τους πρωτοπόρους αγωνιστές και την κοινωνία. Η δε Die Linke στη Γερμανία, όχι μόνο συζητάει την κεντροαριστερά, αλλά την εφαρμόζει κιόλας σε επίπεδο κρατιδίων(και μάλιστα στο Βερολίνο) και τοπικών διοικήσεων.
Είναι λοιπόν καλό που αναπτύσσεται όλη αυτή η συζήτηση για τα καταστατικά ευρωπαϊκών κομμάτων αυτή την περίοδο, αν όμως αποξενώσουμε τη συζήτηση για την οργανωτική πτυχή από το πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο, θα αντιμετωπίσουμε εξαιρετικά σοβαρούς κινδύνους στο μέλλον.
Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση «Ξεκίνημα»<br/>19/11/2009
