Του Γιάννη Παπία,
υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με την «Θεσσαλονίκη- Ανοιχτή Πόλη»
http://papiasgiannis.wordpress.com/
«Αϊ σιχτίρ ρε, Μπουτάρης» είναι το νέο σύνθημα που λανσάρει ο «εναλλακτικός» δήμαρχος μας.
«Άξιος», «αποτελεσματικός», «καινοτόμος» είναι οι λέξεις που ακούμε όταν ρωτάμε γιατί να ξαναψηφίσει κάποιος τον Μπουτάρη.
Τι στο καλό γίνεται λοιπόν; Πως ένας μνημονιακός δήμαρχος καταφέρνει να διατηρεί την δυναμική του στις δημοσκοπήσεις;
Ας ξεκινήσουμε από μια παραδοχή: Όταν ο προηγούμενος δήμαρχος είναι στη φυλακή ισόβια για υπεξαίρεση (έκλεβε λεφτά σα να λέμε) όταν η προηγούμενη διοίκηση έχει αποκαλυφθεί σαν αναπόσπαστο κομμάτι του ακροδεξιού και διαπλεκόμενου τριγώνου Ψωμιάδη, Άνθιμου και Παπαγεωργόπουλου, είναι πολύ δύσκολο κάποιος να καταγραφεί ως χειρότερος.
Ο Μπουτάρης ξεκινάει λοιπόν με ένα συγκριτικό πλεονέκτημα: η σύγκριση του είναι με τους σάπιους τύπους που κυβερνούσαν για χρόνια αυτή την πόλη.
Ας πούμε επίσης, υπήρξε όντως μια αλλαγή: σε κοινωνικά θέματα και σε επίπεδο θέσης, ο Μπουτάρης έχει σταθεί πολύ πιο θετικά απ’ ότι η προηγούμενη δημοτική αρχή. Έχει κάνει δηλώσεις κατά της Χρυσής Αυγής, πήρε υποστηρικτική θέση στα θέματα της απεργίας πείνας των 300 μεταναστών και του σχολείου μεταναστών «Οδυσσέας»[1], έδωσε το πράσινο φως για να γίνει το pride στην πόλη[2]. Σε θέματα, λοιπόν που δεν απαιτούν σύγκρουση με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ο Μπουτάρης ήταν πιο ανοιχτός στο να πάρει μια σχετικά προοδευτική θέση[3]. Είναι αρκετά όμως αυτά για ένα δήμαρχο στην εποχή μας;
Ας δούμε την ουσία πέρα από τις εντυπώσεις:
Από την αρχή του Μνημονίου έχουν δοθεί πολύ σκληρές μάχες στην Θεσσαλονίκη για να μην περάσει από πάνω μας ο οδοστρωτήρας του Μνημονίου. Μπήκε μπροστά στη μάχη για να βοηθήσει τους δημότες του μήπως ο Δήμαρχος; Έκανε έστω μια δήλωση συμπαράστασης;
Όχι…
Ίσα- ίσα δήλωσε ότι «από μόνοι μας έπρεπε να φέρουμε το μνημόνιο».
Ο «Καλλικράτης» μείωσε τους πόρους για την τοπική αυτοδιοίκηση κατά 60%, οδηγώντας σε κλείσιμο ή μαρασμό δημοτικές υπηρεσίες και παροχές. Αντέδρασε ο Δήμαρχος σε κάτι τέτοιο;
Όχι…
Ίσα- ίσα δήλωσε ότι ο «Καλλιράτης» είναι σε θετική κατεύθυνση και ότι πρέπει να επεκταθεί.
Ζούμε στα χρόνια της ανεργίας, της φτώχειας και της ανθρωπιστικής κρίσης σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού της πόλης. Μπήκε μπροστά ο Δήμος σε προσπάθειες ουσιαστικής αλληλεγγύης;
Στήριξε τις αγορές χωρίς μεσάζοντες;
Όχι… Ούτε άδεια δεν έδινε για τους χώρους που γινόταν.
Μήπως στήριξε, έστω στα λόγια, εγχειρήματα όπως αυτό της ΒΙΟ.ΜΕ.; Ούτε. Ίσα- ίσα προώθησε τη λογική της φιλανθρωπίας μέσω των ιδρυμάτων του Σόρος, σαν η φτώχεια να είναι μια παλιοκατάσταση και οι πλούσιοι οι σωτήρες μας.
Πριν εκλεγεί μιλούσε για δημοκρατία και συμμετοχή των πολιτών. Οργάνωσε μήπως λαϊκές συνελεύσεις που να έχουν αποφασιστικό ρόλο; Κινητοποίησε μήπως τον κόσμο για να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες για την πόλη;
Τίποτα απ’ αυτά… Αρκέστηκε στις δημόσιες σχέσεις και τις δηλώσεις εντυπωσιασμού, μας έβαλε και βαθμολογία κάτω από τη βάση ως πολίτες ενώ αυτός ήταν πάνω από τη βάση ως «αρχηγός» μας…
Υπήρχε διάχυτη αίσθηση ότι αν εκλεγεί ο Μπουτάρης τα ζητήματα του περιβάλλοντος θα έρθουν στο προσκήνιο. Υπήρξε κανένα σχέδιο για την εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων;
Όχι, αντιθέτως στήριξε τις επιλογές του λόμπι των σκουπιδιών για ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής και για το ΣΜΑ της Ευκαρπίας (που θα συμπιέζει τα απορρίμματα οδηγώντας τα σε εργοστάσια καύσης ή την τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ) ενώ προώθησε την συνεργασία με την ΟΙΚΟΜΕΤ, την εταιρία στην οποία δούλευε η Κ. Κούνεβα όταν δέχτηκε την επίθεση με βιτριόλι.
Υπήρξε καθαρή θέση για το θέμα των εξορύξεων χρυσού που θα δηλητηριάσουν ολόκληρη την περιοχή;
Μπα… Μετά από πολύ πίεση είπε κάτι μισόλογα.
Υπήρξε καμία βελτίωση των ποδηλατοδρόμων;
Τίποτα, η ίδια εγκατάλειψη του εντελώς φτωχού δικτύου…
Υπήρξε μήπως συζήτηση για δημοτική συγκοινωνία ώστε να μειωθεί το κυκλοφοριακό χάος; Όχι, μόνο προτάσεις για στάθμευση επί πληρωμή και εκτός κέντρου!
Υπήρξε τέλος κάποια σοβαρή προσπάθεια για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης του νερού; Όχι, ενώ τυπικά πήρε θέση κατά, με δηλώσεις του στη συνέχεια απαξίωσε την προσπάθεια αναφέροντας κατά λέξη:
«δεν με ενδιαφέρει αν θα είναι ιδιωτικό ή δημόσιο το μονοπώλιο»,
«εγώ πιστεύω ότι πρακτικά δεν μπορούμε να κάνουμε δημοψήφισμα», κτλ.
Ναι αλλά δεν υπήρξε μια μικρή μείωση των δημοτικών τελών; Υπήρξε μεν, με τι κόστος δε. Όταν κλείνουν ή παρακμάζουν οι υπηρεσίες του Δήμου (γυμναστήρια, παιδικοί σταθμοί, κτλ) και αυξάνεται η συνδρομή που πρέπει να πληρώνουν οι δημότες, και όταν ο ίδιος ο Δήμαρχος δηλώνει επίσημα ότι χρειάζονται 2.000 απολύσεις, είναι φανερό ότι το κόστος της μείωσης των δημοτικών τελών είναι μεγάλο και, απλά, το πληρώνουμε με άλλους τρόπους.
Ο Μπουτάρης προσπάθησε από την αρχή να περάσει το προφίλ του «ακομμάτιστου», του «ανεξάρτητου», κτλ. Αυτό κατέπεσε ήδη από το βράδυ της εκλογής του το 2010, όταν το γενικό συμπέρασμα ήταν ότι οι Θεσσαλονικείς ψηφίσαν την πρόταση του ΠΑΣΟΚ άρα την συνέχιση του μνημονίου. Με λίγα λόγια η ψήφος που έδωσαν πολλοί στον ντεμέκ ακομμάτιστο αξιοποιήθηκε κομματικά για να συνεχίσει η καταστροφή της χώρας. Επιπλέον ο ίδιος ο Μπουτάρης δήλωσε ότι «εγώ είμαι πιο Πασόκος από τους Πασόκους» και ότι ο Βενιζέλος δικαιούται να πανηγυρίζει το βράδυ των εκλογών αν κερδίσει το Δήμο.
Μπαϊλντίσαμε λοιπόν με όλη την lifestyle αντίληψη του Μπουτάρη, που τίποτα ουσιαστικό δεν είχε να μας προσφέρει τόσα χρόνια. Θέλουμε ένα Δήμο στα χέρια της Αριστεράς, μιας Αριστεράς έτοιμης να μπει μπροστά στη μάχη για την ανατροπή της κατάστασης, να χτίσει ένα Μέτωπο Μαχητικών Δήμων ενάντια στο Μνημόνιο, να είναι ουσιαστικά δίπλα στις δομές αλληλεγγύης. Θέλουμε ουσιαστική αλλαγή στη ζωή μας, θέλουμε ένα δήμο στα χέρια του λαού και των εργαζομένων!
