η προκήρυξη σε pdf εδώ
Προκήρυξη του “Ξ”
Κυβέρνηση – κεφάλαιο – ΕΕ – ΔΝΤ: Εγκληματίες
– Άρνηση πληρωμής του χρέους!
– Εθνικοποίηση τραπεζών και μονοπωλίων!
– Μαζικοί γενικευμένοι αγώνες – απεργίες, καταλήψεις!
– Πανευρωπαϊκός συντονισμός!
Το ελληνικό εργατικό κίνημα παρακολουθεί σοκαρισμένο και οργισμένο την βαρβαρότητα της επίθεσης που ξεκίνησε από τις αρχές του χρόνου, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Στο όνομα της κρίσης για την οποία οι εργαζόμενοι δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη οι επιτελείς του ελληνικού, ευρωπαϊκού και διεθνούς κεφαλαίου επιδιώκουν να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Κατακτήσεις δεκαετιών εξαφανίζονται με «συνοπτικές διαδικασίες». Η κατάργηση των δώρων, οι μειώσεις μισθών και επιδομάτων, οι αυξήσεις στη φορολογία, σημαίνουν για τους περισσότερους εργαζόμενους πτώση του βιοτικού επιπέδου κατά 20–30 %! Ο βασικός μισθός για τους νέους εργαζόμενους, μειώνεται από €740 μικτά (καθαρά περίπου 670€) σε €590 (560€ καθαρά).
Με τις νέες ρυθμίσεις για το εργασιακό ο κάθε εργοδότης θα μπορεί σε διάστημα 1-2 χρόνια να απολύει όλο το προσωπικό του, χωρίς αιτιολόγηση, για να προσλάβει στη θέση του νέους εργαζόμενους των 560 €. Οι συντάξεις ξανά στον Προκρούστη – καταργείται το ΕΚΑΣ και η βασική σύνταξη δεν θα ξεπερνά τα 360€. Στόχος τους, την ίδια στιγμή, να δουλεύουμε μέχρι θανάτου! Κι αυτοί να τα ξεπουλήσουν όλα στο μεγάλο κεφάλαιο!
Καταδικάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους και τις οικογένειές τους στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση, οδηγούν σε μαζική χρεοκοπία τους μικρομεσαίους, μαγαζάτορες και μικροβιοτέχνες. Έτσι, οδηγούν ολόκληρη την κοινωνία στον γκρεμό, διαλύουν κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής και λειτουργίας. Δημιουργούν τις συνθήκες που γεννούν απελπισία, έγκλημα, ναρκωτικά, τρομοκρατία. Δημιουργούν εγκληματίες στην ηλικία των 14 χρόνων που σκοτώνουν 80χρονους για 10€ κι οδηγούν απελπισμένους συμπολίτες μας να αυτοπυρπολούνται μέσα στην τράπεζά που χρωστάνε.
Πρέπει να μετατρέψουμε την απελπισία και την οργή σε οργανωμένη πάλη και αντίσταση!
Πόσα ψέματα;
«Δεν υπάρχει άλλος δρόμος», λέει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ!
Και γιατί δεν το λέγατε πριν τις εκλογές, ψεύτες;
«Σε τρία χρόνια η Ελλάδα θα αναγεννηθεί», λέει ο πρωθυπουργός!
Ψεύτης, ξανά!
Σύμφωνα με το ίδιο το ΔΝΤ, το ελληνικό χρέος, που στις αρχές του 2010 ήταν στο 125% του ΑΕΠ, αν το πρόγραμμα του ΔΝΤ ακολουθηθεί πιστά και με «επιτυχία» και όλα πάνε «καλά», θα ανέβει στο 150-160% μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια και θα μειωθεί στη συνέχεια σε 120% το 2020! Απίστευτο; 10 χρόνια βάναυσης λιτότητας για να μειωθεί το χρέος από 125% σε 120%;! Και μετά να μας πούνε νέα λιτότητα γιατί το 120% είναι πολύ ψηλό – διπλάσιο από το 60% που προνοούν οι κανόνες της ΕΕ (Σύμφωνο Σταθερότητας)!
Τα πιο πάνω είναι, επαναλαμβάνουμε, είναι οι επίσημες προβλέψεις του ίδιου του ΔΝΤ!!
Κι αν πέσει λίγο έξω το πρόγραμμα; Τότε, σύμφωνα πάλι με το ΔΝΤ, το 2020 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα έχει φτάσει στο 170% του ΑΕΠ!!
25 χρόνια λιτότητας μας φέρανε εδώ!
Συμπέρασμα; Ούτε σε 3, ούτε σε 13 χρόνια δεν θα αναγεννηθεί η ελληνική οικονομία και κοινωνία μ’ αυτές τις πολιτικές!
Μήπως ξεχνάμε ότι πολιτικές λιτότητας εφαρμόζονται από το 1985, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακάλυψε ότι οι «αγορές» δεν ήταν ευχαριστημένες κι έπρεπε να ικανοποιηθούν οι ορέξεις τους; Μετά ήταν ο Μητσοτάκης.. Μετά ο Σημίτης… Μετά ο Καραμανλής… 25 χρόνια λιτότητας, τη μια για να μπούμε στην ΕΕ, την άλλη για το ευρώ, την τρίτη για τους Ολυμπιακούς… τη μια γιατί ο ένας άφηνε πίσω του «καμένη γη» την άλλη γιατί ο άλλος άφηνε «καμένη γη»… και πάντα, βέβαια, «για το καλό της Ελλάδας», της «παραγωγικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας»…
Σήμερα βλέπουμε το αποτέλεσμα: μετά από 25 χρόνια λιτότητας, έρχεται η χειρότερη λιτότητα απ’ όλες! Ε, όχι!
Ποιος φταίει;
Η κρίση του ελληνικού χρέους, και των ελλειμμάτων όμως δεν είναι ψεύτικη, είναι πραγματική.
Πως δημιουργήθηκαν; Με ένα τρόπο: με τη διαρκή μεταβίβαση πλούτου από τα δημόσια ταμεία στο ελληνικό κεφάλαιο, από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Είτε με τη μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις από 45% σε 25% μέσα σε μια δεκαετία (Σημίτης – Καραμανλής)…
είτε με τις «επιδοτήσεις», τις διευκολύνσεις, τις φοροαπαλλαγές και άλλα…
είτε με το δημόσιο να πληρώνει τεράστια ποσά για τις εθελούσιες εξόδους των εργαζομένων από τις δημόσιες επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν…
είτε με τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία προσφέρθηκαν, στο πιάτο, από τις κυβερνήσεις στους καπιταλιστές…
είτε με την φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή…
είτε με την ασυδοσία των «off shore» εταιρειών μηδαμινής φορολόγησης, στις οποίες οι κυβερνώντες υπουργοί επέδειχναν ιδιαίτερο ζήλο…
με όλα αυτά, οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δημιουργούσαν ελλείμματα στο όνομα των οποίων απαιτούσαν και επέβαλλαν στους εργαζόμενους λιτότητα και ξανά λιτότητα.
Τι έχει να πει το «Λάος»;
Με την ευκαιρία θα θέλαμε να ρωτήσουμε και τους υπερασπιστές της καθαρότητας της ελληνικής φυλής, αυτούς του «Λάος» και των ομοϊδεατών τους, που έχουν ψηφίσει μαζί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να περάσει όλος αυτός ο οδοστρωτήρας πάνω από τις ζωές των εργαζομένων:
για την ανεργία και τη φτώχεια οι μετανάστες φταίνε;
Σύμπτωμα της παγκόσμιας κρίσης
Μέσα στο σκηνικό των ήδη υπαρχόντων ελλειμμάτων και ψηλού χρέους ήρθε η παγκόσμια οικονομική κρίση που συνεχίζεται. Η κρίση ξεκίνησε το 2007 από την αγορά ακινήτων στις ΗΠΑ, απλώθηκε στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, επεκτάθηκε στη διεθνή οικονομία και απείλησε τα τραπεζικά συστήματα όλου του κόσμου. Μέσα στη διετία 2008-9 οι διάφορες κυβερνήσεις, παγκόσμια, ξόδεψαν κοντά στα 20 τρις δολάρια για να σώσουν τα τραπεζικά συστήματα και τις μεγάλες βιομηχανίες του πλανήτη – το μεγαλύτερο ποσό που ξοδεύτηκε ποτέ στην ιστορία του πλανήτη για παρόμοιο σκοπό, μεγαλύτερο από το ετήσιο ΑΕΠ των ΗΠΑ, πάνω από το 1/3 του παγκόσμιου ΑΕΠ!
Παρόλα αυτά η κρίση συνεχίζεται. Το 2010 χτύπησε την Ευρώπη, απειλώντας πια όχι με χρεοκοπία επιχειρήσεων αλλά ολόκληρων κρατών και κατ’ επέκταση την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ και του κοινού νομίσματος, του ευρώ. Από την «αγία οικογένεια» που μας παρουσιαζόταν η ΕΕ αποκαλύπτει τον πραγματικό της χαρακτήρα: σκληροί ανταγωνισμοί, συγκρούσεις, εκβιασμοί και απειλές, εθνικισμοί και λασπολογία.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι ανακάλυψαν πως για τις άρχουσες τάξεις της Ευρώπης και τους κονδυλοφόρους των ΜΜΕ δεν είμαστε παρά «τεμπέληδες», «διεφθαρμένοι», που ζούμε «πέρα από τις δυνατότητες μας» στη χλιδή και στις υπερβολές! Και μαζί μ’ αυτούς τα ίδια λένε και οι διάφοροι Έλληνες δουλικοί δημοσιογράφοι στο ΣΚΑΪ και τα άλλα κανάλια κι εφημερίδες που επαναλαμβάνουν ρυθμικά και με υπεροψία τα ίδια ψέματα.
Ευχαριστούμε «κύριοι» για τα καλά σας λόγια, θα τα θυμόμαστε…
Ελάτε να πείτε, στο 1 εκατομμύριο των Ελλήνων της γενιάς των 700 € καθώς και στο 65% των Ελλήνων συνταξιούχων που ζουν με λιγότερα από 600 € το μήνα, πως «ζουν πέρα από τα όρια τους» τεμπελιάζοντας…
Ποιον «διασώζουν»;
Μπροστά στο ενδεχόμενο της χρεοκοπίας της μιας εθνικής οικονομίας μετά την άλλη, και την κατάρρευση της ΕΕ και του ευρώ, τα επιτελεία της ΕΕ αποφάσισαν να διαθέσουν 110 δις € στην Ελλάδα και 750 δις ευρώ για τα επόμενα θύματα της κρίσης.
Ποιον ακριβώς «διασώζουν» όμως; Γιατί, εμάς, τους εργαζόμενους, σίγουρα όχι!
Τα χρέη της Ελλάδας και των υπόλοιπων υπερχρεωμένων κρατών της Ευρώπης είναι χρέη προς το μεγάλο ευρωπαϊκό τραπεζικό κεφάλαιο – τις Γερμανικές, Γαλλικές, Ελβετικές, Βρετανικές κοκ, αλλά και ελληνικές τράπεζες. Ενδεικτικά, το 20% του συνόλου των δανείων των Γερμανικών τραπεζών είναι προς τους 4 «προβληματικούς» – Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία. Το 30% του ελληνικού χρέους περίπου είναι προς ελληνικές τράπεζες και το 60% του υπόλοιπου ποσού είναι σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες!
Αν ξεκινήσει η αλυσίδα των χρεοκοπιών, από την Ελλάδα, στην Πορτογαλία, την Ισπανία κοκ, αυτό που στο τέλος θα τιναχτεί στον αέρα είναι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, στο σύνολό του!
Για να σώσουν λοιπόν αυτούς, τους Γερμανούς τραπεζίτες και καπιταλιστές η Μέρκελ, τους Γάλλους ο Σαρκοζί, κοκ, ξαφνικά ανακαλύπτουν πως «υπάρχουν λεφτά»! Στήνουν τον μηχανισμό παροχής ρευστότητας, δίνουν 110 δις στην ελληνική κυβέρνηση για να αρχίσει να ξοφλά τα χρέη της. Και μετά ξεζουμίζουν εμάς μέχρι θανάτου – και το ίδιο τους Ιρλανδούς, Πορτογάλους, Ισπανούς, κλπ εργαζόμενους! Μαζί με τους ευρωπαίους τραπεζίτες διασώζονται και οι Έλληνες τραπεζίτες, που συνεχίζουν την ψηλή κερδοφορία τους, τη στιγμή που θα είχαν οδηγηθεί στη χρεοκοπία αν δεν είχαν την στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης με τα γνωστά (δικά μας) 28 δις ευρώ.
Αυτοί οι ίδιοι Έλληνες τραπεζίτες είναι που έβγαζαν χρυσά κέρδη την ώρα της πιο μεγάλης και πιο βαθιάς κρίσης που περνά η χώρα μας όταν δανειζόντουσαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1% επιτόκιο για να δανείσουν στην συνέχεια την ελληνική κυβέρνηση με μέχρι και 7%. Τα ίδια έκαναν και οι «αγορές» – δηλαδή οι υπόλοιποι ευρωπαίοι και άλλοι ξένοι τραπεζίτες!
Παράσιτα με την πλήρη έννοια του όρου – αυτοί είναι οι τραπεζίτες!
Οι εργαζόμενοι μπορούν!
Οι εργαζόμενοι θα χάνουν 2, 3 και περισσότερους μισθούς, κάθε χρόνο, από τώρα και στο εξής, αν εφαρμοστούν τα μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Είναι σίγουρα διατεθειμένοι να χάσουν και 5 και 10 και 15 μεροκάματα – κι όσα περισσότερα χρειάζεται – αν είναι να παλέψουν σοβαρά για να ανατρέψουν αυτή την επίθεση. Γιατί έχουν να κερδίσουν πολύ περισσότερα!
Το ελληνικό εργατικό κίνημα έχει δείξει ξανά και ξανά πως ξέρει να δίνει μάχες – και σκληρές μάχες. Το απέδειξε και πρόσφατα, με τη μαζική συμμετοχή στις γενικές απεργίες που έχουν γίνει και ιδιαίτερα της 5ης Μάη, όταν πάνω από 200 χιλιάδες βάδισαν στο κέντρο της Αθήνας στη μεγαλύτερη εργατική κινητοποίηση από τη μεταπολίτευση.
Μήπως οι εργαζόμενοι δεν έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτές τις πολιτικές; Την έχουν και με το παραπάνω. Όχι μόνο αυτές τις πολιτικές μπορούν να ανατρέψουν αλλά και την οποιαδήποτε κυβέρνηση τις εφαρμόζει.
Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στους εργαζόμενους αλλά στις ηγεσίες του εργατικού κινήματος, στα συνδικάτα και στα κόμματα της αριστεράς, που δεν προτείνουν ούτε τις πολιτικές λύσεις που απαντούν στην κρίση με την οποία είμαστε αντιμέτωποι ούτε τις μορφές πάλης που απαιτούνται για να φέρουν αποτέλεσμα.
Οι ηγεσίες «δεν τραβάνε»!
Οι ηγεσίες των συνδικάτων αρνούνται να προχωρήσουν σε μαζικούς, συντονισμένους, αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης και με συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις για την ανατροπή των πολιτικών αυτών!
Όχι μόνο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αλλά και οι ηγεσίες της αριστεράς και στην Ελλάδα και πανευρωπαϊκά είναι πίσω.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα, στην Ελλάδα, ούτε η ηγεσία του ΚΚΕ ούτε του ΣΥΝ προτείνουν άρνηση αποπληρωμής του χρέους στους τραπεζίτες-τοκογλύφους (ξένους και Έλληνες) αλλά ούτε και εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος.
Κι όμως σε δημοσκόπηση της VPRC στις αρχές του Μάη, το 28% των Ελλήνων είναι υπέρ της άρνησης πληρωμής του χρέους και το 48% υπέρ της εθνικοποίησης των τραπεζών!
Όταν λέμε λοιπόν ότι οι ηγεσίες των κομμάτων της αριστεράς «είναι πίσω», αυτό ισχύει κυριολεκτικά: είναι πίσω και από τις ανάγκες της εποχής αλλά και από τη συνείδηση και τις διαθέσεις του εργατικού κινήματος και των λαϊκών στρωμάτων!
Τα καθήκοντα της αριστεράς
Τα καθήκοντα των μαζικών κομμάτων της ελληνικής αριστεράς (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ) σήμερα είναι αφήσουν τις γενικόλογες διαμαρτυρίες και καλέσματα και να πουν καθαρά:
– Άρνηση αποπληρωμής του χρέους στους ξένους και Έλληνες τραπεζίτες-τοκογλύφους!
– Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, χωρίς αποζημίωση στους μεγαλομετόχους, κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και διαχείριση! Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσει νόημα η θέση «την κρίση να πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν»!
– Εθνικοποίηση των μονοπωλίων και των στρατηγικών επιχειρήσεων που ελέγχουν την πορεία της οικονομίας – κάτω από συνθήκες εργατικού ελέγχου και διαχείρισης. Μόνο έτσι μπορεί να ξεφύγει η οικονομία από την υποταγή στα κέρδη του κεφαλαίου και να σχεδιαστεί για τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου!
– Σοσιαλιστική Προοπτική: Η κρίση, είναι κρίση του καπιταλισμού, βαθιά και καταστροφική (και όχι απλά του νεοφιλελευθερισμού) και η αριστερά έχει υποχρέωση να προτείνει, συγκεκριμένα και καθαρά, την πάλη για την ανατροπή του συστήματος και την αντικατάστασή του από μια σοσιαλιστική κοινωνία στηριγμένη στην εργατική δημοκρατία (δηλαδή την ελευθερία έκφρασης και οργάνωσης και τον πολυκομματισμό)!
– Μορφές πάλης: Απαιτείται ανοιχτή αντιπαράθεση με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που δεν αναπτύσσουν κανένα πραγματικό σχέδιο για την ανατροπή των πολιτικών του κεφαλαίου. Χρειάζεται να ξεκινήσει μαζική εκστρατεία μέσα στους εργαζόμενους, υπέρ ενός κινήματος που να συνδυάζει επαναλαμβανόμενες γενικές απεργίες με καταλήψεις διαρκείας σε χώρους κλειδιά (πχ, λιμάνια, ΔΕΗ, ναυπηγεία, κατασκευαστικές) ώστε να δοθεί το μήνυμα της αντίστασης με όλα τα μέσα στο σύνολο της κοινωνίας και παραδείγματα προς μίμηση!
– Ενότητα στη Δράση: Η αριστερά, ΚΚΕ–ΣΥΡΙΖΑ–εξωκοινοβουλευτική, οφείλει επιτέλους να ασχοληθεί με το θέμα των ενωτικών δράσεων και αγώνων. Έχει ξεπεραστεί κάθε όριο, όταν σ’ αυτές τις συνθήκες γίνονται 3 ή 4 διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες για το ίδιο θέμα, την ίδια μέρα.
– Πανευρωπαϊκός Συντονισμός: Η Αριστερά πρέπει να εντείνει τις πρωτοβουλίες που ήδη ξεκίνησαν σε πανευρωπαϊκή βάση για συντονισμό των αγώνων.
Την βδομάδα 21 – 26 Ιούνη είχαμε την πρώτη προσπάθεια για πανευρωπαϊκό συντονισμό κινητοποιήσεων ενάντια στη λιτότητα των ευρωπαίων ηγετών και για αλληλεγγύη στο ελληνικό εργατικό κίνημα. Σ’ αυτή συμμετείχαν ευρωβουλευτές από το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην Ιρλανδία, (τμήμα της CWI, αδελφή οργάνωση του Ξεκινήματος) τον ΣΥΡΙΖΑ, τη γερμανική «Αριστερά», το πορτογαλικό «Αριστερό Μπλοκ» το γαλλικό «Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα» κ.α.
Έχει τεράστια σημασία να συνεχιστεί αυτή η πρωτοβουλία, και ήδη μια σειρά οργανώσεις και κόμματα της αριστεράς επεξεργάζονται τα επόμενα βήματα!
– Πανευρωπαϊκή απεργία: Η 29η Σεπτέμβρη έχει οριστεί σαν μέρα πανευρωπαϊκής δράσης από τα πανευρωπαϊκά συνδικάτα. Πρέπει να μετατρέψουμε αυτή την ημέρα σε μέρα 24ωρων γενικών απεργιών, σε όσες περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μπορούμε.
– Ευρώπη των Εργαζομένων και του Σοσιαλισμού: Οι διαθέσεις για συντονισμό μέσα στους Ευρωπαίους εργαζόμενους είναι έντονες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις τελευταίες απεργιακές τους κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στην Πορτογαλία κρατούσαν πανό με συνθήματα όπως «στο δρόμο που χάραξαν οι Έλληνες». Σ’ αυτή την διάθεση για ταξική ενότητα πρέπει να επενδύσουμε τα μέγιστα. Γιατί έτσι, ενωτικά, μπορούμε,
– να σπάσουμε τον εθνικισμό και το ρατσισμό που καλλιεργούν οι ηγεμόνες της ΕΕ,
– να βάλουμε φρένο στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας
– και να θέσουμε τις βάσεις για να ανατρέψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση των καπιταλιστών και των ατέρμονων πολιτικών λιτότητας και να την αντικαταστήσουμε με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Εργαζομένων και του Σοσιαλισμού.
