Επιμέλεια άρθρου του David Lopez,
Izquierda Revolucionaria – Μεξικό
Η επίθεση της κυβέρνησης του Πένια Νιέτο στα πιο φτωχά στρώματα του Μεξικού, με τη μορφή των αυξήσεων στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, μια επίθεση που έχει γίνει γνωστή ως «gasolinazo», ξεκίνησε την 1η Γενάρη.
Οι αυξήσεις κυμαίνονται μεταξύ 14,2% και 20% ανάλογα με την περιοχή. Πρόκειται για μια πτυχή της πολιτικής της «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας, που έχει ξεκινήσει από το 2012, με την κυβέρνηση να καταργεί σταδιακά τις επιδοτήσεις.
Μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια, η τιμή του πετρελαίου έχει ανέβει κατά 60%. Από εδώ και στο εξής, θα καθορίζεται με βάση την προσφορά και τη ζήτηση, πηγαίνοντας παράλληλα με τις διεθνείς τιμές. Το Φλεβάρη, τα καύσιμα θα πάρουν νέα αύξηση κι από εκεί και έπειτα, οι τιμές θα μπορούν να ανεβαίνουν σε εβδομαδιαία ή και καθημερινή βάση.
Όλα τα παραπάνω γίνονται στα πλαίσια του προχωρήματος της ιδιωτικοποίησης της PEMEX, της κρατικής εταιρείας ενέργειας, που θα αποφέρει τεράστια κέρδη στις ιδιωτικές εταιρείες που στοχεύουν στην απόκτησή της.
Με αυτήν ακριβώς τη δίψα για κέρδη συνδέονται και οι πρόσφατες αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων και βέβαια αυτή τη δίψα θα την πληρώσουν για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί.
Μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας
Η απάντηση των Μεξικανών εργαζομένων στο «gasolinazo» ήταν άμεση και ηχηρή.
Για αρκετές ημέρες, η χώρα συγκλονίστηκε από μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σε μια σειρά πόλεις, μπλοκαρίσματα δρόμων, αλλά και καταλήψεις σε πετρελαϊκούς σταθμούς.
Κατά τη διάρκειά των κινητοποιήσεων, σημειώθηκαν φθορές και βανδαλισμοί, που προκάλεσαν προβοκάτορες που «φύτεψε» στο κίνημα η ίδια η κυβέρνηση, προκειμένου να το φθείρει, φοβούμενη τη μαζική οργή της κοινωνίας.
Δεν έχει ωστόσο καταφέρει μέχρι στιγμής να κάμψει τη μαζική διάθεση αγώνα ενάντια στο «gasolinazo».
Το κίνημα πρέπει να συνεχιστεί και να μαζικοποιηθεί, να προστατέψει τον εαυτό του από τους προβοκάτορες, αλλά και να συντονιστεί στη βάση της δημιουργίας μιας πανεθνικής συντονιστικής επιτροπής, που θα παλέψει μέχρι τέλους ενάντια στην κυβέρνηση και τις πολιτικές της. Παράλληλα με τη μάχη ενάντια στις αυξήσεις των τιμών στην ενέργεια, χρειάζεται να δοθεί η μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της εταιρείας πετρελαίου και να οργανώσουμε κινητοποιήσεις ενάντια στις περικοπές, τις ιδιωτικοποιήσεις, σε όλες τις αντεργατικές πολιτικές, που εφαρμόζει η κυβέρνηση Πένια Νιέτο.
