Από το site της «Επαναστατικής Αριστεράς» (Izquierda Revolucionaria) αδελφής οργάνωσης του «Ξ» στο Μεξικό
Τις τελευταίες ημέρες, ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα συγκλονίζει το Μεξικό. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή επίδειξη δύναμης από τη φοιτητική κοινότητα του UNAM, του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της πόλης του Μεξικού, αλλά και άλλες πανεπιστημιακές κοινότητες, που έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους. Το φοιτητικό κίνημα στρέφεται ενάντια στις φασιστικές ομάδες με την ονομασία «porros», που δραστηριοποιούνται στα πανεπιστήμια. Σε πάνω από 39 πανεπιστήμια, οι φοιτητικοί σύλλογοι, μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις, αποφάσισαν αποχές από τα μαθήματά από μία έως τρεις μέρες.
Η νεολαία παλεύει για το μέλλον της
Η ατμόσφαιρα αντανακλά τη μεγάλη αυτοπεποίθηση που νιώθει το φοιτητικό κίνημα μετά την ιστορική ήττα της δεξιάς στις εκλογές της 1ης Ιούλη και την ανάδειξη του αριστερού υποψήφιου Andrés Manuel López Obrador, γνωστού και ως ALMO στην προεδρία της χώρας. Οι εκλογές αυτές ανέδειξαν τη βαθιά κοινωνική οργή, που συσσωρευόταν για χρόνια και είχε ήδη εκφραστεί σε μια σειρά διασκορπισμένους, αλλά πολύ μαχητικούς αγώνες.
Την ίδια ώρα, το φοιτητικό κίνημα αναδεικνύει όχι μόνο τη συσσωρευμένη οργή, αλλά και τις επαναστατικές δυνατότητες των νεολαιίστικων στρωμάτων.
Στις 3 Σεπτέμβρη, το κίνημα δέχτηκε την επίθεση μιας 50μελούς ομάδας «porros». Η ειρωνεία είναι, ότι οι φοιτητική κινητοποίηση που δέχτηκε την επίθεση διεκδικούσε μεγαλύτερη ασφάλεια μέσα στο πανεπιστήμιο, όπως και τον τερματισμό της καταπίεσης, των γυναικοκτονιών, αλλά και πολλά ακόμη αιτήματα που έχουν να κάνουν με τα δίδακτρα, τη βία, τις αυταρχικές διοικήσεις των πανεπιστημίων και των σχολείων, κλπ. Η επίθεση είχε σαν αποτέλεσμα των τραυματισμό έξι φοιτητών, δύο εκ των οποίων παραμένουν σε σοβαρή κατάσταση.
Η πρώτη νίκη
Οι «porros» είναι ομάδες κρούσης, που προέρχονται από τους «porras», ομάδες χούλιγκανς των γηπέδων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για συμμορίες που πληρώνονται από τις πανεπιστημιακές αρχές. Έχουν εκπαιδευτεί και ελέγχονται από υψηλόβαθμους κρατικούς λειτουργούς και πολιτικούς και έχουν ιστορικά παίξει καθοριστικό ρόλο στη βίαιη διάλυση του φοιτητικού κινήματος, ενώ είναι γνωστοί και για επιθέσεις ενάντια στις ηγετικές μορφές του.
Στην πραγματικότητα οι ομάδες αυτές δεν έχουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν το φοιτητικό κίνημα από τη στιγμή που αυτό κινηθεί οργανωμένα και μαζικά. Η βίαιη επίθεση που δέχτηκε η φοιτητική κινητοποίηση της 3ης Σεπτέμβρη αντιμετωπίστηκε σταθερά και αποφασιστικά, αναγκάζοντας τη συμμορία να τραπεί σε φυγή και να εγκαταλείψει το χώρο του πανεπιστημίου!
Είναι πλέον ανάγκη, με την ίδια δύναμη και αποφασιστικότητα που έχει ήδη επιδείξει, το φοιτητικό κίνημα να εκδιώξει οριστικά αυτές τις ομάδες από το UNAM και τα πανεπιστήμια συνολικά.
Η πίεση του κινήματος προς τις πανεπιστημιακές αρχές του UNAM έχει ήδη αποδώσει. Με πρόσφατη δήλωσή του, ο Enrique Graue, πρύτανης του πανεπιστημίου, καταδίκασε την επίθεση και ανακοίνωσε την αποπομπή 18 μελών της συμμορίας από το πανεπιστήμιο. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη νίκη του κινήματος, μια νίκη που δε χαρίστηκε, αλλά κερδήθηκε με τους αγώνες των φοιτητών.
Δεν αρκεί
Η πρώτη αυτή νίκη είναι σημαντική, αλλά δεν είναι αρκετή. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί. Το πιο διαβόητο μέλος των «porros», ο Benjamin Barajas, παραμένει στη διοίκηση του τμήματος Ανθρωπιστικών Επιστημών. Το κίνημα απαιτεί την οριστική του εκδίωξη από το UNAM. Το ίδιο ισχύει και για τον υπεύθυνο ασφάλειας του UNAM, Teofilo Licona, γνωστό ως «κόμπρα», που επέτρεψε την επίθεση της 3ης Σεπτέμβρη.
Ο πρύτανης είναι υποχρεωμένος είτε να ανταποκριθεί σε αυτά τα αιτήματα του κινήματος είτε να παραιτηθεί!
Το πρόβλημα πρέπει να λυθεί στη ρίζα του. Η νεολαία της χώρας χρειάζεται δημοκρατικά πανεπιστήμια, που θα επιτρέπουν την ελεύθερη έκφραση, την κριτική σκέψη και την πραγματική ανάπτυξη των νέων ανθρώπων, μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς διαρκείς παρενοχλήσεις και βία. Οι αρχές του πανεπιστημίου πρέπει να εκλέγονται από τη βάση, με τη συμμετοχή ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Δε χρειάζονται άλλοι διεφθαρμένοι και καταπιεστικοί αξιωματούχοι! Αν δεν απομακρυνθούν αυτοί που υποκινούν τη βία, οι «porros» θα ανασυνταχθούν αργά ή γρήγορα.
Ακόμα, κανένας σπουδαστής δεν πρέπει να είναι υποχρεωμένος να πληρώνει δίδακτρα προκειμένου να μπορεί να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο, όπως συμβαίνει σε κάποια από αυτά. Η δωρεάν φοίτηση είναι το αποτέλεσμα των φόρων που πληρώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι και νεολαίοι. Τα χρήματα για ποιοτική εκπαίδευση υπάρχουν, αλλά κατασπαταλούνται σε αστρονομικούς μισθούς για τις διεφθαρμένες διοικήσεις των σχολών.
Κλιμάκωση του αγώνα
Οι τεράστιες διαδηλώσεις αλληλεγγύης που έγιναν σε ολόκληρη τη χώρα δείχνουν τις δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης αυτού του κινήματος.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει η δυνατότητα χτισίματος ενός πανεθνικού κινήματος της νεολαίας, ενάντια στη βία, τις γυναικοκτονίες, το λεγόμενο «πόλεμο ενάντια στα ναρκωτικά», τις φασιστικές συμμορίες και το οργανωμένο έγκλημα. Η δομική βία την οποία βιώνουμε στα πλαίσια του καπιταλισμού μπορεί να τερματιστεί μόνο με το μαζικό, αποφασιστικό και οργανωμένο αγώνα!
Η «Ένωση Σπουδαστών και Μαθητών» και η «Επαναστατική Αριστερά» καλεί στη δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε πανεπιστήμιο, αλλά και εκστρατείες ενημέρωσης προκειμένου να αποκαλυφθούν τα ψέματα και η σιωπή των Μέσων Ενημέρωσης. Το πιο δυνατό όπλο για τη νεολαία είναι η ενότητα με την εργατική τάξη στη μάχη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, όπως και η ενότητα με κάθε κοινωνική ομάδα, ή οργάνωση που δέχεται τη βία του συστήματος και του κράτους.
