Αναδημοσιεύουμε ανοιχτή επιστολή μελών της Λαϊκής Αντίστασης – ΑΑΣ προς τη Γραμματεία και τη Πανελλαδική Επιτροπή της
Θεσσαλονίκη: Ανοιχτή επιστολή μελών της Λαϊκής Αντίστασης – ΑΑΣ προς τη Γραμματεία και τη Πανελλαδική Επιτροπή
Το κείμενο αυτό κατατέθηκε στην Γραμματεία και στην Πανελλαδική Επιτροπή της Λαϊκής Αντίστασης-ΑΑΣ μετά την συζήτηση στις συνελεύσεις και στο συντονιστικό της Θεσσαλονίκης σχετικά με την συμμετοχή μας στην αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση της 15 Ιούνη, ενάντια στην τριμερή Ελλάδας- Κύπρου- Ισραήλ. Το δημοσιεύουμε με την πρόθεση να συμβάλει στην αποσαφήνιση της πολιτικής κατεύθυνσης και της παρέμβασής μας στα μέτωπα πάλης του λαού μας.
Ανοιχτή επιστολή προς την Γραμματεία και την πανελλαδική επιτροπή της Λαϊκής Αντίστασης – Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας
Για το μπλοκάρισμα της παρέμβασης και το πολιτικό αδιέξοδο της Συνεργασίας στην Θεσσαλονίκη
Για δεύτερο συνεχή γύρο συνεδριάσεων του Συντονιστικού Οργάνου Θεσσαλονίκης και των Τοπικών Συνελεύσεων στην πόλη (ανατολικά-δυτικά), τα όργανα της Συνεργασίας μας αδυνατούν να λάβουν πολιτικές αποφάσεις σε μείζονα ζητήματα. Επιλέγουμε ως μέλη και στελέχη της ΛΑ-ΑΑΣ να σας γνωστοποιήσουμε τα πολιτικά προβλήματα, μιας και αυτό που συντελείται είναι το πισωγύρισμα από τα κεκτημένα της Λαϊκής Αντίστασης, η παράλυση των διαδικασιών και η υπόσκαψη θεμελιωδών όρων συγκρότησης και παρέμβασης μας.
Επίδικο της αντιπαράθεσης στην πόλη υπήρξε η συμμετοχή της ΛΑ-ΑΑΣ στην αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε ενάντια στην συνεδρίαση της «τριμερούς» Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με την συμμετοχή μάλιστα του πρωθυπουργού του Ισραήλ Νετανιάχου.
Κατά την άποψή μας η συνεδρίαση της «τριμερούς», παρουσία του πρωθυπουργού του Ισραήλ και με πλήρη εφαρμογή της αστυνομοκρατίας και της δράσης της ισραηλινής Μοσάντ (συστατικό στοιχείο της τριμερούς), αποτέλεσε μια πρόκληση στα δημοκρατικά και αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού της πόλης. Πρόκειται για μια κλιμάκωση της πολιτικής της εξάρτησης, που εμπλέκει με άμεσο τρόπο τον λαό μας στα Αμερικανονατοϊκά σχέδια. Ανεξαρτήτως της όποιας πολιτικής εκτίμησης του καθενός, το γεγονός ότι η Συνεργασία σε ένα ζήτημα που άπτεται του πυρήνα συγκρότησής της (αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό- ενάντια στην εξάρτηση), δεν κατάφερε να συμμετέχει σ’ ένα κινηματικό κάλεσμα που κινείται στο πολιτικό της πλαίσιο, πρέπει να αποτελέσει στοιχείο αυτοκριτικής και έντονου προβληματισμού.
Η ευθύνη για τη μη συμμετοχή της ΛΑ-ΑΑΣ στο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο βαραίνει αποκλειστικά τους συντρόφους του Μ-Λ ΚΚΕ. Όσο και αν θέλησαν οι σύντροφοι να παρουσιάσουν την κινητοποίηση αυτή ως «καπέλωμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ», την πρόταση συμμετοχής μας σαν «πολιτική ουράς», ως «επιλογή που επιφέρει σύγχυση στις μάζες», κάτι τέτοιο δεν αποδεικνύεται καθόλου από το ίδιο το πολιτικό πλαίσιό της, δεν προκύπτει από πουθενά. Η επιχειρηματολογία δεν θέλω να πάω, «γιατί δεν θέλω να συμμετέχω» είναι πολιτικά ακατανόητη. Γι΄ αυτόν τον λόγο, επισυνάπτουμε στο τέλος της επιστολής το δελτίο τύπου και την αφίσα που συνυπογράφηκε από το ΚΚΕ(μ-λ) και άλλες δυνάμεις της πόλης. Άλλωστε και οι ίδιοι οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ παραδέχθηκαν ανοιχτά ότι το πλαίσιο της διαδήλωσης μια χαρά κάλυπτε τα πολιτικά όρια της Συνεργασίας μας.
Έτσι με τη άρνηση συμμετοχής της ΛΑ-ΑΑΣ στο αντιπολεμικό- αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο το αρχικό λάθος -πάλι με την απόλυτη ευθύνη των συντρόφων του Μ-Λ ΚΚΕ στο Συντονιστικό πόλης- της μη συμμετοχής στη συζήτηση για τη δημιουργία της Πρωτοβουλίας ενάντια στην τριμερή, το αρχικό λοιπόν λάθος υψώθηκε στο τετράγωνο και εκθέτει την ΛΑ-ΑΑΣ στον προοδευτικό κόσμο της πόλης δημιουργώντας επιπλέον και σοβαρά ζητήματα ηθικού και πολιτικού κύρους στους αγωνιστές της ΛΑ-ΑΑΣ.
Η μη συμμετοχή της ΛΑ-ΑΑΣ σε ένα μαζικό συλλαλητήριο, καλεσμένο με ανοιχτές και ισότιμες δημοκρατικές διαδικασίες, στο οποίο συμμετείχαν μαζικοί φορείς των Παλαιστινιακών οργανώσεων (όπως το Λαϊκό Μέτωπο, ο Σύνδεσμος Παλαιστινίων και άλλοι), αρκετοί σύλλογοι-σωματεία (ΕΛΜΕ, συνταξιούχοι, νοσοκομειακοί κ.τ.λ.), και οι περισσότερες οργανώσεις της αριστεράς της πόλης, αποτελεί ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΤΟΠΗΜΑ και είναι αυτό που προκαλεί σύγχυση και μεγάλα ερωτηματικά στους αγωνιστές που θέλουν να παλέψουν ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Επιπλέον είναι τουλάχιστον προκλητικό να ονομάζεται από τους συντρόφους του Μ-Λ ΚΚΕ η διαδήλωση της Πέμπτης «αντιϊμπεριαλιστική σε πολλά εισαγωγικά». Η αξίωση των συντρόφων του Μ-Λ ΚΚΕ για ξεχωριστή δράση την ίδια μέρα με την διαδήλωση, εισάγει στην τακτική μας ξένα στοιχεία προς την συγκρότησή μας, όπως η περιχαράκωση και ο απομονωτισμός ενώ συνάμα συνιστούν μια έμμεση αλλά σαφή υποβάθμιση της σημασίας της συνόδου της «τριμερούς» και άρα και της απαιτούμενης απάντησης από τη μεριά μας. Αν δεν είναι πλήρως προσχηματική μιας και έγινε δύο μέρες πριν το συλλαλητήριο και με σκοπό να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από την απαράδεκτη πολιτικά άρνησή τους να συμμετέχει η Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιϊμπεριαλιστική Συνεργασία στην αντιπολεμική – αντιϊμπεριαλιστική διαδήλωση.
Κατά την άποψη μας οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ έκαναν πολύ λαθεμένη επιλογή ζητήματος για να ανοίξουν αυτό που λογίζουν ως αντιπαράθεση. Ίσως οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ να μην έχουν κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος. Η στάση αυτή απονευρώνει την δράση μας στο στοιχείο φυσιογνωμίας εκείνο που η ΛΑ-ΑΑΣ διαχωρίζεται από τα υπόλοιπα πολιτικά σχήματα της Αριστεράς. Αν λοιπόν σε αυτό το βασικό ζητούμενο δεν μπορεί να κατακτηθεί μια κοινή λογική, τότε αυτό θα γίνει στο αριστερό/αντικαπιταλιστικό ή στο αντισυνδιαχειριστικό, πυλώνες οι οποίοι μετά βίας και εάν έχουν γίνει αποδεκτοί από τους συντρόφους;
Δεν πρόκειται όμως για ένα ζήτημα «τοπικής» πολιτικής εκτίμησης. Αποτελεί εισαγωγή στην ΛΑ-ΑΑΣ στοιχείων άρνησης οποιασδήποτε κοινής δράσης και συμπόρευσης στο δρόμο. Η άρνηση της οποιασδήποτε κοινής συμπόρευσης δεν ομολογείται ανοιχτά από τους συντρόφους, όμως στην ουσία προσπαθούν να την επιβάλουν, παρακωλύοντας οποιαδήποτε προσπάθεια πρωτοβουλίας μας ή συμμετοχή μας σε πρωτοβουλίες. Παραιτούμαστε από το να υπενθυμίσουμε στους συντρόφους τις πολλές πρωτοβουλίες που έχει πάρει η ΛΑ-ΑΑΣ ειδικά για το ζήτημα του αντιιμπεριαλισμού (Ομπάμα κ.α.) μιας και αυτές θεωρούνται ξαφνικά ως κακώς καμωμένες.
Η επίμονη, προηγούμενη άρνηση των συντρόφων για το πάρσιμο ανοιχτής πρωτοβουλίας κοινής δράσης ενάντια στα μέτρα και διοργάνωσης διαδήλωσης στην πόλη, επιχειρεί να αφαιρέσει από τη συνεργασία μας βασικά της χαρακτηριστικά. Οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ αξιώνουν ουσιαστικά τόσο το να μην παίρνουμε ανοιχτές πρωτοβουλίες κοινής δράσης προς άλλες οργανώσεις, αλλά και να μην συμμετέχουμε σε κοινές δράσεις ακόμα και αν αυτές κινούνται σε σωστό πολιτικό πλαίσιο. Αποτελεί η θέση αυτή αναίρεση της απόφασης της Πανελλαδικής Επιτροπής, λίγο καιρό μετά την συνεδρίασή της, η οποία βάζει ως καθήκον στο σημείο 3,
«την άμεση συμμετοχή στα μέτωπα πάλης του λαού, απ’ τα πιο μεγάλα έως τα πιο μικρά, με την κοινή δράση και το συντονισμό -για συγκεκριμένα κάθε φορά ζητήματα- να ανοίγουμε με τη πολιτική και την πρακτική της ΛΑ-ΑΑΣ τον δρόμο της προσέλκυσης δυνάμεων στο μαζικό αγώνα και της συσπείρωσης νέων δυνάμεων γύρω της».
Τέλος, οι σύντροφοι, αγνοώντας πλήρως ότι για να δίνεται πολιτική διέξοδος απαιτούνται αμοιβαίες υποχωρήσεις, φέρουν την ευθύνη για την παρακώλυση της δυνατότητας αποφάσεων των οργάνων, καθώς χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την διατύπωση «όργανα που θα συγκροτούνται στη βάση της ουσιαστικής κάθε φορά συμφωνίας», αρνούνται συστηματικά οποιαδήποτε προσπάθεια συνδιαμόρφωσης και σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων, όσο και αν ειλικρινά προσπαθείται από μεριάς μας να δοθεί διέξοδος με υποχωρήσεις.
Η πρακτική αυτή αν και προωθείται στο όνομα του «δημοκρατισμού» και ενάντια στον«ηγεμονισμό μας», στην πραγματικότητα έχει εδώ και δύο μήνες παραλύσει κάθε δυνατότητα προχωρήματος. Οι σύντροφοι με το να απαιτούν κάθε απόφαση να ευθυγραμμίζεται πλήρως με την άποψή τους, δεν οδηγούν την Συνεργασία σε ομοφωνία αλλά σε μαρασμό, και τις διαδικασίες σε νέκρωση. Ας αναλογιστούν όμως τι θα συμβεί αν και εμείς υιοθετήσουμε την τακτική αυτή. Εμείς προειδοποιούμε ότι δεν πρόκειται να παρακολουθήσουμε την μετατροπή της ΛΑ-ΑΑΣ σε άδειο κέλυφος με σταυρωμένα τα χέρια.
Καλούμε την Γραμματεία και την Πανελλαδική Επιτροπή να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι σε αυτή την κατάσταση που θέτει ζήτημα φυσιογνωμίας και λειτουργίας της ΛΑ-ΑΑΣ. Καλούμε τα κεντρικά όργανα να θεσμοθετήσουν τις διαδικασίες προσυσκεψιακού διαλόγου που έχουν αποφασιστεί χωρίς κωλυσιεργίες προκειμένου να αναπτυχθεί ο αναγκαίος διάλογος και οικοδομηθεί η διέξοδος και το προχώρημα της συνεργασίας. Απαιτούμε να κατατεθεί και να συζητηθεί το κείμενό μας σ’ όλα τα σχήματα της Λαϊκής Αντίστασης – ΑΑΣ.
Παναγιώτης Σαπουνάς, μέλος της Πανελλαδικής Επιτροπής και του Συντονιστικού Οργάνου Θεσσαλονίκης, Ελένη Αποστολοπούλου, Χρήστος Γραβάνης, Κώστας Καμαρέτσος, Γιώργος Ματσούκας, Θωμάς Ντίντας, Λουκάς Σαγιάς, Παναγιώτης Χρονόπουλος, μέλη της Συνέλευσης Ανατολικών Συνοικιών Θεσσαλονίκης.
Θεσσαλονίκη, 16 Ιούνη 2017
