Ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης ανακοίνωσε ότι το 2011 θα πληρώσουμε συνολικά για τοκοχρεολύσια 63.6 δις ευρώ. Μόνο για τόκους θα δώσουμε 15.9 δις ευρώ δηλ το 7% του ΑΕΠ.
Δηλαδή από τη μια το 2011θα πάρουμε δόσεις δανείου από την τρόικα 40 δις ευρώ για να πληρώσουμε 63.6 δις. Θα πάρουμε στις 15 Μάρτη 15 δις δόση δανείου ενώ μόνο για τόκους θα δώσουμε 15.9 δις.
Τέλος και αν όλα αυτά τα έχουμε κάνει καλά η ανταμοιβή μας θα είναι αφενός το χρέος μας – σύμφωνα με τις επίσημες προβλέψεις της τρόϊκα – να έχει φτάσει το 148% του ΑΕΠ ενώ μπήκαμε στο μηχανισμό με 126% και αφετέρου θα μπορούμε να ξαναβγούμε στις αγορές για να μας ξαναδανείσουν με ληστρικά επιτόκια και να ξεκινήσει ο φαύλος κύκλος από την αρχή.
Παρανοϊκό; Όχι. Καπιταλιστική λογική απλώς.
Ο γνωστός οικονομολόγος Ν. Ρουμπινί εξηγεί:
«Ακόμη και εάν η Ελλάδα υλοποιήσει όλα όσα περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του ΔΝΤ, εάν λάβει όλα τα δρακόντεια μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και σταθεροποίησης, το ίδιο το πρόγραμμα προβλέπει μείωση της παραγωγής και, σύμφωνα με το καλύτερο σενάριο, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα σταθεροποιηθεί στα επίπεδα του 148% του ΑΕΠ, που για μένα δεν είναι βιώσιμο και απαιτεί αναδιάθρωση…
Αν δεν θέλετε να την πείτε πτώχευση μην τη λέτε πτώχευση. Πείτε τη αναδιάρθρωση υπό πίεση. Εχει συμβεί τόσες φορές. Και κανείς δεν πιστεύει ότι δεν θα συμβεί και στην περίπτωση της Ελλάδας..» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 24-10-10).
Τι σημαίνει η αναδιάρθρωση και μάλιστα στην πιο αισιόδοξη εκδοχή της; Παράταση του χρόνου αποπληρωμής, διαγραφή («κούρεμα») μέρους του χρέους και στην πράξη δρακόντεια λιτότητα μέχρι το 2024 τουλάχιστον. Όπως το εξήγησε ο μακαρίτης πλέον σύμβουλος του πρωθυπουργού Τ. Σκιόπα ένα παιδί 15 χρονών σήμερα πρέπει να φτάσει στα 30 για να δει βελτίωση της κατάστασης.
Η απάντηση σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι η επαναδιαπραγμάτευση με τους τοκογλύφους που θέλουν να ρίξουν τις κοινωνίες στον Καιάδα. Αλλά η άρνηση αναγνώρισης και πληρωμής του ληστρικού χρέους.
Αν για παράδειγμα, μόνο για το 2011, αρνιόμασταν να πληρώσουμε 63.6 δις για τοκοχρεολύσια και δεν παίρναμε 40 δις ευρώ από την τρόικα θα είχαμε αμέσως όφελος 23.6 δις ευρώ, δηλαδή πολύ κοντά στα 25.5 δις που δαπανούσε ο κρατικός προϋπολογισμός – πριν τις περικοπές – για μισθούς και συντάξεις στο δημόσιο!
