Στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, 1-2 Φλεβάρη, αναπτύχθηκε έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στην Αριστερή Πλατφόρμα και την πλειοψηφία της ηγετικής ομάδας γύρω από τον Α. Τσίπρα. Η Αρ.Πλ. αντέδρασε στην πρόταση της Γραμματείας να κατέβει υποψήφιος περιφερειάρχης Πελοποννήσου ο Οδ. Βουδούρης επειδή ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είχε υπερψηφίσει το 1ο μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και ως βουλευτής της ΔΗΜΑΡ είχε στηρίξει τη συγκρότηση 3κομματικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές του Ιούνη του 2012. Σημαντικές διαφωνίες εκφράστηκαν και για τους Σπ. Μπενέτο (Ν. Αιγαίο) και Θ. Καρυπίδη (Δ. Μακεδονία).
Επιπλέον στελέχη της Αρ. Πλατφόρμας άσκησαν σκληρή κριτική και στις πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις των κεντρικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (Δραγασάκης, Σταθάκης, Μηλιός) για την οικονομική πολιτική που θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν θα έρθει στην κυβέρνηση. Οι δηλώσεις των στελεχών αυτών καταρχήν κινούνται εκτός των συλλογικών αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Το κυριότερο όμως είναι ότι αντανακλούν μια εντελώς λαθεμένη αντίληψη ότι δήθεν υπάρχει τρόπος ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει προς όφελος της εργατικής – λαϊκής πλειοψηφίας χωρίς ταυτόχρονα να συγκρουστεί με τους δανειστές, την ΕΕ και το κεφάλαιο.
Συστηματική και συνειδητή δεξιά στροφή
Όπως έχουμε γράψει ξανά στο «Ξ» η πλειοψηφία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κινείται με ταχύτητα προς τα δεξιά και δίνει με κάθε ευκαιρία εχέγγυα στην άρχουσα τάξη της Ελλάδας και την Ευρωπαϊκή ελίτ ότι δεν πρόκειται τους απειλήσει. Τα κεντρικά στελέχη του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, με τις δηλώσεις τους, μεταλλάσσουν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αφαιρώντας από αυτό κάθε ριζοσπαστικό μέτρο και μετατρέποντάς το σε μια δήθεν αξιόπιστη πρόταση αριστερής διαχείρισης. Προς τους εργαζόμενους και τα φτωχά μικρομεσαία στρώματα εκπέμπουν το μήνυμα ότι οι προσδοκίες του λαού για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου πρέπει να είναι περιορισμένες.
Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ παγιώνεται στην 1η θέση των δημοσκοπήσεων και η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ξεμένει από καύσιμα, η πλειοψηφία της ηγετικής ομάδας επιταχύνει τη συμβιβαστική δεξιά στροφή και η πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΕ ήταν ένα νέο ποιοτικό βήμα σε αυτή την πορεία.
Οι διαρροές και ανακοινώσεις υποψηφίων από τα ΜΜΕ και χωρίς προηγούμενες εσωτερικές διαδικασίες, η απαίτηση της πλειοψηφίας να ψηφιστεί πακέτο ολόκληρη η πρόταση για τους υποψήφιους περιφερειάρχες, η ίδια η πρόταση Βουδούρη και οι δηλώσεις του οικονομικού επιτελείου δείχνουν ότι η πλειοψηφία της ηγεσίας είναι έτοιμη να τσαλαπατήσει πρόγραμμα και αρχές λειτουργίας προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς της.
Η αντίδραση από τα αριστερά
Το πιο σημαντικό όμως σε αυτές τις εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σθεναρή αντίσταση και η αντιπολίτευση που αναπτύσσεται από τα αριστερά ενάντια στην πλειοψηφία της ηγετικής ομάδας.
Για παράδειγμα το ζήτημα του αν θα έπρεπε να γίνει μια ενιαία ψηφοφορία «πακέτο» για όλους τους υποψήφιους περιφερειάρχες τέθηκε σε ψηφοφορία. Σε αυτή την ψηφοφορία από τα 201 μέλη της ΚΕ τα 92 ψήφισαν υπέρ της πρότασης της πλειοψηφίας (παρότι η πλειοψηφία ελέγχει πάνω από το 70% των μελών της ΚΕ) τα 67 ψήφισαν κατά ενώ καταγράφηκαν πολλές αποχές και απουσίες.
Η σημασία της ανάπτυξης της εσωτερικής αριστερής αντιπολίτευσης είναι μεγάλη γιατί δίνει το μήνυμα στην κοινωνία ότι μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυνάμεις με ριζοσπαστικό προσανατολισμό που συγκρούονται με την τάση συμβιβασμού της ηγεσίας.
Το κλειδί για την επόμενη περίοδο είναι ο βαθμός στον οποίο οι αριστερές αντιπολιτευτικές τάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσουν να συνδεθούν οργανικά με τα αγωνιζόμενα τμήματα της κοινωνίας, και με τις αριστερές φωνές που υπάρχουν εκτός ΣΥΡΙΖΑ και παλεύουν για τη συνεργασία της Αριστεράς και για ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα σαν απάντηση στην κρίση.
Η σύνδεση με τα αγωνιζόμενα στρώματα της κοινωνίας είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα στην περίοδο που έχουμε μπει, ειδικά στις συνθήκες που ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στην κυβέρνηση (είτε σαν αυτοδύναμη κυβέρνηση είτε όχι). Σ’ αυτές τις συνθήκες τα εργατικά και λαϊκά στρώματα θα κινηθούν διεκδικητικά, για να πάρουν πίσω, τουλάχιστο ένα μέρος όλων όσων έχουν χάσει στα χρόνια των Μνημονίων. Αυτό από μόνο του θα σημαίνει σύγκρουση με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, την άρχουσα τάξη της χώρας και την ΕΕ. Οι εκτός ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις της Αριστεράς μαζί με τις εντός ΣΥΡΙΖΑ αριστερές αντιπολιτευτικές συσπειρώσεις μπορούν να παίξουν ένα κρίσιμο, προωθητικό ρόλο για τους αγώνες του κινήματος. Αυτό θα σημαίνει ανοικτή, μετωπική, σκληρή σύγκρουση με τη δεξιά πτέρυγα και την σημερινή πλειοψηφία. Η δεξιά πτέρυγα προετοιμάζεται ήδη γι’ αυτή την προοπτική. Η αριστερά, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, το κάνει στο βαθμό που είναι απαραίτητο;
