Στα τέλη του περασμένου Μαΐου κυκλοφόρησε η είδηση για δεκάδες κρούσματα γαστρεντερίτιδας σε κατοίκους δύο περιοχών της Μαγνησίας, στο Στεφανοβίκειο και τον Ριζόμυλο. Με το πέρασμα των ημερών αποδείχτηκε ότι αιτία ήταν το μολυσμένο νερό του δικτύου ύδρευσης των δύο αυτών χωριών, κυρίως από σαλμονέλα. Ο συνολικός αριθμός των ατόμων που μολύνθηκαν έφτασε τα 121, με 34 από αυτούς να αναγκαστούν να νοσηλευτούν στο Νοσοκομείο του Βόλου.
«Κάναμε συνεχείς ελέγχους»…
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν σε συνέντευξη τύπου ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας και ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ Χρήστος Χατζηχριστοδούλου, τελικά η μόλυνση του νερού από σαλμονέλα και κολοβακτηρίδια προήλθαν από κόπρανα. Αυτό σημαίνει πως υπήρξε δυσλειτουργία του συστήματος με αποτέλεσμα να εισέλθουν μολυσμένα ύδατα στο δίκτυο ύδρευσης. Ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ προσπάθησε να δώσει την εξής εξήγηση για το πως μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο:
«Το γεγονός αυτό είναι προς διερεύνηση. Προηγήθηκε μία περίοδος ξηρασίας, μετά είχαμε έντονες βροχοπτώσεις, βρέθηκε σαλμονέλα, η οποία φαίνεται να πήγε στη δεξαμενή, ενώ είχαμε και περιόδους με διακοπές στην ύδρευση και διακοπές ηλεκτροδότησης και δεν είχαμε αυτό το διάστημα και χλωρίαση του νερού. Όλοι αυτοί οι παράγοντες φαίνεται να συνέβαλαν στο να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα».
Όταν ρωτήθηκε για πιθανή σύνδεση της τωρινής έξαρσης με την κακοκαιρία Daniel και τις καταστροφικές πλημμύρες του Σεπτέμβρη του ’23, ανέφερε ότι δεν σχετίζονται, γιατί η σαλμονέλα δεν επιβιώνει στο περιβάλλον τόσο μεγάλο διάστημα και κατέληξε πως λόγω ευρύτερων ανησυχιών την τελευταία περίοδο:
«…γίνονταν συνεχώς δειγματοληπτικοί έλεγχοι».
Ποιόν κοροϊδεύουν; Δηλαδή, αν με «συνεχείς ελέγχους» έχουμε μολύνσεις 120 ατόμων, τι θα συνέβαινε χωρίς αυτούς;
Συνειδητή υποβάθμιση…
Τέτοιες δηλώσεις έχουν ως στόχο να αφήσουν μια περίπλοκη και θολή εικόνα για τα ακριβή αίτια της μόλυνσης, δείχνοντας στην κατεύθυνση των «αναπόφευκτων φυσικών καταστροφών», ώστε να κουκουλωθεί η ουσία. Η πραγματικότητα είναι ότι, ανεξάρτητα από τις πρόσφατες πλημμύρες, τα δίκτυα ύδρευσης έχουν αφεθεί στην τύχη τους, οι δημόσιες υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες, με συνέπεια να μην μπορούν να λειτουργούν αποτελεσματικά και όλο αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Πρόκειται για συνειδητή υποβάθμισή τους που συμβαίνει εδώ και χρόνια, με απώτερο σκοπό την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Και όταν αυτό συμβαίνει ρισκάροντας την υγεία και τη ζωή των πολιτών, πρόκειται για εγκληματική πολιτική!
…με στόχο την ιδιωτικοποίηση
Η ιδιωτικοποίηση του νερού, διακαής πόθος της ντόπιας άρχουσας τάξης, μπήκε εμφατικά στην «ατζέντα» με το πρώτο μνημόνιο το 2010, όπου προβλέπονταν η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.
Οι κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι σε μια τέτοια εξέλιξη οδήγησαν και το Συμβούλιο της Επικρατείας να λάβει αποφάσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Αυτό δεν πτόησε βέβαια την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία έχει καταστρώσει ένα σχέδιο για να παρακάμψει τα παραπάνω.
Αρχικά, πριν έναν περίπου χρόνο, έφερε νόμο που μεταφέρει ευθύνη για τη διαχείριση και την προστασία των υδάτινων πόρων από τους Δήμους και την Εθνική Επιτροπή Υδάτων στη νεοσύστατη «Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων».
Ασφαλώς, κάθε «Ρυθμιστική Αρχή» συστήνεται για να «ρυθμίσει» τον ανταγωνισμό μεταξύ εταιρειών ενός κλάδου – όχι κάτι που είναι εξ’ ολοκλήρου δημόσιο. Αυτό συνέβη πχ με την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και την ΡΑΕ, με τα φτωχά λαϊκά στρώματα να βιώνουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις που είχε στους λογαριασμούς ρεύματος με την εκτόξευση των τιμών και το «παιχνίδι» του χρηματιστηρίου ενέργειας.
«Νερό Θεσσαλίας» Α.Ε.;
Ήδη από τον περασμένο Νοέμβρη ξεκίνησε μια συζήτηση για συγχωνεύσεις των δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, σε περιφερειακό επίπεδο, με την επόμενη πράξη του δράματος να παίζεται στα τέλη Απρίλη, όπου η ΝΔ ψήφισε μόνη της νομοσχέδιο που αναθέτει τη διαχείριση των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας σε νεοσύστατη Ανώνυμη Εταιρεία! Ο λόγος για τον «Οργανισμό Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας – ΟΔΥΘ», ο οποίος αναμένεται να αποτελέσει «πείραμα» και για τις υπόλοιπες περιφέρειες.
Μπορεί οι κυβερνώντες να λένε ότι δεν υπάρχει καμία ιδιωτικοποίηση, αφού το 100% των μετοχών της ΟΔΥΘ Α.Ε. ανήκει στο δημόσιο, ωστόσο ακριβώς αυτή ήταν και η πορεία π.χ. της ΕΥΑΘ.
Αρχικά συστήθηκε ως Α.Ε. με μοναδικό μέτοχο το δημόσιο και στη συνέχεια άρχισε να ιδιωτικοποιείται σταδιακά, μπήκε στο χρηματιστήριο και άρχισε να σπάει σε κομμάτια, με αποτέλεσμα σήμερα να υπηρεσίες της να λειτουργούν και με εργολαβίες, οι λογαριασμοί να έχουν ακριβύνει και οι υπηρεσίες ύδρευσης να μην έχουν βελτιωθεί ούτε στο ελάχιστο!
Τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση του νερού;
Ιδιωτικοποίηση του νερού θα οδηγήσει σε εκχώρηση όλων των αρμοδιοτήτων σε εταιρείες που θα λειτουργούν με βασική μέριμνα την εξασφάλιση της κερδοφορίας των μετόχων τους και στο βωμό αυτής θα θυσιάζονται τα πάντα. Την τραγική επιβεβαίωση αυτού του «νόμου» την είδαμε στην περίπτωση του σιδηροδρόμου με το έγκλημα των Τεμπών, για το οποίο δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά πράγματα…
Για να επιστρέψουμε όμως στα των νερών, το παράδειγμα του νερού του Λονδίνου είναι χαρακτηριστικό για την αποτυχία των ιδιωτικοποιήσεων. Ο λόγος για την εταιρεία «Thames Water» που υδροδοτεί περίπου το 1/3 του βρετανικού πληθυσμού. Η «Thames Water» είναι φορτωμένη με χρέη και δυσκολεύεται να αποπληρώσει τα δάνειά της, έχει εγκαταλείψει τη συντήρηση και την αναβάθμιση των υποδομών που είναι υπεύθυνη και ταυτόχρονα ευθύνεται για πρωτοφανή διαφυγή λυμάτων σε υδάτινα ρέματα. Πρόκειται για μια εταιρεία που έχει καταδικαστεί με πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ για διάφορα περιστατικά ρύπανσης υδάτων.
Γενικά, όπου ιδιωτικοποιήθηκε το νερό στον κόσμο, οι κυριότερες συνέπειες ήταν:
- Η υπέρογκη αύξηση των τιμολογίων και το «κόψιμο» του νερού σε όσα νοικοκυριά δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.
- Η μείωση των θέσεων εργασίας στις ιδιωτικές, πλέον, επιχειρήσεις νερού, που σημαίνει εντατικοποίηση της εργασίας για τους εργαζόμενους και ταυτόχρονη αδυναμία εξυπηρέτησης των αναγκών των δημοτών.
- Η αύξηση των διαρροών, η σπατάλη πόρων και οι μολύνσεις στο νερό που απειλούν την ανθρώπινη υγεία λόγω έλλειψης συντήρησης και επενδύσεων στις υποδομές.
Νερό – βασικό στοιχείο ζωής. Όχι σε χέρια ιδιωτών!
Τι κι αν Δήμοι σε πάνω από 180 πόλεις του κόσμου αναγκάστηκαν να πάρουν πίσω τις υπηρεσίες ύδρευσης από τις ιδιωτικές εταιρείες που τις εκμεταλλεύονταν εξαιτίας σκανδάλων κακοδιαχείρισης, εκτίναξης των τιμών, πλημμελούς συντήρησης του δικτύου και ανεπαρκών επενδύσεων στις υποδομές, στην Ελλάδα η ΝΔ επιμένει στην προσπάθειά της να ξεπουλήσει ότι περισσότερο μπορεί!
Θα την αφήσουμε;
