Την Κυριακή 20 Οκτώβρη στα Σεπόλια κυριαρχούσε μια πολύ διαφορετική ατμόσφαιρα από ακριβώς μια βδομάδα πριν. Αιτία γι’ αυτό ήταν η μαχητική αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία 400 ατόμων που αποτελούσε μια πρώτη απάντηση στην οργανωμένη εισβολή ομάδας 20 ατόμων με μαδέρια και λοστούς σε δομή ανήλικων ασυνόδευτων προσφύγων που υπάρχει στην περιοχή.
Στην πορεία συμμετείχαν με οργανωμένα μπλοκ η Λαϊκή Συνέλευση Σεπολίων Κολωνού Ακαδημίας Πλάτωνα, ο σύλλογος εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Αριστοτέλης», ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας Πειραιά, η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, η ΚΕΕΡΦΑ, η Πακιστανική κοινότητα Ελλάδας, η Αντιφασιστική Συνέλευση ενάντια στην κρατική καταστολή και η Νέα Αριστερά.
Η πορεία ξεκίνησε και κατέληξε στο Μετρό Σεπόλια, αφού πρώτα διέσχισε κεντρικούς δρόμους της περιοχής με συνθήματα, μοίρασμα υλικού, σβήσιμο φασιστικών συνθημάτων κτλ.
Τι ακριβώς έγινε στα Σεπόλια;
Την Κυριακή 13 Οκτώβρη, δύο ανήλικοι πρόσφυγες διαπληκτίστηκαν στον πρώτο όροφο της δομής που διαμένουν για ασήμαντη αφορμή. Τους έκαναν παρατήρηση δύο κοπέλες και σταμάτησαν. Ήρθε η αστυνομία και δύο λεπτά αφότου έφυγε, μια ομάδα 20 ατόμων εισέβαλε στη δομή με βρισιές, λοστούς και μαδέρια, σπάζοντας την πόρτα και τραυματίζοντας δύο ανήλικα παιδιά. Στη συνέχεια έφυγαν χωρίς να συλληφθεί κανείς τους.
Η δομή λειτουργεί από το 2021 νόμιμα μετά από συμφωνία του Υπουργείου Μετανάστευσης, του Δήμου Αθήνας και της ΜΚΟ «Ευρωπαική Έκφραση». Φιλοξενεί 40 ανήλικα παιδιά, πρόσφυγες που έχουν χάσει τους γονείς τους, ενώ δεν έχει γίνει ποτέ καταγγελία για οποιοδήποτε πρόβλημα.
Τα 20 άτομα που επιτέθηκαν, προφανώς αποτελούν ομάδα που ήταν έτοιμη για δράση. Ανάμεσά τους ήταν γνωστά στελέχη της Χρυσής Αυγής και του Εθνικού Μετώπου. Το Εθνικό Μέτωπο αποτελεί μια ακροδεξιά εθνικιστική ομάδα που δημιουργήθηκε το 2012 και περιλαμβάνει στις γραμμές της πρώην Χρυσαυγίτες όπως ο Ζαφειρόπουλος, παλιά στελέχη του ΕΝΕΚ (Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα) όπως ο Δακόγλου, έχει υποστηριχθεί δημόσια από τον Κ. Πλεύρη (πατέρα του Θ. Πλεύρη της ΝΔ), κοκ. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές πήρε 7.500 ψήφους (0,19%). Επικεφαλής της είναι ο Μάνος Κώνστας, που προέρχεται από τον χουντικό, ακροδεξιό χώρο. Στη γνωστή φωτογραφία του Μάκη Βορίδη με το τσεκούρι στο χέρι, είναι αυτός που στέκεται ακριβώς δίπλα του.
Αυτή η ομάδα περιφερόταν στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας στους δρόμους της περιοχής κολλώντας αυτοκόλλητα που έγραφαν «Οι εισαγγελικές παρεμβάσεις δεν θα σταματήσουν τον αγώνα ενάντια στους λαθρομετανάστες» και διασπείροντας ψέματα για τη δομή.
Γράφουν ενδεικτικά στο site τους:
«Τα “ασυνόδευτα ανήλικα”, ούτε ασυνόδευτα είναι καθώς οι ΜΚΟ τα χρησιμοποιούν για την είσπραξη εκατομμυρίων ευρώ, ούτε όμως και ανήλικα καθώς με την αφαίρεση των χαρτιών τους, κανένας έλεγχος δεν γίνεται ως προς την ηλικία τους. Η συγκεκριμένη δομή στα Σεπόλια λειτουργεί εδώ και χρόνια και όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, συνεχώς δημιουργεί προβλήματα με τα συνεχή επεισόδια, το εμπόριο ναρκωτικών μέσα και γύρω από αυτήν, την υγειονομική βόμβα που έχει δημιουργηθεί με τα σκουπίδια, τον θόρυβο και την διαρκή απειλή που προκαλούν οι θαμώνες της στους κατοίκους».
Προσπαθούν να χτίσουν νέα άβατα πατώντας στη φτώχεια
Τα Σεπόλια και γενικά το 4ο διαμέρισμα είναι μια υποβαθμισμένη, φτωχή περιοχή της Αθήνας, όπου παλιότερα τόσο η Χρυσή Αυγή όσο και το δημοτικό σχήμα του Η. Κασιδιάρη έπαιρναν διψήφια ποσοστά, πολύ πάνω από τον πανελλαδικό μέσο όρο τους. Αυτού του είδους οι περιοχές, όπου ζουν κατά κύριο λόγο φτωχά στρώματα που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στην όλο και πιο άγρια καθημερινότητα και που δεν βλέπουν διέξοδο από πουθενά, αποτελούν τους πρώτους στόχους της Ακροδεξιάς και των φασιστών, που νιώθουν ότι εκεί μπορούν εύκολα να χτίσουν τις δυνάμεις τους, πατώντας πάνω στην οργή και την απελπισία που συσσωρεύεται.
Ιδιαίτερα όταν πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες βρίσκονται συγκεντρωμένοι σε συγκεκριμένες περιοχές αυτών των γειτονιών, τότε οι φασίστες κάνουν σημαία τη μάχη εναντίον τους, φορτώνοντάς τους όλα τα προβλήματα από τα οποία ασφυκτιούν και για τα οποία αναζητούν λύσεις οι κάτοικοι. Για τους ακροδεξιούς και τους φασίστες, οι δομές φιλοξενίας προσφύγων αποτελούν εφαλτήριο δράσης γύρω από το οποίο χτίζουν επιτροπές δήθεν αγανακτισμένων και ακομμάτιστων κατοίκων με ξενοφοβικά παραμύθια περί κέντρων ανομίας, επιδομάτων που δίνονται από τις τσέπες των Ελλήνων, κοκ.
Η συγκεκριμένη δομή των προσφύγων είχε μπει στο στόχαστρο της Χρυσής Αυγής και του Κ. Μπογδάνου, πρώην βουλευτή της ΝΔ και γνωστού ακροδεξιού που έφτιαξε το αποτυχημένο κόμμα ΠΑΤΡΙΔΑ με την Α. Λατινοπούλου, το οποίο διαλύθηκε πολύ σύντομα.
Στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης πριν λίγα χρόνια είχε γίνει μια παρόμοια επίθεση με εισβολή στην τοπική δομή, ενώ τον περασμένο Ιούλιο στην Πετρούπολη είχε γίνει μια καμπάνια με ξενοφοβικά χαρακτηριστικά που τελικά οδήγησε στο να μην ανοίξει αντίστοιχη δομή στην περιοχή.
Ουσιαστικά το πρακτικό αποτέλεσμα αυτών των δράσεων είναι τα ανήλικα προσφυγόπουλα να πετιούνται στον δρόμο, χωρίς προστασία, χωρίς γονείς, έρμαια των κυκλωμάτων διακίνησης, τράφικινγκ και των κάθε λογής συμμοριών. Γενικά, όλες οι εκφάνσεις της Ακροδεξιάς και του νεοφασισμού, αφενός ενθαρρυμένες από τις εκλογικές επιτυχίες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και αφετέρου στην προσπάθειά τους να επωφεληθούν από την υποχώρηση της Χρυσής Αυγής μετά την καταδίκη της, προσπαθούν να χτίσουν επιρροή, πυρήνες και περιοχές – άβατα όπως ήταν παλιά ο Άγιος Παντελεήμονας.
Ανάμεσα στις περιοχές που έχουν μπει στο στόχαστρό τους –χωρίς να είναι οι μόνες- είναι η Σταυρούπολη και ο Εύοσμος στην Θεσσαλονίκη, το Νέο Ηράκλειο, η Νίκαια και τα Σεπόλια στην Αθήνα. Διόλου τυχαία, σε αυτές τις περιοχές εμφανίζονται όλο και πιο συχνά επιθέσεις ταγμάτων εφόδου σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους και αντιφασίστες/στριες.
Παράλληλα, στο πολιτικό πεδίο, οι ακροδεξιοί φορώντας γραβάτα και χαμόγελα, έχουν ανοίξει όλη τη βεντάλια των θεμάτων με τα οποία ασχολούνται πλέον (και επεκτείνονται πολύ πέρα από τα παραδοσιακά θέματα της ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού με τα οποία μέχρι πρόσφατα καταπιάνονταν σχεδόν αποκλειστικά). Η σημερινή Ακροδεξιά δίνει έμφαση στο χτύπημα των δικαιωμάτων των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, όπως το δικαίωμα στην άμβλωση, τα ίσα δικαιώματα στον γάμο, κλπ, με το πρόσχημα της ανάγκης αντιμετώπισης των μειωμένων γεννήσεων.
Νέες προκλήσεις για το αντιφασιστικό κίνημα
Το πρόσφατο 16,71% που πήραν αθροιστικά οι σχηματισμοί της Ακροδεξιάς στις πρόσφατες Ευρωεκλογές έχει διευρύνει τις φιλοδοξίες τους μεταθέτοντας την πολιτική τους στόχευση στο κέντρο της πολιτικής σκηνής.
Το αντιφασιστικό κίνημα και ιδιαίτερα οι δυνάμεις της επαναστατικής διεθνιστικής Αριστεράς μέσα σε αυτό, έχουν ιστορικά καθήκοντα την επόμενη περίοδο. Αφενός να μπουν μπροστά για να ανακόψουν την πορεία του μαύρου μετώπου προς τη συμμετοχή, ή και την κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας. Αυτό απαιτεί ενιαίο μέτωπο και τεκμηριωμένες πολιτικές απαντήσεις. Αφετέρου να αναπτύξουν κινηματική δράση και εκστρατείες που να αποτρέπουν την οργανωτική ανάπτυξη της Ακροδεξιάς και παράλληλα να προστατεύουν τα πιθανά θύματα της δράσης της.
