Του Μουσταφά Τσολάκ. Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο glasnost.gr
Ένα από τα ζητήματα που απασχόλησε την ριζοσπαστική-επαναστατική-αντικαπιταλιστική Αριστερά τον τελευταίο καιρό, ήταν αυτό του σεξισμού και της βίας εντός της Αριστεράς με αφορμή τις συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη των ΕΑΑΚ και τη σωματική επίθεση στην συντρόφισσα (μέλος της Αριστερής Ανασύνθεσης) από τον ερωτικό της σύντροφο (ο οποίος είναι επίσης μέλος των ΕΑΑΚ).
Τα σχόλια που διαβάζαμε στο διαδίκτυο –αν και ανατριχιαστικά– δεν ήταν καθόλου πρωτόγνωρα για το χώρο μας.
Βία
Η βία –δυστυχώς– συνηθίζεται στο χώρο μας ακόμα και στα πιο μικρά ζητήματα, όπως το ποιανού πανό θα μπει μπροστά.
Τη τελευταία δεκαετία έχω γίνει μάρτυρας σε δεκάδες περιστατικά, που πολλές φορές κατέληγαν σε τραμπουκισμούς.
Μου’ χει μείνει στο μυαλό η σωματική επίθεση στον σ. Θανάση Κούρκουλα, στη πορεία της ΔΕΘ το 2008, όπως και η λεκτική επίθεση στα μέλη της ΛΑΕ στην Ξάνθη το 2016 σε αντιφασιστική πορεία. Όπως επίσης, ο τραμπουκισμός από τα μέλη των ΕΑΑΚ σε μέλη της ΑΡΕΝ το 2012 με αφορμή τη διαφωνία για το ποιος θα κάνει πάρτυ στο αμφιθέατρο της π. Νομικής στην Κομοτηνή – όπου ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα απ’ την ΑΡΕΝ κατέληξαν στο νοσοκομείο.
Θυμάμαι επίσης και κάποιους «ινστρούχτορες» της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς» που σήμερα το παίζουν υπερεπαναστάτες, στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το 2013 να ρίχνουν κλωτσιά σε συντρόφισσες επειδή «αποδοκίμασαν» τον μέγα-Ηγέτη Αλέξη Τσίπρα.
Τα παραδείγματα μπορώ να τα πολλαπλασιάσω, αλλά νομίζω πως δεν έχει νόημα.
Αυτό που έχει νόημα είναι ότι όλα αυτά μείναν αναπάντητα, ή περάσανε «στο έτσι» με κάτι απλές καταγγελίες, για το όνομα της «ενότητας».
Σεξισμός
Όσον αφορά τον σεξισμό στο χώρο μας, τα πράγματα είναι ακόμα πιο «σκούρα».
Μια ανακοίνωση που βγήκε με αφορμή το τελευταίο περιστατικό και σε απλή μετάφραση έλεγε «τα’ θελε ο κώλος της», δείχνει τη τραγικότητα της κατάστασης.
Όπως επίσης έχουμε παρατηρήσει στο χώρο αρκετές σεξουαλικές παρενοχλήσεις συντροφισσών –και πολλές φορές από πορνόγερους «καθοδηγητές».
Δυστυχώς πολλοί αποφεύγουμε την αυτοκριτική – και κυρίως σ’ ότι αφορά τις σχέσεις μας με τις ερωτικές μας συντρόφισσες.
Αυτή τη στιγμή δεν είναι λίγοι οι «επαναστάτες» που θεωρούν γυναικεία δουλειά το πλύσιμο πιάτων ή το σφουγγάρισμα και δεν βοηθάνε τις ερωτικές συντρόφισσές τους στις δουλειές του σπιτιού.
Αλλά, το ακόμα χειρότερο, είναι πως οι βρισιές και οι χυδαίες λέξεις στο χώρο πάνε «αβέρτα».
Νεοελληναραδίστικη νοοτροπία
Και όλα αυτά τα παραπάνω, οφείλονται στην κουλτούρα του «νεοελληναρά» που –δυστυχώς– υπάρχει και στο χώρο μας και δεν καταπολεμάται καθώς πρέπει:
Η κουλτούρα των βιαστών, των πορνοπελατών, των φαλλοκρατών, των «γαμάω και δέρνω» περνάει σαν να είναι κάτι ομαλό.
Γιατί;
Για το όνομα της «ενότητας»!
Και το «καρκίνωμα» αυτό, οδηγεί το κίνημα απ’ το κακό στο χειρότερο.
Για να μιλάμε, λοιπόν, για την ανατροπή, πρέπει να ανατρέψουμε και να διορθώσουμε τα λάθη πρώτα στον εαυτό μας και μετά στο χώρο μας.
Και το βασικότερο: Να «σπάσουμε» τη νοοτροπία αυτή του νεοελληναρά στο χώρο μας, στο δρόμο, στη σχολή, στη γειτονιά, στη κοινωνία.
