Κείμενο αλληλεγγύης στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών που μοιράστηκε χθες στους κατοίκους της συνοικίας, από τη Λαϊκή Συνέλευση της Ν. Σμύρνης
Οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών ΜΠΟΡΟΥΝ και ΠΡΕΠΕΙ να νικήσουν!
Τον περασμένο Σεπτέμβρη 595 καθαρίστριες βγήκαν σε διαθεσιμότητα. Από τότε και δίνουν έναν καθημερινό μαχητικό αγώνα ενάντια στην απόλυσή τους, κατασκηνώνοντας μάλιστα έξω από το Υπουργείο από τις αρχές Μάη. Το Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε τις καθαρίστριες, υποχρεώνοντας το Δημόσιο να τις πάρει πίσω στη δουλειά αλλά ήρθε ο Άρειος Πάγος και «πάγωσε» αυτή την απόφαση. Η τελική απόφαση του Αρείου Πάγου για το αν θα απολυθούν ή όχι θα βγει στις 23 Σεπτέμβρη.
Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ μας είπανε πολλά ψέματα για τις καθαρίστριες. Ότι παίρνουν 3.000 €. Η αλήθεια είναι ότι οι γυναίκες αυτές (με προϋπηρεσία 15 χρόνων) δούλευαν από 3 έως 8 ώρες και αμείβονταν από 370 έως 750 € αντίστοιχα. Μας είπαν «καλά, 500 καθαρίστριες για να καθαρίζουν ένα κτίριο;». Η αλήθεια είναι ότι δεν καθάριζαν μόνο το κτίριο στην Καρ. Σερβίας αλλά τις 120 εφορίες, τα τελωνεία, τις υπηρεσίες του ΣΔΟΕ, το Γενικό Χημείο του κράτους, δηλαδή όλες τις υπηρεσίες που ανήκουν στο υπουργείο Οικονομικών σε όλη τη χώρα. Μας είπαν ότι απολύοντάς τις, το δημόσιο «γλιτώνει» χρήματα. Η αλήθεια είναι η κυβέρνηση προχωρά στις απολύσεις αυτές με σκοπό να δώσει τις υπηρεσίες καθαριότητας στις εργολαβικές εταιρείες, που είναι πρώτες στη φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, που έχουν εργαζόμενους με μισθούς 200 και 300 € για 8ωρη (τουλάχιστον) εργασία και χωρίς απολύτως κανένα δικαίωμα. Έτσι, και οι εργολάβοι βγάζουν υπερκέρδη και η μόνιμη και σταθερή δουλειά εξαφανίζεται σιγά σιγά από το Δημόσιο.
Η αλήθεια εν τέλει είναι ότι ο αγώνας των καθαριστριών δεν έχει να κάνει μόνο με τις ίδιες. Μας αφορά όλους. Η υποβάθμιση του Δημοσίου, με τις μειώσεις μισθών και τις διαθεσιμότητες/απολύσεις, σημαίνει λιγότερα σχολεία, λιγότερα νοσοκομεία, λιγότεροι εργαζόμενοι, λιγότερο ποιοτικές υπηρεσίες και φυσικά ένα ελεύθερο πεδίο στο ιδιωτικό κεφάλαιο να κερδοσκοπεί από αυτά τα κενά που αφήνονται συνειδητά. Έτσι, το μήνυμα που περνάει είναι το εξής: όποιος έχει να πληρώσει, θα μπορεί να «απολαμβάνει» αυτές τις υπηρεσίες. Όποιος δεν έχει…
Άλλωστε, τις εργασιακές αλλαγές που γίνονται στο Δημόσιο ακολουθούν αντίστοιχες αλλαγές στον ιδιωτικό τομέα. Αν περάσουν οι πρώτες, μπορούν να περάσουν πιο εύκολα και οι δεύτερες, αυτό είναι το σχέδιο της κυβέρνησης. Και για να το πετύχει υψώνει τείχη ανάμεσα σε αυτές τις κατηγορίες εργαζομένων, με σκοπό να μην δώσουμε έναν κοινό και ενωτικό αγώνα ενάντια στις πολιτικές που χτυπάνε τόσο τους δημόσιους όσο και τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Ο εχθρός όμως είναι ο ίδιος: είναι η κυβέρνηση και η Τρόικα που με το ένα χέρι διαλύουν τα εργασιακά δικαιώματα στο Δημόσιο και με το άλλο μειώνουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, απελευθερώνουν τις ομαδικές απολύσεις, απελευθερώνουν τα ωράρια και φτιάχνουν ένα «νέο» εργαζόμενο: χαμηλόμισθο, ευέλικτο, υπό τη διαρκή απειλή της απόλυσης, φοβισμένο, αναλώσιμο, χωρίς σωματεία, χωρίς τη δυνατότητα αντίστασης και διεκδίκησης.
Για να σταματήσουμε αυτή την επίθεση και να ανατρέψουμε τις πολιτικές λιτότητας είναι αναγκαίος ο ενωτικός, συντονισμένος και αποφασιστικός αγώνας σωματείων, πρωτοβουλιών εργαζομένων και συλλογικοτήτων γειτονιάς. Γι’ αυτό το λόγο η Λαϊκή Συνέλευση πλατείας Ν. Σμύρνης στηρίζει τον αγώνα των καθαριστριών και καλεί το λαό της Ν. Σμύρνης να κάνει το ίδιο.
