Η συνέντευξη, που έδωσε στη ΔΕΘ ο επικεφαλής της ΛΑΕ σ. Λαφαζάνης κυριαρχείται από μια «πρωτοφανή», για οργάνωση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αταξική λογική.
Καμία αναφορά στην αστική τάξη, το ελληνικό κεφάλαιο, τον ελληνικό καπιταλισμό, την καπιταλιστική κρίση, το εργατικό κίνημα ή το ρόλο των λαϊκών μαζών. Για να καταλήξει, με έμφαση, ότι πρώτη προτεραιότητα για τη ΛΑΕ είναι η Δημοκρατία –χωρίς ταξικό προσδιορισμό, άρα η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία– και όχι ο σοσιαλισμός! Αυτός –ο σοσιαλισμός– για τον εισηγητή είναι απλά το… όραμα!! Έχουμε εδώ την πεθαμένη σταλινική «Θεωρία των Σταδίων» (πρώτα η «δημοκρατία» και μετά… βλέπουμε για το σοσιαλισμό) σ’ όλη της την μεγαλοπρέπεια!
Για να αποδειχθεί του λόγου το αληθές παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την εν λόγω συνέντευξη.
Η καπιταλιστική κρίση παρουσιάζεται ως «…η θλιβερή εικόνα και το κατάντημα της Ελλάδας του εικοστού πρώτου αιώνα» και η περιγραφή της περιορίζεται στους πλειστηριασμούς, στις αποκοπές του ρεύματος από την ΔΕΗ, τις συνέπειες της κρίσης στις ζωές των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, κλπ.
Η ταξική ανάλυση όμως μας λέει ότι: «η θλιβερή εικόνα και το κατάντημα» δεν αφορά όλη την Ελλάδα, αφορά την Ελλάδα των λαϊκών μαζών αλλά δεν αφορά την Ελλάδα του μεγάλου κεφαλαίου!
Είναι χτυπητή η απουσία αναφοράς στην καπιταλιστική οικονομική κρίση, την ανεργία και το ρόλο της εργατικής τάξης στις κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές που απαιτούνται. Όπως είναι χτυπητή και η απουσία διεθνιστικών αναφορών.
Δεν είναι θέμα προσώπων
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης καταγγέλλει ότι:
«Τσίπρας και Μητσοτάκης … ψήφισαν χέρι-χέρι το τρίτο μνημόνιο», ότι «υποστηρίζουν τους πλειστηριασμούς και τις τράπεζες», ότι «είναι οι δύο όψεις του ίδιου καταστροφικού για τη χώρα νομίσματος: του νεοφιλελευθερισμού..» ότι «ο Τσίπρας υπερβαίνοντας και την πλέον σκληρή δεξιά της μεταπολίτευσης έχει αναγάγει περίπου σε νέο δόγμα και θρησκεία για την κυβέρνηση και την πολιτική του» την αμερικανοκρατία.
Συμπληρώνει ότι:
«Έχουμε τον πολιτικά πιο ξεπουλημένο πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης… Όπως έχουμε και τον πιο οσφυοκάμπτη και παραδομένο αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Και καταλήγει:
«Αυτό είναι η μεγάλη τραγωδία για την χώρα μας και το μέλλον μας».
Αυτή η προσέγγιση αφήνει να εννοηθεί ότι με άλλο πρωθυπουργό και αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης (και άθικτο το καπιταλιστικό σύστημα) θα εξέλειπε η τραγωδία και θα είχαμε μέλλον!
Πρόκειται για μια αταξική προσέγγιση στην τραγωδία της χώρας. Βάζει στο ίδιο τσουβάλι της χώρας εργάτες και κεφάλαιο!
Συγκαλύπτει στην πραγματικότητα ότι: Σύριζα, ΝΔ, Τσίπρας , Μητσοτάκης κλπ δεν είναι παρά εντολοδόχοι και εκτελεστές της πολιτικής της άρχουσας τάξης στη χώρα μας. Ότι η μεγάλη τραγωδία για τη χώρα και το μέλλον μας είναι ο χρεοκοπημένος πλέον καπιταλισμός και για να έχουμε μέλλον πρέπει να απαλλαγούμε απ’ αυτόν – αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητα!
Εθνική Ανεξαρτησία
Αναφέρει ότι:
«Η άλλη όψη της οικονομικής κατοχής και οικονομικής αποικιοποίησης της χώρας μας είναι η Ελλάδα πολιτικοστρατιωτικό οικόπεδο και προτεκτοράτο. Είναι η Ελλάδα στην οποία κυριαρχεί ένα παραδομένο πολιτικό κατεστημένο υπαλληλικό, δορυφορικό και γονυκλινές στα δυτικά ιμπεριαλιστικά κέντρα και πρώτα απ’ όλα στις ΗΠΑ, την Γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση και εσχάτως στους σιωνιστές και τα γεράκια του Ισραήλ».
Παρά τον υπερβολικό τρόπο που παρουσιάζεται το όλο θέμα, η ουσία είναι ότι πράγματι υπάρχει και ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας.
Ωστόσο το βέβαιο είναι ότι όλα αυτά που περιγράφονται από τον εισηγητή είναι απόλυτα ταυτισμένα με τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου και του ελληνικού ιμπεριαλισμού!
Γι’ αυτό, στην πραγματικότητα, εθνική ανεξαρτησία μπορεί να υπάρξει μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού στη χώρα μας –δηλαδή την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό– και όχι απλά με την ανατροπή του παραδομένου πολιτικού κατεστημένου.
Και γι’ αυτό, «απέναντι στην νέα κατοχή της χώρας μας… απέναντι στην νέα αποικιοποίηση που βιώνουμε και απέναντι στην καταλήστευση του λαού μας και του εθνικού πλούτου…» η ΠΡΩΤΗ προτεραιότητά μας ΔΕΝ είναι «να φέρουμε την Δημοκρατία…» αλλά είναι η ανατροπή του καπιταλισμού, η εργατική εξουσία/δημοκρατία, ο σοσιαλισμός.
Ποιο το νόημα της Συντακτικής Συνέλευσης;
Μα, θα απαντήσουν ίσως κάποιοι σύντροφοι, ο εισηγητής μιλάει για την «πραγματική Δημοκρατία» κι εξήγησε ότι: «Πραγματική δημοκρατία για μας σημαίνει Συντακτική Συνέλευση για ένα νέο Σύνταγμα»
Όμως το περιεχόμενο που ο εισηγητής δίνει στο νέο Σύνταγμα και την «Πραγματική Δημοκρατία» αφήνει άθικτη την πολιτική και οικονομική εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου!
Δεν έχει καμία αναφορά στην κατάργηση της μεγάλης ατομικής ιδιοκτησίας την εθνικοποίηση των μεγάλων παραγωγικών μονάδων, επιχειρήσεων και βιομηχανιών (κάτω από συνθήκες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου και διαχείρισης) και επίσης σημαντικό και σούπερ-ρεφορμιστικό, μιλάει για «θεσμοθετημένο δημοκρατικό κοινωνικό έλεγχο στο κράτος». Καμία αναφορά στην ανάγκη ανατροπής του αστικού κράτους και στην εργατική εξουσία/δημοκρατία.
Πρέπει να τονίσουμε ξανά ότι πραγματική δημοκρατία είναι μόνο η Εργατική Δημοκρατία, η εξουσία της Εργατικής Τάξης. Αυτή μπορεί να καλέσει Συντακτική Συνέλευση όπου το πρώτο που θα θεσπίζει θα είναι η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μεγάλα μέσα παραγωγής και στη θέση της αγοράς θα θεσπίζει τον σχεδιασμό της κοινωνικοποιημένης οικονομίας.
Το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αφήνει περιθώρια για μεταρρυθμίσεις και «Πραγματική Δημοκρατία» μέσα στα πλαίσια του συστήματος.
Η τοποθέτηση «να φέρουμε την Δημοκρατία» –κι όχι την εργατική ή σοσιαλιστική δημοκρατία, αλλά την καπιταλιστική κοινοβουλευτική δημοκρατία– έρχεται να νεκραναστήσει την πάλαι ποτέ θέση της 6ης ολομέλειας του ΚΚΕ 1934 για την αναγκαιότητα της αστικοδημοκρατικής επανάστασης στην Ελλάδα, η οποία μόνο ήττες έφερε στο κίνημα.
Με τέτοιες θέσεις η ΛΑΕ δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει την ψήφο των δυσαρεστημένων και εν πολλοίς προβληματισμένων αριστερών και πιθανά να έχει και άλλες διαρροές-αποχωρήσεις από τις γραμμές της! Με τέτοιες θέσεις δεν είναι δυνατό να χτιστεί το εκλογικό μέτωπο της Αριστεράς, που να έχει σαν βάση τη συνεργασία ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Με αυτές τις θέσεις μπορεί να συμπράξουν πιθανά διάφορες «πατριωτικές, αντινεοφιλελέυθερες, αντιμνημονιακές και δημοκρατικές δυνάμεις» όπως αναφέρει ο εισηγητής όμως αριστερές και αντισυστημικές δυνάμεις δεν υπάρχει περίπτωση – αυτές ας τις ξεχάσει η ΛΑΕ!
Είναι ανάγκη οι αντικαπιταλιστικές συνιστώσες της ΛΑΕ να πάρουν δημόσια θέση γι’ αυτά που ειπώθηκαν στην Συνέντευξη!
