Το Ξ μίλησε με μαθητές μέλη της «Νεολαίας Ενάντια στον Εθνικισμό» που συμμετείχαν στην πρόσφατη αποχή από τα σχολεία χιλιάδων μαθητών τη Δευτέρα και Τρίτη 26 και 27 Σεπτέμβρη. Ρωτήσαμε τι ακριβώς έγινε και πως.
Φώτης: Την Δευτέρα και την Τρίτη είχαμε μαζικές κινητοποιήσεις μαθητών. Αυτές ξεκίνησαν από τις επαρχίες της Πάφου και Λάρνακας, τη Δευτέρα, όπου το κλείσιμο των σχολείων ήταν μαζικό – ιδιαίτερα στην Πάφο ήταν καθολικό. Επεκτάθηκαν και στις υπόλοιπες πόλεις την Τρίτη.
Ο βασικός λόγος ήταν η ανακοίνωση μέσα στις τάξεις , από τους καθηγητές, ότι με βάση τους νέους κανονισμούς για την παιδεία μειώνεται ο αριθμός των απουσιών που επιτρέπονται για να μην μείνει κανείς στην ίδια τάξη. Με βάση αυτό το νέο νόμο που πέρασε η βουλή, μέσα στο καλοκαίρι, μειώθηκαν οι αδικαιολόγητες από 60 σε 50 και οι δικαιολογημένες από 200 σε 100.
– Δηλαδή με 50 αδικαιολόγητες απουσίες η 100 δικαιολογημένες μένεις στην ίδια τάξη με τους νέους κανονισμούς, ενώ προηγουμένως απαιτούνταν 60 και 200 αντίστοιχα;
Ακριβώς. Ειδικά στο τελευταίο μήνα, αν κάνουμε 14 αδικαιολόγητες απουσίες (που σημαίνει δύο ημέρες απουσίας) μένουμε. Περιττό να αναφέρουμε ότι σε όλη αυτή τη διαδικασία των αποφάσεων του υπουργείου και της βουλής οι μαθητές ποτέ δεν ερωτηθήκαμε ούτε καν ενημερωθήκαμε.
– Πώς αναπτύχθηκε, πως οργανώθηκε αυτή η μαζική αποχή μαθητών από τα μαθήματα;
Χαρά: Αυτό το κίνημα ήταν αυθόρμητο. Την πρώτη μέρα που άνοιξαν τα σχολεία, οι καθηγητές ενημέρωσαν τους μαθητές για τα πιο πάνω. Αυτό προκάλεσε μια γενική αντίδραση και μια γενική δυσαρέσκεια. Τις επόμενες μέρες οι μαθητές της Πάφου και της Λάρνακας αρνήθηκαν να μπουν στις τάξεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Την επόμενη μέρα το κίνημα αυτό επεκτάθηκε στη Λευκωσία τη Λεμεσό και άλλες πόλεις.
Ο τρόπος κινητοποίησης έγινε με μηνύματα μέσω κινητών τηλεφώνων. Ο καθένας από εμάς έστειλε σε φίλους του ένα sms με το οποίο έλεγε ότι δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια, πρέπει να κάνουμε αποχή από τα μαθήματα και «στείλε το σε όλους τους φίλους σου». Η αποχή των μαθητών ήταν μαζική στην Πάφο και Λάρνακα αλλά στη Λευκωσία λίγα σχολεία μπόρεσαν και βγήκαν γιατί οι περισσότεροι μαθητές δεν μπόρεσαν, λόγω της αντίδρασης των διευθυντών και πολλών καθηγητών.
– Ποια είναι τα βασικά σημεία που περιλαμβάνονται στους νέους κανονισμούς της για την παιδεία
Τζο: Οι καθηγητές μπήκαν στις τάξεις μας μοίρασαν τα σχετικά ενημερωτικά φυλλάδια και άρχισαν να μας τα διαβάζουν. Το πρώτο σημείο ήταν η στολή. Μας είπαν ότι τα αγόρια έπρεπε να φοράνε γκρίζο παντελόνι, άσπρο πουκάμισο, άσπρη φανέλα, μαύρα παπούτσια, άσπρες κάλτσες. Τα κορίτσια μαύρα παπούτσια άσπρες κάλτσες γκρίζα φούστα άσπρη φανέλα άσπρο πουκάμισο, απαγορεύονται τα ζελέ, γενικά απαγορεύονται τα κοσμήματα.
Μετά μας είπαν για τη μείωση των απουσιών όπως ανάφερε πιο πάνω ο Φώτης. Μας είπαν πως άμα αργούμε να μπούμε στην τάξη χρειάζεται άδεια εισόδου και αν ο καθηγητής δεν αποδεχθεί την δικαιολογία για την καθυστέρηση τότε δεν μπορούμε να μπούμε στην τάξη κ.λπ.
Η διευθύντρια δε μας ενημέρωσε πως κάποια μέρα, στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, θα μπορούμε να κάνουμε «εξαγόραση της στολής» δηλαδή θα πληρώσουμε 2 λίρες και θα μπορούμε να πάμε στο σχολείο με ότι ρούχα θέλουμε. Μας είπαν ότι τα λεφτά αυτά θα πάνε στο σχολείο. Θα μας βάλουν να πληρώνουμε για να φοράμε τα ρούχα μας!
Εγώ σαν πρόεδρος της τάξης μου, ζήτησα το λόγο και είπα στην καθηγήτρια να μας μιλήσει συνολικά για τους κανονισμούς και για τα δικαιώματα των μαθητών
Η απάντησή της ήταν "ποια δικαιώματα;".
– Ποια ήταν η στάση των καθηγητών στις κινητοποιήσεις των μαθητών;
Πέτρος: Εντελώς αρνητική. Στο δικό μου σχολείο, την Τρίτη το πρωί μαζεύτηκαν πολλοί μαθητές στην αυλή του σχολείου από την πρώτη και τη δεύτερη τάξη. Πολύ λίγοι από την τρίτη τάξη από φόβο μην αυτό επηρεάσει την είσοδό τους σε πανεπιστήμια.
Αμέσως ήρθε η διευθύντρια η οποία άρχισε να φωνάζει και να κυνηγά τους μαθητές. Έστειλε όλους τους βοηθούς και τους μυώδεις καθηγητές να πάνε στις εξόδους του σχολείου για να εμποδίσουν τους μαθητές να βγουν. Παράλληλα μας απειλούσε ότι εκτός από τις 7 απουσίες θα τρώγαμε και διήμερη αποβολή από το σχολείο για τιμωρία. Δεν μπορέσαμε να βγούμε.
Στη διάρκεια της πρώτης περιόδου οι καθηγητές πήραν παρουσίες να δουν αν έλειπε κανείς. Και μας απειλούσαν ότι αν φύγουμε στην δεύτερη ώρα θα τρώγαμε αποβολή από το σχολείο.
Μια ομάδα μας από μας αποφασίσαμε να φύγουμε, πηδώντας από το φράχτη του σχολείου. Πήραμε τηλέφωνα για να δούμε αν γινόταν κάποια συγκέντρωση ή διαδήλωση μαθητών κάπου στο κέντρο της Λευκωσίας, αλλά δεν είχε οργανωθεί τίποτα.
Δύο μέρες μετά έγινε η συγκέντρωση του σχολείου στην οποία μίλησε η διευθύντρια και κατήγγειλε τους μαθητές για ανταρσία, είπε ότι έκαναν κάτι απαγορευμένο, ενάντια στους κανονισμούς τις αποφάσεις του υπουργείου παιδείας
Τζο: Στο δικό μας γυμνάσιο ένας καθηγητής στάθηκε με ραβδί στην έξοδο, απειλώντας με ξύλο όταν τολμούσε να φύγει. Οι υπόλοιποι μας απειλούσαν με αποβολές και με μείωση της αγωγής. Ένας καθηγητής με έσπρωξε με τη βία με έβαλε πίσω στην τάξη, για να κάνουμε υποτίθεται "διάλογο" – δηλαδή μου φώναζε και του φώναζα. Στο τέλος όμως, τον άκουσα με έκπληξη να μου λέει, «μπράβο Τζο, έχεις επιχειρήματα και ώριμη άποψη».
– Σε όλη αυτή την κίνηση των μαθητών ποια ήταν η στάση της ΠΣΕΜ, του συνδικαλιστικού οργάνου των μαθητών;;(*)
Μαριάννα: Μια μέρα μετά την απεργία των μαθητών η διεύθυνση κάλεσε συγκέντρωση του σχολείου στην οποία μας διάβασαν την ανακοίνωση της ΠΣΕΜ. Η ανακοίνωση έλεγε πως η ΠΣΕΜ δεν υποστήριζε τις κινητοποιήσεις των μαθητών. Ότι οι μαθητές «είχαν υποκινηθεί» με αποτέλεσμα να έχουν χωρίς λόγο 7 αδικαιολόγητες απουσίες.
Έλεγε πως για να ήταν σωστή η κινητοποίηση έπρεπε να την είχε οργανώσει το κεντρικό συμβούλιο των μαθητών και ότι οι μαθητές έφυγαν απ’ το σχολείο για να κάνουν κοπάνα.
Η κατάσταση με την ΠΣΕΜ δεν πάει άλλο. Η Συντονιστική ποτέ δεν νιώσαμε πως ήταν σε θέση να μας βοηθήσει. Δεν ενδιαφέρονται. Εμείς οι ίδιοι οι μαθητές πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Πρέπει να εκλέξουμε μια συντονιστική από άτομα που να μας αντιπροσωπεύουν πραγματικά. Πρέπει να προχωρήσουμε στην οργάνωση ομάδων πρωτοβουλίας μέσα στα σχολεία που να ενδιαφέρονται για να οργανώσουν καλά κινητοποιήσεις και απεργίες να νοιάζονται πραγματικά για τους μαθητές. Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες, οι ίδιοι οι μαθητές.
– Ποια είναι τα επόμενα βήματα που σχεδιάζει η νεολαία ενάντια στον εθνικισμό στην Κύπρο ;
Ήβη: Το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η διεξοδική ενημέρωση των μαθητών – τι προνοούν δηλαδή οι κανονισμοί σε λεπτομέρεια, γιατί πρέπει να αντιδράσουμε σαν μαθητές κ.λπ. . Με προκηρύξεις με αφίσες και ό,τι άλλο μέσο μπορούμε.
Δεύτερον, εμείς θα ξεκινήσουμε εκστρατεία μαζέματος υπογραφών ενάντια στους κανονισμούς. Κάτι αντίστοιχο κάναμε και πέρσι μαζεύοντας υπογραφές ενάντια στη στολή αλλά κανείς δεν τις έλαβε υπόψη. Τώρα θα τους δείξουμε πως δεν υποχωρούμε.
Τρίτο, προσπάθειά μας είναι το να φτιάξουμε ομάδες πρωτοβουλίας μαθητών σε κάθε σχολείο, όπως εξήγησε πιο πάνω και η Μαριάννα, ώστε να προβάλουν τα αιτήματά μας. Αυτές οι ομάδες πρωτοβουλίας πρέπει να είναι σε συνεννόηση και σε συντονισμό μεταξύ τους. Πρέπει όλοι οι μαθητές να βγαίνουν ταυτόχρονα, να νοιώθουν τη δύναμη των αριθμών τους και όταν βγαίνουν να υπάρχουν οργανωμένες συγκεντρώσεις και πορείες για να μην λένε όλοι, όπως οι εφημερίδες, ότι φύγαμε για να πάμε στις καφετέριες.
Θέλουμε να καταλάβουν όλοι τη δράση που μπορούν να αναλάβουν οι μαθητές άμα ξυπνήσουν και όταν ενωθούν. Θέλουμε να αλλάξουμε τους κανονισμούς. Θέλουμε ένα σχολείο ελεύθερο και δίκαιο. Γιατί το έχουν καταντήσει σαν φυλακή.
