Δημήτρης Πανταζόπουλος, αδιόριστος εκπαιδευτικός
Το πολυνομοσχέδιο που ψήφισε κατεπειγόντως η κυβέρνηση 1 μέρα πριν τις διακοπές του Πάσχα βάζει ταφόπλακα στο δημόσιο σχολείο! Μόνο και μόνο το γεγονός του χρόνου στον οποίο η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο δείχνει πόσο βρώμικη έχει τη φωλιά της! Η κυβέρνηση επίτηδες κατέθεσε το σ.ν. ελάχιστο χρόνο πριν τις εξετάσεις ώστε να χρησιμοποιήσει τις εξετάσεις σαν άλλοθι για να απαγορεύσει (με επιστράτευση) την απεργία των εκπαιδευτικών και να κτυπήσει τον κλάδο. Όλη η προπαγάνδα της κυβέρνησης ενάντια στους εκπαιδευτικούς στηρίζεται στα ψέματα. Να μερικά από τα πιο τρανταχτά.
Ωράριο
Το υπουργείο υποστηρίζει ότι οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα δουλεύουν λίγο επειδή ο μέσος όρος των διδακτικών ωρών είναι 18,4 την εβδομάδα. Το διδακτικό ωράριο ενός καθηγητή της δευτεροβάθμιας ξεκινά από τις 21 ώρες την εβδομάδα και σταδιακά μειώνεται ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας σε 19, 18 και τελικά 16 μετά τα 20 χρόνια δουλειάς.
Οι διδακτικές ώρες όμως είναι μόνο μία πτυχή της δουλειάς του εκπαιδευτικού. Το υπουργείο κρύβει ότι ένας καθηγητής έχει να διεκπεραιώσει στο σχολείο πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών οι οποίες είναι υποχρεωτικές και αυξάνουν το ωράριο του εκπαιδευτικού σε πάνω από 30 ώρες γι’ αυτούς με τα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις ώρες που ένας καθηγητής ξοδεύει για διορθώσεις, προετοιμασία κτλ.
Αυτό δεν το λέμε εμείς, ούτε και είναι ελληνικό φαινόμενο. Σύμφωνα με την UNESCO 1 ώρα διδακτικής δουλειάς ισούται με 3 ώρες δουλειάς γραφείου!
Απολύσεις και μείωση των εκπαιδευτικών
Η αύξηση του ωραρίου, οι συγχωνεύσεις σχολείων αλλά και η προωθούμενη αξιολόγηση στοχεύει στις απολύσεις των εκπαιδευτικών. Αν τα σχέδια τους εφαρμοστούν την επόμενη χρονιά:
- 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που μέχρι σήμερα δίδασκαν στα σχολεία βλέπουν την πόρτα της εξόδου.
- 10.000 – 15.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί θα μετακινηθούν αναγκαστικά τα επόμενα δύο χρόνια
- χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα θεωρηθούν υπεράριθμοι και θα απολυθούν αφού η κυβέρνηση επιδιώκει τη μείωση 10.000 μόνιμων θέσεων.
Όλα αυτά όταν μόνο στη β’ βάθμια εκπαίδευση το υπουργείο αναγνωρίζει ότι φέτος υπάρχουν 1.500 κενά που σημαίνει ότι κάθε βδομάδα χάνονται 32.000 διδακτικές ώρες.
Η κυβέρνηση θέλοντας να ρίξει στάχτη στα μάτια της κοινωνίας μιλά για την πρόσληψη 8.500 αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ. Δεν εξηγεί όμως ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους θα είναι για τα (πολύ πρόχειρα) προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας και όχι το κανονικό πρόγραμμα ενώ οι μισθοί τους δε θα ξεπερνούν τα 200 – 300 €.
Συγχωνεύσεις σχολείων
Οι συγχωνεύσεις σημαίνουν μεγαλύτερη δυσκολία για τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο, ειδικά στα χωριά, τα νησιά και στις απομακρυσμένες περιοχές.
Σημαίνουν επίσης τμήματα με 35 μαθητές γεγονός που κάνει το μάθημα ουσιαστικά λειψό. Σημαίνουν ακόμα την κατάργηση της οργανικότητας για χιλιάδες εκπαιδευτικούς, με συνέπεια τις αναγκαστικές μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο, την αναγκαστική μετεγκατάσταση σε άλλες πόλεις ή νομούς, με ό,τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειες τους.
Αγώνας
Απέναντι σε όλα αυτά οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν άλλο δρόμο από τον αγώνα. Εδώ έρχεται το ζήτημα της απεργίας στις εξετάσεις.
Η απόφαση για απεργία στις εξετάσεις δεν είναι εύκολη για αυτό και η ΟΛΜΕ έχει 25 χρόνια (από την απεργία του 1988) να την καλέσει. Οι εκπαιδευτικοί πονάνε πολύ περισσότερο τους κόπους και τις αγωνίες των μαθητών από τα κυβερνητικά στελέχη και τους μεγαλοδημοσιογράφους.
Όμως δεν είναι οι εκπαιδευτικοί που επέλεξαν το χρόνο της σύγκρουσης αλλά η κυβέρνηση.
