Του Χάρη Σιδέρη
Η δράση του Ν. Κακλαμάνη στην ευρύτερη περιοχή των Πατησίων συνεχίζεται. Ξεκίνησε με το πάρκο της Κύπρου και Πατησίων, και τώρα επιτίθεται στο κτήμα Δρακόπουλου (επί της Πατησίων επίσης). Το κτήμα Δρακοπούλου αποτελεί έναν από τους ελάχιστους πράσινους και κοινόχρηστους χώρους της περιοχής, έκτασης 8 στρεμμάτων.
Στις 13 Ιουλίου 2009, ο Κακλαμάνης πέρασε μόνο με τις 25 ψήφους των παρισταμένων της δικής του παράταξης στο Δημοτικό Συμβούλιο (το οποίο κανονικά αριθμεί 45 μέλη) μνημόνιο συνεργασίας με τον Ερυθρό Σταυρό στον οποίο ανήκει το κτήμα Δρακόπουλου. Στη βάση αυτής της συμφωνίας στο χώρο προβλέπεται να χτιστεί ένα εμπορικό κέντρο έκτασης 13.500 τ.μ. καθώς και ένα δημοτικό θέατρο (ένα πολιτιστικό πρόσχημα για να απαλυνθούν οι αντιδράσεις) έκτασης 1.000 τ.μ.
Έτσι, τα ξημερώματα τις 12ης Αυγούστου μπήκαν στο χώρο οι μπουλντόζες. Μέχρι το μεσημέρι γκρεμίστηκαν τα κτίρια του παλιού εργοστασίου (κτήρια που θα έπρεπε να είχαν κηρυχθεί διατηρητέα), αφήνοντας την πρόσοψη προς την Πατησίων 356. Άφησαν επίσης τον τοίχο που τα χώριζε από το πάρκο πρασίνου. Για την κατεδάφιση εκδόθηκε άδεια στις 11/8 (λίγες ώρες πριν δηλαδή), για την οποία μάλιστα η αίτηση είχε κατατεθεί από τις 15/5 (δύο μήνες πριν περάσει το μνημόνιο).
Αγώνας, η μόνη λύση
Όπως δείχνει και η εμπειρία τόσο του μακρινού (αγώνες της δεκαετίας του ’80) όσο και του πιο πρόσφατου (πάρκο Κύπρου και Πατησίων) παρελθόντος, μόνος σύμμαχος των ελεύθερων χώρων και των χώρων πρασίνου στην περιοχή είναι η τοπική κοινωνία και τα κινήματα.
Βάζοντας μπροστά το αίτημα να παραμείνει το κτήμα χώρος πρασίνου και να φυτευτεί στο σύνολό του, το τοπικό κίνημα μπορεί να εναντιωθεί με επιτυχία στις επιδιώξεις των οικονομικών συμφερόντων Δήμου και Ερυθρού Σταυρού.
Πρώτες στάσεις αυτού του αγώνα ήταν η διαμαρτυρία έξω από το δημαρχείο στις 31/8/09, η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Διαμερισματικό Συμβούλιο του 5ου Διαμερίσματος στις 2/9 και η ανοιχτή συνέλευση της Συντονιστικής Επιτροπής Κατοίκων στις 3/9 στο χώρο του κτήματος Δρακόπουλου (Πατησίων 356 – 358). Το κτήμα Δρακόπουλου πρέπει να γίνει κτήμα του λαού και όχι βορά των επιχειρηματικών συμφερόντων.
___________
Ιστορικό σημείωμα
– Στον εγκαταλελειμμένο σήμερα χώρο του κτήματος Δρακόπουλου θεμελιώθηκε το 1921 το πρώτο εργοστάσιο υφαντουργίας της Αθήνας.
– Μετά το κλείσιμό του, οι ιδιοκτήτες του κτήματος, Κωνσταντίνος και Αθηνόδωρος Δρακόπουλος άφησαν όλη την περιουσία τους, στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.
– Το 1981 η έκταση του κτήματος Δρακόπουλου χαρακτηρίστηκε κοινόχρηστο πράσινο.
– Μετά από αγώνες των κατοίκων της περιοχής ενάντια στην «αξιοποίηση» του κτήματος που σχεδίαζε ο τότε δήμαρχος Αθηνών Μ. Έβερτ (1987), ο χώρος αποδόθηκε το 1988 αποδόθηκε στους δημότες ως πάρκο.
– Ωστόσο το 2003 το δημοτικό συμβούλιο αποχαρακτήρισε 3 από τα 8 στρέμματα του πάρκου, τα οποία στη συνέχεια, με υπουργική απόφαση χαρακτηρίστηκαν οικοδομήσιμα.
– Στις 12 Αυγούστου 2009 οι μπουλντόζες του Δήμου γκρεμίζουν τα παλιά κτήρια του χώρου με στόχο να αρχίσουν οι εργασίες για την ανέγερση εμπορικού κέντρου.
