Ανακοίνωση από το Ξεκίνημα Βόλου
Η απεργιακή συγκέντρωση της 4ης Φεβρουαρίου στο Βόλο ήταν μια από τις πιο μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις εδώ και πολλά χρόνια και μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιστορική. Τρακτέρ, φορτηγά, χωματουργικά μηχανήματα, άλογα, ακόμα και νεκροφόρες και καΐκια από τη θάλασσα έδωσαν το παρόν σε μια συγκέντρωση 15-20 χιλιάδων ανθρώπων που «βούλιαξε» το λιμάνι του Βόλου, ενώ πολύ μεγάλη ήταν και η ξεχωριστή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Ολόκληρη η πόλη «νέκρωσε» για όλη τη μέρα.
Συντονιστικό φορέων
Στην μεγάλη επιτυχία της απεργιακής συγκέντρωσης έπαιξε ρόλο η μαζική συμμετοχή αγροτών, κυρίως από το Πήλιο.
Κρίσιμη ήταν όμως και η συμβολή του Συντονιστικού Φορέων το οποίο διοργάνωσε τη συγκέντρωση και αποτελείται από την Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών (ΟΕΒΕΜ, αποτελείται από 31 συλλόγους) το Εργατικό Κέντρο Βόλου, το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, τον Εμπορικό Σύλλογο, συλλόγους Εστίασης, εκπρόσωπους Αγροτών, Αλιέων κα.
Το Συντονιστικό αυτό δημιουργήθηκε πριν την γενική απεργία της 12ης Νοέμβρη κάτω από την πίεση των πιο χτυπημένων λαϊκών στρωμάτων και των αυτοαπασχολούμενων – μικροεμπόρων – ελεύθερων επαγγελματιών, για κινητοποιήσεις με παλλαϊκό χαρακτήρα και όχι για «γενικές απεργίες» κατά τη διάρκεια των οποίων συνεχίζει να λειτουργεί ένα μεγάλο μέρος της τοπικής οικονομίας.
Παράλληλα διάφοροι επιστημονικοί κλάδοι (μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί) δημιούργησαν δικό τους Συντονιστικό για να αντιπαλέψουν το ασφαλιστικό.
Αποδείχτηκε λοιπόν ότι όταν υπάρχει συντονισμός των διαφορετικών κλάδων και πραγματικό κάλεσμα για ξεσηκωμό τα φτωχά λαϊκά στρώματα (εργαζόμενοι, χτυπημένα μικρομεσαία στρώματα, φτωχή αγροτιά κοκ) ανταποκρίνονται με τρόπο εντυπωσιακό!
Η συνέχεια
Στη σύσκεψη του Συντονιστικού που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 8/2 αποφασίστηκε η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καταλήψεις δημόσιων κτιρίων (Εφορία την Παρασκευή 12/2) συναυλία – συλλαλητήριο την Τετάρτη 16/2 και άλλες δράσεις.
Παράλληλα το Συντονιστικό ζητά από τα τριτοβάθμια όργανα να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις σε πανελλαδικό επίπεδο.
Αυτές οι πρωτοβουλίες κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Είναι σημαντικό όμως να συνδεθούν με τα κρίσιμα μέτωπα που αφορούν το εργατικό κίνημα της περιοχής και ειδικά τους βιομηχανικούς εργάτες που αντιμετωπίζουν ολομέτωπη επίθεση, απολύσεις, περικοπές κοκ από το μεγάλο κεφάλαιο (χθες η ΒΙΣ και η Χαλυβουργία και σήμερα ο ΙΜΑΣ, ο Λεβεντέρης, η ΒΕΜΕΚΕΠ). Τα μικρομεσαία στρώματα δεν μπορούν να επιβιώσουν αν δεν αντιμετωπιστεί η μαζική ανεργία και αν δεν καταφέρουν οι εργαζόμενοι (ειδικά στη βιομηχανία) να υπερασπιστούν τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς τους.
Το πλαίσιο αιτημάτων
Παράλληλα με τη συνέχιση κλιμάκωση των συντονισμένων κινητοποιήσεων είναι απολύτως αναγκαία και η συνολική πολιτική αντιπρόταση στη συνεχιζόμενη μνημονιακή επίθεση. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η απόσυρση του ασφαλιστικού σημαίνει ευθεία σύγκρουση με το Κουαρτέτο των δανειστών και επανάληψη του εκβιασμού του πρώτου εξαμήνου του 2015, δηλαδή απειλή για grexit και «χρεοκοπία». Με δυο λόγια το ευρώ και το χρέος παραμένουν ο μοχλός επιβολής και του ασφαλιστικού.
Για αυτό το αίτημα για απόσυρση του ασφαλιστικού πρέπει να συμπληρώνεται από το αίτημα για μονομερή διαγραφή (άρνηση αποπληρωμής) του χρέους.
Με τη σειρά του αυτό απαιτεί την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έκδοση εθνικού νομίσματος, τη λήψη ριζοσπαστικών μέτρων σοσιαλιστικού χαρακτήρα στα πλαίσια ενός προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης, μέσα από την εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και το δημοκρατικό σχεδιασμό της παραγωγής.
Διαφορετικά δεν υπάρχει μέλλον για τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου που σήμερα συνθλίβονται.
Οι ηγεσίες
Όμως ούτε η πλειοψηφία των ηγεσιών του «Συντονιστικού των Φορέων» ούτε του «Συντονιστικού των Επιστημόνων» κινείται στην παραπάνω κατεύθυνση. Κι αυτό γιατί πολλά από τα στελέχη των «Συντονιστικών» αποτελούν ταυτόχρονα στελέχη των κομματικών μηχανισμών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ ή άλλων αστικών κομμάτων που θεωρούν απόλυτο μονόδρομο της παραμονή της χώρας στην ΕΕ και την τήρηση των «θεόσταλτων» νόμων της οικονομίας της αγοράς, δηλαδή του καπιταλισμού. Αυτό το έδειξαν και στο δημοψήφισμα υποστηρίζοντας το «ΝΑΙ», απαιτώντας τη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μετά το 61,3% του «ΟΧΙ» και ψηφίζοντας μαζί με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 3ο μνημόνιο, απόρροια του οποίου είναι το ασφαλιστικό.
Πως προχωράμε;
Επιγραμματικά: οι κινητοποιήσεις πρέπει να συνεχιστούν, να κλιμακωθούν και να αποκτήσουν χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού σε όλη την Ελλάδα, οι κινητοποιήσεις των αγροτών και μικρομεσαίων στρωμάτων χρειάζεται να συνδεθούν με τον αγώνα των εργαζομένων ειδικά στα εργοστάσια, το πλαίσιο αιτημάτων είναι απαραίτητο να στοχεύσει στην πραγματική αιτία των προβλημάτων, το κίνημα χρειάζεται να αποκτήσει δημοκρατικές διαδικασίες οργάνωσης και λήψης αποφάσεων μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις τόσο εργαζομένων όσο και των κλάδων των ελευθεροεπαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων.
