Η κρίση που περνάει η κοινωνία με την πανδημία του κορονοϊού είναι γεγονός και οι συνέπειές της θα μας απασχολούν δυστυχώς για καιρό. Αποκαλύφθηκε, μεταξύ άλλων, η ανεπάρκεια του εθνικού συστήματος υγείας να αντιμετωπίσει τον ιό, έτσι όπως το κατάντησαν μετά από χρόνια λιτότητας και περικοπών, αλλά και η ανικανότητα συνολικά του συστήματος να διαχειριστεί αυτή την επιδημία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τι γίνεται όμως με τους μαθητές και τις μαθήτριες;
Τα σχολεία σωστά έκλεισαν πολύ άμεσα, όπως και άλλοι χώροι μαζικής συνάθροισης, προκειμένου να ελεγχθεί η διασπορά του ιού. Παρόλα αυτά βέβαια οι εκκλησίες παρέμειναν ανοιχτές αρκετό καιρό μετά από τα πρώτα δραστικά μέτρα, συνεχίζοντας μάλιστα να τελούν το «μυστήριο» της θείας κοινωνίας και βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και τις ζωές όλων μας!
Η υπουργός Παιδείας από την αρχή της πανδημίας προσπαθεί να καθησυχάσει γονείς και μαθητές, λέγοντας ότι η εκπαιδευτική κοινότητα είναι έτοιμη να εισάγει την τηλεκπαίδευση και να συνεχιστεί κανονικά η παράδοση της ύλης στα σχολεία αλλά και τα Πανεπιστήμια, χωρίς κανένα πρόβλημα. Το ίδιο ισχυρίστηκε και για τις Πανελλαδικές εξετάσεις, ότι ο κόπος των μαθητών δε θα «πάει στράφι» και το Υπουργείο είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία.
Όπως καταγγέλλει όμως στο «Ξ» η μαθήτρια της Γ’ Λυκείου, Τζο Μιχάλογλου, από τη Θεσσαλονίκη, μέχρι και σήμερα δεν έχουν δοθεί σαφείς οδηγίες στους μαθητές για το τι να κάνουν, ενώ για τα προγράμματα που προτείνεται να χρησιμοποιηθούν απαιτούνται πολύ καλοί υπολογιστές για να τα «σηκώσουν» και τα smartphones δεν αρκούν. Πολλοί καθηγητές στο σχολείο της είπαν στα παιδιά ότι δεν έχουν τα μέσα για να κάνουν τα μαθήματα ενώ άλλοι λένε πως ακόμα δεν έχουν λάβει τους κωδικούς για να μπουν στο σύστημα.
Μέχρι τις 24/3, οι μαθητές που είχαν γραφτεί στην ιντερνετική πλατφόρμα ήταν 255.801, πολύ λίγοι μπροστά στο 1,5 εκατομμύριο του συνολικού μαθητικού πληθυσμού, λιγότερο από το 20% του συνόλου των μαθητών.
Και φυσικά από αυτή την κατάσταση πλήττονται περισσότερο οι χαμηλόμισθες οικογένειες, που δεν έχουν τα λεφτά για φροντιστήρια ή ιδιαίτερα και έτσι βασίζονται μόνο στα σχολεία για την εκπαίδευση των παιδιών τους, ή δεν έχουν τα τεχνολογικά μέσα για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τηλεκπαίδευσης.
Όπως μας λέει η Ελένη Μακράκη, μαθήτρια Γ Λυκείου από την Αθήνα:
«Όσον αφορά στην ασύγχρονη διδασκαλία εκεί υπάρχουν πολλά προβλήματα. Το σύστημα είναι πολύ αργό και οι καθηγητές που θέλουν να βοηθήσουν αναρτώντας υλικό και άλλα δε μπορούν. Επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με έναν καθηγητή για να του δώσουμε email και να μας στέλνει από εκεί το υλικό. Αν θέλει κάποιος να δουλέψει ουσιαστικά με το σχολείο -αν δε πάει φροντιστήριο ας πούμε- χρειάζεται πολύ υπομονή και επιμονή για να μπαίνει και να ξαναμπαίνει στην πλατφόρμα».
Την ίδια στιγμή τα φροντιστήρια συνεχίζουν κανονικά τα μαθήματα με όποιο τεχνολογικό μέσο μπορούν, με πολύ λιγότερους μαθητές ανά τάξη που σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο να οργανωθούν διαδικτυακά μαθήματα. Ήδη έχουν γίνει οι πρώτες καταγγελίες για το πώς πολλοί φροντιστηριούχοι πάνε να βγάλουν κέρδος από αυτή την κατάσταση, βάζοντας τους μαθητές να πληρώνουν κανονικά δίδακτρα αλλά «πληρώνοντας» τους καθηγητές με το επίδομα των 800 ευρώ!
Δεκαπλάσιο άγχος για τους μαθητές μέσα στην καραντίνα
«Το χειρότερο είναι ότι πρέπει να διαβάζουμε πολλές ώρες σαν ρομπότ ενώ εκεί έξω επικρατεί ένας χαμός».
Ήδη το άγχος των μαθητών που προετοιμάζονται για τις Πανελλαδικές εξετάσεις είναι τεράστιο, πόσο μάλλον τώρα με αυτές τις συνθήκες, με την αβεβαιότητα για το τι θα γίνει με την ύλη και τις εξετάσεις (η Υπουργός έχει αναφέρει το ενδεχόμενο να μειωθεί η ύλη αν επεκταθεί η καραντίνα) και με τους γονείς στο σπίτι, που βιώνουν την ανησυχία για την υγεία τους αλλά και για τις δουλειές τους, αν θα μείνουν άνεργοι, αν θα περικοπούν οι μισθοί τους κλπ.
Με βάση τα αιτήματα της ομοσπονδίας των καθηγητών (ΟΛΜΕ), θα πρέπει:
- Η κυβέρνηση πρέπει να μειώσει τη διδακτέα και εξεταστέα ύλη για την Γ’ Λυκείου από τώρα και να μην περιμένει μέχρι να δούμε αν θα παραταθεί η καραντίνα!
- Να ανασταλούν οι προαγωγικές εξετάσεις για τις υπόλοιπες τάξεις, λαμβάνοντας υπόψη μόνο τους προφορικούς βαθμούς και ο χρόνος αυτός να αξιοποιηθεί από τους καθηγητές για κάλυψη κενών και προετοιμασία.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες μπορεί τώρα να είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν αντιδρούν στα λειψά μέτρα και στην υποκρισία της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που μας παρουσιάζει ένα σχολείο υποτίθεται έτοιμο να αντιμετωπίσει την κρίση, μετά από τόσα χρόνια μειωμένων προϋπολογισμών για την παιδεία και ελλείψεων σε καθηγητές και εξοπλισμό!
Μπορεί τώρα να είμαστε μέσα στα σπίτια μας, αλλά δε θα μείνουμε με το στόμα κλειστό!
Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί έχουμε έναν κοινό αγώνα να δώσουμε!
