Η απειλή του κορονοϊού κάθε άλλο παρά βρίσκεται κοντά στο τέλος της, καθώς σε ολόκληρο τον κόσμο τα κρούσματα και οι θάνατοι συνεχίζουν να αυξάνονται. Σε κάποιες χώρες η πανδημία βρίσκεται ακόμα σε έξαρση ενώ άλλες περνάνε στη δεύτερη φάση της, αφού μετά την πρώτη αναχαίτιση της πανδημίας χαλάρωσαν τα μέτρα προστασίας. Στην κατηγορία αυτή ανήκει και η Ελλάδα, αφού οι ελπίδες για τόνωση του τουρισμού έχουν οδηγήσει σε άνοιγμα των συνόρων και σχεδόν πλήρη χαλάρωση των μέτρων.
Αριθμοί ρεκόρ και ανησυχητικές έρευνες
Στο μεταξύ οι ΗΠΑ σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο ως προς τον αριθμό των κρουσμάτων και των θανάτων. Με πάνω από 3,8 εκατομμύρια επιβεβαιωμένους ασθενείς, τουλάχιστον 142.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει (μέχρι τις 18.07.20).
Παρόμοια είναι η κατάσταση στη Βρετανία του Τζόνσον και της «ανοσίας της αγέλης», με σχεδόν 300.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 45.000 θανάτους. Όσο για το χειμώνα που έρχεται, Βρετανοί επιστήμονες εκφράζουν φόβους για το ενδεχόμενο 120.000 θανάτων στη χώρα! Όπως είναι γνωστό, ο Βρετανός πρωθυπουργός αναγκάστηκε σύντομα μετά τις πρώτες εξαγγελίες του περί «ανοσίας της αγέλης» να εγκαταλείψει το μακάβριο σχέδιο που τον έστειλε στην εντατική με κορονοϊό και επέτρεψε στην Covid-19 να εξαπλωθεί μαζικά και με μεγάλη ταχύτητα.
Σήμερα όμως, ακόμη και η υποτιθέμενη «ανοσία» όσων ανάρρωσαν από covid-19 αμφισβητείται. Σύμφωνα με έρευνα του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου η πλειοψηφία των ασθενών διατηρούν την ανοσία για μερικές μόλις εβδομάδες ή μήνες μετά την ανάρρωσή τους.
Για την ακρίβεια βρέθηκε πως τρεις μήνες αργότερα, μόλις στο 17% των ασθενών που συμμετείχαν στην έρευνα συνέχιζαν να εμφανίζουν τα αντισώματα που δημιούργησε ο οργανισμός τους προκειμένου να καταπολεμήσει τον ιό.
Αυτό δεν είναι σπάνιο γι’ αυτού του είδους τους ιούς – κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον ιό της γρίπης Η1Ν1, τα αντισώματα του οποίου παραμένουν στον οργανισμό που τα έχει αναπτύξει για λιγότερο από έναν χρόνο. Δείχνει όμως πόσο πραγματικά κρίσιμη είναι η κατάσταση.
Ανευθυνότητα στο έπακρο
Παρά το γεγονός ότι η υγειονομική κρίση σε κάποιες περιοχές βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ενώ σε κάποιες άλλες είναι ήδη στη δεύτερη φάση της, η μεγάλη πλειοψηφία των κυβερνήσεων του πλανήτη συμφωνεί ότι τα μέτρα προστασίας πρέπει να χαλαρώσουν σημαντικά για χάρη της οικονομίας.
Σε πολλές περιπτώσεις αυτό το άνοιγμα οδήγησε σε άμεση εκτίναξη του αριθμού των κρουσμάτων. Η Ινδία για παράδειγμα, έχει γίνει πλέον η τρίτη χώρα στον κόσμο, όπου ο αριθμός των κρουσμάτων ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο, μετά τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία.
Σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ. στο Ισραήλ και την Αυστραλία, η δεύτερη επέλαση του κορονοϊού οδήγησε ξανά σε επιβολή καραντίνας σε τοπικό επίπεδο.
Επιπλέον, κάποιοι εξακολουθούν να επιμένουν στην ανευθυνότητα και πέρα από το επίπεδο της «τόνωσης της οικονομίας». Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ εξακολουθεί να κρατάει χαλαρή στάση απέναντι στον κίνδυνο, «χαϊδεύοντας» τους ακροδεξιούς συνωμοσιολόγους που ισχυρίζονται ότι ο κορονοϊός είναι μύθος.
Τα αποτελέσματα φαίνονται σε περιστατικά όπως το πάρτι–covid που διοργανώθηκε στο Τέξας από ανθρώπους αυτής της αντίληψης. Στο εν λόγω πάρτι ένας τριαντάχρονος μολύνθηκε από τον ιό και λίγες μέρες αργότερα πέθανε. Προτού πεθάνει αναγκάστηκε, κάπως αργά, να ομολογήσει: «Νομίζω ότι έκανα λάθος. Πίστευα ότι ήταν ψέμα, αλλά δεν είναι».
Ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Ζαίρ Μπολσονάρου, που χαρακτήρισε την Covid-19 «γριπούλα» αρνούμενος να πάρει ουσιαστική μέτρα, έχει την αποκλειστική ευθύνη για το γεγονός ότι ο αριθμός των νεκρών στη Βραζιλία έχει ξεπεράσει τις 77.000 και είναι η δεύτερη σε θανάτους μετά τις ΗΠΑ.
Θάνατοι και πείνα
Μαζί με τους αρρώστους και τους νεκρούς, αυξάνονται οι φτωχοί και οι πεινασμένοι. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων (FAO) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) μέχρι το τέλος του 2020 η κρίση της πανδημίας ενδέχεται να οδηγήσει σε συνθήκες πείνας από 80 έως και 132 εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Παρότι στην έρευνα αναφέρεται ότι δεν είναι δυνατόν να γίνουν ακριβείς προβλέψεις, η εκτίμηση αυτή βασίζεται στο σενάριο της πτώσης του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 4,9% ή και περισσότερο, μέσα στο 2020.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο φροντίζουν όλο και περισσότερο πρώτα απ’ όλα να περιορίσουν την οικονομική ζημιά και τις απώλειες ων μεγάλων επιχειρήσεων που συνεχίζουν ακάθεκτες τον ανταγωνισμό για μεγαλύτερο κομμάτι πίτας και στις εθνικές οικονομίες και στη διεθνή αγορά.
Η χαλάρωση των μέτρων προστασίας ενάντια στην πανδημία για να σωθεί η οικονομία, δεν αφορά βέβαια τα εκατομμύρια των ανθρώπων που βλέπουν τα μέσα επιβίωσής τους να εξανεμίζονται. Αυτοί θα παραμείνουν απροστάτευτοι, τόσο απέναντι στην πανδημία, όσο και απέναντι στο σενάριο της ακραίας φτώχειας και πείνας. Αντίθετα, τα κέρδη των πολυεθνικών προστατεύονται με κάθε κόστος, είτε αυτό σημαίνει τεράστιες εκπτώσεις ως προς την πρόληψη για τον κορονοϊό, είτε σημαίνει νέα σκληρά χτυπήματα σε μισθούς και εργασιακά δικαιώματα.
Το «ελληνικό παράδειγμα»
Στην Ελλάδα, η τάση αυτή μεταφράζεται σε μαζικό άνοιγμα των συνόρων ακόμη και για χώρες που βιώνουν έναν πραγματικό υγειονομικό εφιάλτη όπως η Βρετανία και πρόσφατα η Σερβία, προκειμένου να σωθεί ό,τι είναι δυνατό από τον τουρισμό.
Αυτή η πρακτική θα μπορούσε γρήγορα να εξανεμίσει το «ελληνικό παράδειγμα» ως προς την αντιμετώπιση του κορονοϊού και να οδηγήσει σε μια μεγάλη δοκιμασία το δημόσιο σύστημα Υγείας και την κοινωνία.
Από τη σκοπιά της κοινωνίας μόνο μια πολιτική είναι σωστή, και γι’ αυτήν πρέπει να παλέψουμε σαν κινήματα και σαν Αριστερά:
- Η υγεία του πληθυσμού πρέπει να τεθεί πάνω από την οικονομία και τα κέρδη των επιχειρηματιών.
- Απαιτούνται αυστηροί έλεγχοι στο τι παράγεται και σε ποιο βαθμό λειτουργεί η οικονομία μέχρι να βρεθεί αποτελεσματική θεραπεία της Covid-19 και εμβόλιο.
- Μέχρι να βρεθεί εμβόλιο και θεραπεία, πρέπει να λειτουργούν μόνο οι απαραίτητοι κλάδοι της οικονομίας, και οι κυβερνήσεις πρέπει να καλύπτουν τις απώλειες στα εισοδήματα των εργαζομένων και να στηρίζουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κινδυνεύουν με αφανισμό.
- Τα λεφτά γι’ αυτά τα μέτρα υπάρχουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή τη στιγμή γίνεται «χαμός» στην ΕΕ γιατί 4 χώρες (Σουηδία, Αυστρία, Δανία, Ολλανδία) αρνούνται να εγκρίνουν ένα κονδύλι 750 δισ. ευρώ (εν μέρει δάνεια, εν μέρει βοήθεια) για την αντιμετώπιση της ασθένειας – όχι γιατί δεν υπάρχουν τα λεφτά αλλά γιατί δε θέλουν να δοθούν.
- Εξάλλου, τα κεφάλαια που υπάρχουν στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου –και είναι κρυμμένα στους διάφορους φορολογικούς παραδείσους– ανέρχονται στο ύψος πολλών τρισεκατομμυρίων ευρώ και το μόνο που χρειάζεται είναι να φορολογηθούν για να βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια.
- Είναι βέβαια καθαρό ότι ο λόγος για τον οποίο δεν γίνεται αυτό, δεν είναι ότι το καπιταλιστικό σύστημα και οι κυβερνήσεις του δεν μπορούν να το κάνουν αλλά γιατί δε θέλουν να το κάνουν – βρίσκονται στην υπηρεσία των συμφερόντων αυτών ακριβώς των πολυεθνικών και όχι της κοινωνίας.
- Ο αγώνας ενάντια στην πανδημία και για αποτελεσματικά συστήματα Υγείας είναι άρρηκτα δεμένος με την πάλη ενάντια στο σύστημα.
