O 3ος νόμος για την μετανάστευση μέσα σε μια 15ετία, συζητιέται στην βουλή αυτές τις μέρες. Λίγες μέρες πριν είχε γίνει γνωστή η έκθεση του ΟΟΣΑ που αναγνώριζε ότι «η μαζική παρουσία ενός φοβισμένου, κυνηγημένου, ανασφαλούς και εξαθλιωμένου εργατικού δυναμικού προσέφερε στην “επίσημη“ αγορά εργασίας τον βαθμό ελαστικότητας που δεν τολμούσαν οι κυβερνήσεις να διαπραγματευθούν με τα συνδικάτα».Κι ακόμα πως «ευνοϊκή ήταν η επίπτωση και στα έσοδα του κράτους, κυρίως λόγω της έμμεσης φορολογίας». «Πιο σημαντική ήταν η συνεισφορά τους στα ασφαλιστικά ταμεία, αφού άλλωστε το ελάχιστο επίπεδο ασφάλισης αποτελεί προϋπόθεση για την κατοχή άδειας παραμονής».
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει βγάλει κι αυτή τα συμπεράσματά της. Κατανοεί πως η ανασφάλεια, η υποταγή στον εργοδότη ως μοναδική οδός εξασφάλισης της νομιμότητας, η μόνιμη ανησυχία του αστυνομικού ελέγχου, η αβεβαιότητα για τα παιδιά, τα λιγότερα δικαιώματα και οι περισσότερες υποχρεώσεις, το άθλιο βιοτικό επίπεδο, και δίπλα σε όλα αυτά η ρατσιστική προπαγάνδα, έχουν επιτελέσει μεγάλο γι’ αυτούς έργο. Άνοιξαν λεωφόρους κερδών για τους εργοδότες και τα κρατικά ταμεία.
Ο νέος νόμος θέλει να συνεχίσει αυτό το έργο και να το αναβαθμίσει.
Η «νέα ευκαιρία» την οποία διαφήμισε η κυβέρνηση αφήνει έξω από την διαδικασία καταγραφής την συντριπτική πλειοψηφία του μισού εκ. ανθρώπων χωρίς χαρτιά!
Σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνονται μόνο όσοι έχουν απόδειξη (με σφραγισμένο διαβατήριο από σημείο εισόδου στη χώρα) πως έχουν πάνω από ένα έτος διαμονής στην Ελλάδα, ή αντίστοιχα έχει περάσει πάνω από έτος από την απόρριψη της αίτησης ασύλου για τους πρόσφυγες. Συμπεριλαμβάνει επίσης όσους είχαν στο παρελθόν άδεια διαμονής αλλά βγήκαν εκτός διαδικασίας στη συνέχεια.
Καταργεί επί της ουσίας το δημοκρατικό δικαίωμα στην οικογενειακή συνένωση, αφού επιβάλλει ως προϋπόθεση την αύξηση του ετήσιου βασικού εισοδήματος (περίπου 8.500 ευρώ) κατά 20% για να καλέσει την σύζυγο του (+1.500 ευρώ) και κατά 15% για κάθε παιδί (+1.200 ευρώ). Ασφαλώς η κυβέρνηση γνωρίζει πως τέτοια ποσά ούτε καν μερικά εκατομύρια ελλήνων δεν μπορούν να τα ονειρευτούν. Απλά η πρόθεσή της είναι ο μετανάστης να υφίσταται μόνο ως παραγωγική μονάδα, με ελάχιστες ή καθόλου απαιτήσεις από το κράτος (παιδεία, περίθαλψη κ.λπ.) άσχετα αν έχει πληρώσει γι’ αυτές. Διατηρεί επίσης τα πανάκριβα παράβολα όταν για τους έλληνες πολίτες δεν χρειάζονται περισσότερα από 30 ευρώ για την έκδοση επίσημων εγγράφων (150 ευρώ για 1 χρόνο, 300 για 2 χρόνια, 450 για 3 χρόνια, 900 για 5 χρόνια).
Στην περίπτωση που ο μετανάστης θέλει να αυτοαπασχοληθεί (να ανοίξει δηλαδή δικιά του επιχείρηση ή να κόβει δελτίο παροχής υπηρεσιών) πρέπει να κατά θέσει σε λογαριασμό τράπεζας ποσό τουλάχιστον 60,000 ευρώ. Ότι αν είχε αυτά τα χρήματα ο μετανάστης απλά δεν θα μετανάστευε και πάλι το γνωρίζει η κυβέρνηση. Είναι προφανές όμως πως μόνο οι πλούσιοι μετανάστες έχουν δικαιώματα.
Στα συνολικά δικαιώματα των μεταναστών το νομοσχέδιο των 87 σελίδων αναφέρεται μόνο μισή σελίδα. Επιβάλλει την αστυνόμευση στην καθημερινή ζωή του μετανάστη, αφού τον υποχρεώνει να ενημερώνει τις αρχές για γάμους, γεννήσεις, χωρισμούς, θανάτους, αλλαγή διεύθυνσης ή περιοχής, απόλυσης, αλλαγής τύπου εργασίας, αλλαγής εργοδότη, απώλειας/ αλλαγής/ ανανέωσης διαβατηρίου, απώλειας της άδειας παραμονής κ.ο.κ.
Ιδιαίτερη προσοχή τραβάει και το άρθρο για την χορήγηση άδειας παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Η άδεια θα χορηγείται για θύματα εργατικών ατυχημάτων και ρατσιστικών επιθέσεων. Όμως τέτοια άδεια θα δικαιούνται μόνο όσοι είχαν εκ των προτέρων κανονική άδεια και μάλιστα μόνο μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία τους. Τι γίνεται όμως αν κάποιος έχει μείνει ανάπηρος; Ο νέος νόμος ενδιαφέρεται ανθρωπιστικά μόνο μέχρι το εξιτήριο του νοσοκομείου. Στην περίπτωση που ένας μετανάστης χωρίς χαρτιά πάθει κάτι απλά είναι ξεγραμμένος. Αν τα εγκλήματα του ρατσιστή δολοφόνου Π.Καζάκου γίνονταν σήμερα, τότε τα επιζόντα θύματά του (που δεν είχαν άδεια πριν από το συμβάν) θα είχαν απελαθεί!
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αυτή την κατάσταση δίπλα μας. Γιατί χαμένοι είμαστε κι εμείς, οι έλληνες εργαζόμενοι, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην υπερεκμετάλλευση και τον ρατσισμό να φορούν κουστούμι και γραβάτα και να γίνονται νόμος. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε ακόμη την ντροπή την κέντρων κράτησης προσφύγων, των απελάσεων, των βασανισμών, των 72 νεκρών μεταναστών από δολοφονικές «εκπυρσοκροτήσεις» όπλων κρατικών λειτουργών. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την ντροπή του 0,6% ποσοστού αναγνώρισης προσφύγων για το 2004 (30 από 3.450 αιτήσεις).
Μόνο με έναν τρόπο μπορούμε να διορθώσουμε τις καταστάσεις αυτές. Πραγματική νομιμοποίηση όλων των μεταναστών με διαδικασία ανοικτή χωρίς προθεσμίες, χωρίς την ομηρία του εργοδότη ή των ενσήμων και την προστασία του δικαιώματος στην εργασία ελλήνων και μεταναστών και όχι των εργοδοτών. Με μαζικές προσλήψεις στις υπηρεσίες μεταναστών ώστε να ανταποκριθούν στις υπάρχουσες ανάγκες, για να καταργηθεί το αίσχος με τις ατελείωτες ουρές και τις ληγμένες άδειες. Με τον σεβασμό στο δικαίωμα της οικογενειακής συνένωσης, στο δικαίωμα για πλήρη πρόσβαση στην παιδεία, την υγεία, και την κοινωνική πρόνοια χωρίς να πρέπει να πληρώνουν το πενταπλάσιο ποσό απ’ ότι ένας έλληνας. Με άμεση χορήγηση ασύλου σε όλους τους πρόσφυγες, με εκκαθάριση των ναρκοπεδίων, με κλείσιμο των κέντρων κράτησης προφύγων και τη δημιουργία κέντρων υποδοχής που να παρέχουν όλα τα απιτούμενα για τη κάλυψη των βασικών αναγκών των προσφύγων.
Και το κυριότερο, με συντονισμένο αγώνα ελλήνων και μεταναστών ενάντια στο ρατσισμό, τη φτώχεια και την ανεργία.
Πέτρος Τζομάκας
