– Εργατικοί αγώνες: η μόνη απάντηση στη λιτότητα των καπιταλιστών!
– Νίκη στους Έλληνες εργαζόμενους και τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης!
– Αλληλεγγύη στην γενική απεργία των Ελλήνων εργαζομένων στις 5 Μαΐου!
– Για μια διεθνή μέρα δράσης και συμπαράστασης !
Μια βάναυση επίθεση των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και των διεθνών χρηματαγορών με σκοπό την διάλυση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων βρίσκεται αυτή την περίοδο σε εξέλιξη.
Οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και τα δημόσια ελλείμματα που προκλήθηκαν από τα τεράστια ποσά που χάρισαν οι κυβερνήσεις στις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Αυτή η κατάσταση, που περιγράφηκε σαν «πόλεμος» ακόμα και από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου, σηματοδοτεί μια νέα φάση επιβολής σκληρών πολιτικών λιτότητας ιδιαίτερα στη Νότια Ευρώπη, σαν απάντηση στην επέκταση της κρίσης του ελληνικού χρέους σε περισσότερες χώρες.
Οι εξελίξεις αυτές, επιβεβαιώνουν με τον πιο ηχηρό τρόπο την ανάγκη για διεθνή απάντηση από τους Ευρωπαίους εργαζόμενους.
Η μετατροπή της γενικής απεργίας των Ελλήνων εργαζομένων στις 5 Μαΐου σε πανευρωπαϊκή μέρα δράσης, θα αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Στις εργατικές συγκεντρώσεις που θα γίνουν την Πρωτομαγιά, στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες οι ηγεσίες των συνδικάτων έχουν ευθύνη να υιοθετήσουν και να προβάλουν αυτή την πρόταση για διεθνή μέρα δράσης.
Η υποβάθμιση από την Standard & Poor, αυτή τη βδομάδα, της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας (στο επίπεδο των «ομολόγων-σκουπιδιών») καθώς και της Πορτογαλίας και Ισπανίας έχει δώσει μια περαιτέρω ώθηση στην οικονομική κρίση. Η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις προχωρούν σε ολοένα και σκληρότερα μέτρα λιτότητας προκειμένου να κατευνάσουν τους «θεούς» των διεθνών αγορών και των οίκων αξιολόγησης. Οι προτάσεις του ΔΝΤ για την Ελλάδα, για χτύπημα των μισθών και των επιδομάτων, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι συνταγή για μια ακόμη μεγαλύτερη, πολύ βαθιά, ύφεση.
Η κυβέρνηση Σόκρατες στην Πορτογαλία σχεδιάζει να κάνει ακόμη χειρότερο το ήδη σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει προκειμένου να αντιμετωπίσει το διαρκώς διογκούμενο δημόσιο χρέος.
Στην Ισπανία, η κυβέρνηση Θαπατέρο ανακοίνωσε στις αρχές του χρόνου ένα «πακέτο» σκληρών μέτρων προκειμένου να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες κατά 55 δις ευρώ.
Τα μέτρα που παίρνει το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα αποτελούν ένα καταστροφικό πλήγμα για το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων και της νεολαίας. Αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκουν, η ελληνική κυβέρνηση και το κεφάλαιο, είναι να επιβάλουν στους εργαζόμενους μια διαρκή μείωση του βιοτικού τους επιπέδου για τα επόμενα 10 ή και περισσότερα χρόνια, προκειμένου να πληρώσει το ελληνικό κράτος τους υπέρογκους τόκους που επέβαλαν οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι – οι ίδιοι τραπεζίτες και κερδοσκόποι οι οποίοι ευθύνονται για τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από τη δεκαετία του 1930 και στους οποίους δόθηκαν τεράστια ποσά σε διεθνές επίπεδο από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, για να σωθούν.
Τμήματα της αστικής τάξης τόσο στην Γερμανία, όσο και στην Ελλάδα, χρησιμοποιούν εθνικιστική ρητορική προκειμένου να διαιρέσουν τους εργαζόμενους και να στρέψουν την οργή τους μακριά από τους πραγματικά υπεύθυνους για την κρίση.
Στην Γερμανία διεξάγεται ένας βρώμικος πόλεμος προπαγάνδας ενάντια στους «τεμπέληδες Έλληνες που ζουν πάνω από τις δυνατότητες τους». Στην πραγματικότητα, ο λόγος που η γερμανική αστική τάξη επιδιώκει την επιτάχυνση των μέτρων λιτότητας στη Νότια Ευρώπη είναι η διασφάλιση των δικών της συμφερόντων στα πλαίσια της ευρωζώνης.
Η προσπάθεια των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Πορτογαλίας να ρίξουν όλο το φταίξιμο στις διεθνείς αγορές είναι και αυτή με τη σειρά της υποκριτική. Γίνεται στα πλαίσια μιας προσπάθειας να παρουσιαστούν σαν ένοχοι οι «κακοί ξένοι» και να ζητηθεί από τους εργαζόμενους «εθνική ομοψυχία» – δηλαδή αποδοχή της επίθεσης που δέχονται στα δικαιώματα τους.
Όμως στην κρίση μας οδηγεί η ίδια η λογική του καπιταλιστικού συστήματος που οι κύριοι αυτοί υπηρετούν σε εθνικό επίπεδο. Αυτή η προσπάθεια να στρέψουν τον έναν εργαζόμενο απέναντι στον άλλο πρέπει να απαντηθεί άμεσα από το εργατικό κίνημα και την Αριστερά.
Είναι φανερό εξάλλου πως οι κυβερνήσεις των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, όπως η Γερμανία, που τώρα πιέζουν για επίσπευση της επίθεσης στους εργαζόμενους σε Ελλάδα και Πορτογαλία έχουν παρόμοια σχέδια και για τους εργαζόμενους στις χώρες τους.
Είναι απαραίτητο να συντονίσουμε τους αγώνες μας σε διεθνές επίπεδο προκειμένου να απαντήσουμε στις επιθέσεις των καπιταλιστών. Τα ελληνικά συνδικάτα καλούν σε γενική απεργία για τις 5 Μαΐου ενάντια στις περικοπές που επιβάλλει η κυβέρνηση Παπανδρέου, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Είναι ευκαιρία για τα συνδικαλιστικά κινήματα σε Πορτογαλία, Ισπανία και αλλού, να συντονιστούν με το ελληνικό εργατικό κίνημα.
Η τεράστια επιτυχία της απεργίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς (95% συμμετοχή) στις 27 Απρίλη στην Πορτογαλία και οι μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στην επίθεση στις συντάξεις στην Ισπανία τον περασμένο Φλεβάρη είναι δείγματα της μεγάλης ανταπόκρισης που θα βρει ένα κάλεσμα για γενική απεργία και στις δύο αυτές χώρες.
Στη Γερμανία, όπου η κυβέρνηση προετοιμάζει μια ολομέτωπη επίθεση στο Σύστημα Υγείας, η ανάγκη για δυναμικές κινητοποιήσεις και η κλιμάκωση του αγώνα συζητιέται πλατιά μέσα στα εργατικά στρώματα.
Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες οι κυβερνήσεις σχεδιάζουν ή έχουν εξαπολύσει ήδη νέες επιθέσεις στα δικαιώματα μας. Οι επιθέσεις αυτές απαιτούν διεθνή απάντηση.
Είναι ευκαιρία να μετατρέψουμε την γενική απεργία των Ελλήνων εργαζομένων στις 5 Μαΐου σε πανευρωπαϊκή μέρα δράσης. Αυτό θα έδινε την ευκαιρία στους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη να αισθανθούν τη δύναμη που έχουν στα χέρια τους αν κινηθούν συλλογικά και συντονισμένα.
Τα συνδικάτα και η αριστερά οφείλουν να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Οι δυνάμεις της CWI θα παλέψουν για τον διεθνή συντονισμό των αγώνων και ενάντια στους εθνικιστικούς διαχωρισμούς των εργαζομένων που προωθεί το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν.
Στις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς, παγκόσμιας μέρας της εργατικής τάξης, πρέπει να διαδοθεί πλατιά το μήνυμα για την ανάγκη πανευρωπαϊκής δράσης των εργαζομένων με μαχητικά αιτήματα όπως τα παρακάτω:
– Όχι στις περικοπές, την επίθεση στο βιοτικό επίπεδο και τις ιδιωτικοποιήσεις! Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο!
– Νίκη στους Έλληνες εργαζόμενους!
– Άρνηση πληρωμών των χρεών στα αρπακτικά των τραπεζών, της ΕΕ και του ΔΝΤ! Όχι στην δικτατορία των χρηματαγορών, των οίκων αξιολόγησης και του ΔΝΤ! Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος κάτω από έλεγχο και διαχείριση των εργαζομένων!
– Όχι στην ανεργία! Λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους, χωρίς μείωση μισθών! Μαζικές κρατικές επενδύσεις για την δημιουργία κοινωνικά χρήσιμων δημοσίων έργων και την απασχόληση των εκατομμυρίων ανέργων
– Όχι στην Ευρώπη των εργοδοτών! Για μια Ευρώπη των εργαζομένων, της αλληλεγγύης και του αγώνα! Ενάντια στην ΕΕ των καπιταλιστών! Για μια Σοσιαλιστική Ενωμένη Ευρώπη!
Η CWI συνδέει αυτά τα αιτήματα, με την πάλη για την εθνικοποίηση των μονοπωλίων και των μεγάλων επιχειρήσεων που ελέγχουν την οικονομία καθώς και με τον δημοκρατικό και συλλογικό σχεδιασμό της παραγωγής κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Η μόνη σταθερή και βιώσιμη απάντηση στην κρίση του καπιταλιστικού συστήματος είναι ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας.
Η παγκόσμια κρίση του συστήματος έχει οδηγήσει την ΕΕ των καπιταλιστών σε βαθύ αδιέξοδο. Όμως ούτε η ανεξάρτητη πορεία της κάθε χώρας μπορεί να εξασφαλίσει λύσεις για τους εργαζόμενους σε συνθήκες καπιταλισμού. Η CWI παλεύει ενάντια στην Ευρώπη των πολυεθνικών και των τραπεζών και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Για μια ελεύθερη, ισότιμη, σοσιαλιστική ομοσπονδία των χωρών της ηπείρου.
