Συνέντευξη με την Χρυσούλα Παπαγεωργίου, πρόεδρο της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων της 1ης Δημοτικής Κοινότητας Δήμου Αθηναίων
- Με το άνοιγμα των σχολείων, μαθητές και μαθήτριες ήρθαν αντιμέτωποι με τις συμπτύξεις τμημάτων. Πες μας αρχικά τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Το Υπουργείο Παιδείας, με εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα μέσα στον Ιούλη, ζήτησε επί της ουσίας από τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις τμημάτων. Αποτέλεσμα ήταν η κατάτμηση τμημάτων σε όλη τη χώρα, στα οποία φοιτούσαν μαθητές/τριες με διαγνωσμένες αναπηρίες ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες για το διδακτικό έτος 2024- 2025. Ιδιαίτερα στην Περιφερειακή Διεύθυνση Αττικής έγιναν πάνω από 80 ανακλήσεις αποφάσεων δημιουργίας τμημάτων και απορρίφθηκαν δεκάδες προτάσεις για δημιουργία νέων. Σε σχολεία που το σύνολο των μαθητών ανά τμήμα αγγίζει το 26, 27, 28 και 29, διατηρούν ένα τμήμα, αντί να το διχοτομήσουν.
Ταυτόχρονα, δόθηκαν εντολές μετακίνησης μαθητών που ήδη φοιτούσαν στη σχολική μονάδα, όταν ο αριθμός υπερέβαινε το 25, με αποτέλεσμα παιδιά να μην πηγαίνουν στο σχολείο της γειτονιάς τους και επιπλέον, να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον ξαφνικά και επί της ουσίας αναίτια και αντιπαιδαγωγικά.
Στην ίδια εγκύκλιο δεν προβλεπόταν η μείωση του αριθμού των μαθητών στα τμήματα που υπάρχει Παράλληλη Στήριξη. Αντιθέτως, προκρίθηκε η μετακίνηση των μαθητών της Α’ τάξης σε όμορα σχολεία, όταν ο αριθμός των μαθητών της τάξης ήταν μικρότερος από 30 (δηλαδή λιγότερο από 15 σε κάθε τμήμα), προκειμένου να μην προχωρήσει η κατάτμηση τμημάτων. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με αποφάσεις για κλείσιμο ή συγχώνευση σχολικών μονάδων, κατά τις οποίες μετακινούνται μαθητές σε άλλα σχολεία.
Πρακτικά, λοιπόν, έχουμε τμημάτα με πάρα πολλά παιδιά. Τμήματα στα οποία υπάρχουν και διαγνώσεις. Έχουμε παιδιά που μετακινούνται σε άλλα σχολεία από αυτά που αρχικά ανήκαν. Μια συνολικά αντιπαιδαγωγική κατάσταση. Οι εκπαιδευτικοί που προσλαμβάνονται στα σχολεία είναι λιγότεροι, λοιπόν, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να μειώνονται και τα τμήματα του ολοήμερου προγράμματος. Και βέβαια, από τη στιγμή που η δυναμική των σχολείων μειώνεται, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται και η χρηματοδότησή τους.
Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι διευθυντές των σχολικών μονάδων μέσα στο καλοκαίρι κλήθηκαν να συγκροτήσουν στο myschool τα τμήματα, με βάση τα τρέχοντα αριθμητικά δεδομένα του μαθητικού δυναμικού, χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψη ούτε καν οι αναμενόμενες εγγραφές του Σεπτεμβρίου (για τα ΓΕΛ, τα ΕΠΑΛ, ακόμα και για τα Διαπολιτισμικά Σχολεία στα οποία οι εγγραφές πραγματοποιούνται σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και κυρίως με χειρόγραφες αιτήσεις), ούτε θέματα συνδεόμενα με μαθησιακές δυσκολίες. Για τα ΕΠΑΛ υπήρχει σαφής περιορισμός στην έγκριση τμημάτων γενικής παιδείας, τομέων και ειδικοτήτων.
Η πολιτική αυτή οδηγεί, εκτός της αύξησης των μαθητών/τριών ανά τάξη, στην κατάργηση τμημάτων ένταξης, ειδικοτήτων σε ΕΠΑΛ και κατευθύνσεων σε ΓΕΛ. Εκατοντάδες εκπαιδευτικοί μετατράπηκαν σε υπεράριθμους/ες.
- Ο Υπουργός Παιδείας, Κ. Πιερρακάκης δήλωσε ότι «Προχωρούμε σε εξορθολογισμό τμημάτων για να πετύχουμε καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα». Τι αποτελέσματα θα έχει στην πραγματικότητα αυτός ο «εξορθολογισμός»;
Εξορθολογισμός για τον κ. Πιερρακάκη σημαίνει μείωση του κόστους σε βάρος πάντα των μαθητών/τριών και των εκπαιδευτικών. Είναι χαρακτηριστικό το έγγραφο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Αττικής προς τους διευθυντές και τις διευθύντριες Εκπαίδευσης με το οποίο ζητούσε να γνωστοποιηθεί εγγράφως ο αριθμός των εκπαιδευτικών που εξοικονομήθηκε από τις συγχωνεύσεις τμημάτων. Ο εξορθολογισμός τους, λοιπόν, φέρνει τη ραγδαία αύξηση του αριθμού μαθητών/τριών στις τάξεις και ταυτόχρονα, μειώνει τεχνηέντως τις ανάγκες σε εκπαιδευτικούς. Τα κενά στα σχολεία είναι πάρα πολλά. Είναι, λοιπόν, ένας τρόπος για να φανεί ότι υπάρχουν υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί και αυτοί να μετακινηθούν σε άλλα σχολεία από αυτά που είχαν τοποθετηθεί αρχικά, ενώ ταυτόχρονα, γίνονται και λιγότερες προσλήψεις, μόνιμων και αναπληρωτών/τριών. Αυτά όλα ισχύουν και για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης, για τις προσλήψεις νοσηλευτών/τριών, ψυχολόγων κ.ο.κ.
- Μπορείς να μας πεις περισσότερα πράγματα σχετικά με τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό που υπάρχουν φέτος στα σχολεία;
Κάθε χρόνο υπάρχουν πολλά κενά. Αυτό, όμως, που συμβαίνει φέτος θα τολμούσα να πω ότι δεν έχει ξανασυμβεί. Στην πρωτοβάθμια λείπουν δάσκαλοι/ες, νηπιαγωγοί, ειδικότητες, καθώς και εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης. Τα δε τμήματα ένταξης, καλά καλά δεν έχουν εγκριθεί. Τα τμήματα ολοημέρου προγράμματος υπολειτουργούν και αντιλαμβανόμαστε όλοι/ες πόσο προβληματικό και δύσκολα διαχειρίσιμο είναι αυτό για τους εργαζόμενους γονείς. Επιπλέον, ακόμα στις περιπτώσεις όπου οι εκπαιδευτικοί έχουν τοποθετηθεί, στο ενδεχόμενο κάποιας άδειας (π.χ. αναρρωτικής) δεν υπάρχει δυνατότητα κάλυψης του κενού.
Στη δευτεροβάθμια είναι εξίσου τραγικά τα πράγματα. Ίσως και χειρότερα, αν συνυπολογίσει κανείς πως τα παιδιά είναι μεγαλύτερα και άρα, το Υπουργείο δε νιώθει την πίεση του «ποιος θα πάρει τα παιδιά», ενώ ταυτόχρονα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για οριακά παντελή έλλειψη τμημάτων ένταξης και τμημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας. Στο κέντρο της Αθήνας γυμνάσια και λύκεια έχουν τετράωρα, πεντάωρα και με κενά ενδιάμεσα. Στο καλλιτεχνικό σχολείο Αθηνών δεν υπάρχουν καν θεατρολόγοι και εκπαιδευτικοί χορού, μεταξύ και των υπολοίπων ειδικοτήτων που λείπουν. Κενά υπάρχουν για άλλη μια φορά στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα. Ούτε λόγος για τις ειδικότητες των ΕΠΑΛ, σχολεία στα οποία απορρίπτονται ολόκληρα τμήματα και ειδικότητες.
Δε θα πρέπει δε να ξεχνάμε και τα ειδικά σχολεία, τα οποία φαίνεται να υποβαθμίζονται ακόμα περισσότερο. Το ειδικό δημοτικό που ανήκει στην 1η δημοτική κοινότητα έχει ελλείψεις σε δασκάλους/ες και σε ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Για να μην αναφέρουμε δε, ότι τα δρομολόγια που απαιτούνται για τη μεταφορά των παιδιών δεν έχουν εγκριθεί στο σύνολό τους, με αποτέλεσμα να υπάρχουν παιδιά που ακόμα δεν έχουν καταφέρει να πάνε σχολείο.
- Από την αρχή του σχολικού έτους είδαμε να γίνονται σημαντικές κινητοποιήσεις; Ποια είναι τα αιτήματα των Συλλόγων Γονέων αλλά και των εκπαιδευτικών και ποια θα είναι τα επόμενα βήματα;
Πράγματι, φέτος ξεκίνησαν κινητοποιήσεις πριν καν ανοίξουν τα σχολεία, την πρώτη Δευτέρα του Σεπτέμβρη. Και ήταν εντυπωσιακά μαζικές. Την ίδια εβδομάδα είχε διμαρτυρία και στο Υπουργείο Παιδείας, η οποία αντιμετωπίστηκε με μεγάλης έντασης καταστολή. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες σε Δειυθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αποχές και συμβολικά κλεισίματα σχολείων, ακόμα και ασφαλιστικά μέτρα (ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού Σχολείου Βαρυπέτρου Χανίων με τη στήριξη του ΣΕΠΕ Χανίων, κατέθεσε και κέρδισε στην πρώτη ακρόαση αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων για την αναγκαστική μετακίνηση 3 μαθητών της Α τάξης σε άλλο χωριό (28 εγγραφές) παρά την ύπαρξη παιδιών με διάγνωση στην τάξη και ενώ δεν επέτρεψε τη μετεγγραφή στο σχολείο 2 νέων μαθητών).
Και υπήρξαν και αποτελέσματα. Έχουν ανακληθεί, αν δεν κάνω λάθος, 185 συγχωνεύσεις μέχρι σήμερα. Οι κινητοποιήσεις φυσικά και θα συνεχιστούν σε όλη την Ελλάδα. Ο κόσμος των σχολείων είναι ανάστατος και δεν μπορεί να μείνει άπραγος. Αντιλαμβάνεται την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και παλεύει ενάντια σε αυτήν.
