Από το chinaworker.info, site της CWI για τις εξελίξεις στο κινέζικο εργατικό κίνημα
Οι εργάτες των έξι από τα δέκα εργοστάσια της ταϊβανέζικης πολυεθνικής Yue Yuen στην πόλη Ντονγκουάν, παρέλυσαν την εταιρία με μια τριήμερη απεργία στα μέσα Απρίλη, αφού ανακάλυψαν ότι δεν πληρώνονταν κανονικά τα νόμιμα επιδόματα στέγασης και η κοινωνική τους ασφάλιση.
«Η εταιρία μας κοροϊδεύει εδώ και δέκα χρόνια» δήλωσε στο Ρόιτερς μια εργάτρια. «Η τοπική κυβέρνηση (της περιοχής Γκαόμπου) τα ”γραφεία εργατικών δικαιωμάτων και κοινωνικής ασφάλισης” και η εταιρεία, μας κορόιδευαν από κοινού».
Άλλος ένας εργάτης δήλωσε στην εφημερίδα «South China Morning Post»:
«Πολλοί από μας ανακάλυψαν ότι η εταιρία, εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες πληρώνει τουλάχιστον 200 γουάν λιγότερα (περίπου 23 ευρώ) το μήνα για ασφαλιστικές εισφορές».
Αύξηση των απεργιών
Αυτή η απεργία είναι ενδεικτική ενός συνολικότερου κύματος ανόδου των εργατικών αγώνων, ιδιαίτερα στην επαρχία Γκουανγκόνγκ, όπου βρίσκεται η Ντονγκουάν.
Το τελευταίο διάστημα, σημαντικές απεργίες έχουν γίνει και σε άλλες εταιρίες, όπως η Samsung, η Lenovo, η Nokia και η αλυσίδα πολυκαταστημάτων Wal-Mart. Οι απεργίες έχουν αυξηθεί συνολικά κατά ένα τρίτο το πρώτο τετράμηνο του 2014 σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, σύμφωνα με την ΜΚΟ «Κινέζικο Εργατικό Δελτίο» που εδρεύει στο Χονγκ Κονγκ και μελετά τις εργασιακές συνθήκες στην Κίνα. Ανάμεσα στα συμπεράσματα των ερευνών της είναι και η αύξηση της καταστολής από τις τοπικές κυβερνήσεις, με συνεχείς παρεμβάσεις της αστυνομίας και συλλήψεις απεργών.
Η Ντονγκουάν, μια πόλη με περίπου 10 εκατομμύρια εργαζόμενους, είναι γνωστή ως «το παγκόσμιο εργοστάσιο». Τα τελευταία χρόνια έχει χτυπηθεί σημαντικά από την παγκόσμια οικονομική κρίση και τη μείωση των εξαγωγών της Κίνας και έχει βιώσει μεγάλες απεργίες γύρω από ασφαλιστικά και μισθολογικά ζητήματα. Η μεγαλύτερη πρόσφατη απεργία στην εταιρία Yue Yuen έγινε το 2011, με 7.000 εργάτες να συμμετέχουν στη μάχη ενάντια στις απολύσεις και τις περικοπές μισθών.
Στην απεργία του Απρίλη συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες εργάτες. Τα μέσα ενημέρωσης δίνουν αντικρουόμενες πληροφορίες, με κάποια να μιλάνε για 10.000 απεργούς, ενώ άλλα να ανεβάζουν τον αριθμό πολύ παραπάνω. Αυτό είναι αναμενόμενο, δεδομένου του πέπλου ομίχλης που σκεπάζει τέτοια γεγονότα στην Κίνα, όπου οι απεργίες είναι παράνομες και η λογοκρισία κυριαρχεί. Σύμφωνα με τους διοργανωτές της απεργίας, τη Δευτέρα 14 Απρίλη τουλάχιστον 30.000 εργαζόμενοι συμμετείχαν, με τον αριθμό να αυξάνεται ακόμη περισσότερο την επόμενη μέρα.
«Παράνομες δραστηριότητες»
Η Yue Yuen είναι για τη βιομηχανία παπουτσιών, ότι είναι για τα ηλεκτρονικά είδη η Foxconn. Μέσα από την ιστοσελίδα της αυτοπαρουσιάζεται ως ο «μεγαλύτερος κατασκευαστής παπουτσιών στον κόσμο» με παραγωγή 300 εκατομμύρια ζευγάρια το χρόνο, για εταιρίες όπως η Nike, η Adidas, η Reebok, η ASICS, η New Balance, η Puma, η Converse, η Salomon και η Timberland. (Ναι, σωστά διαβάζετε, όλες αυτές οι φίρμες παράγουν τα αθλητικά τους παπούτσια στο ίδιο εργοστάσιο.)
Τα τελευταία χρόνια η Yue Yuen μεταφέρει εργοστάσια από την Κίνα στην Ινδονησία και το Βιετνάμ, όπου οι μισθοί είναι χαμηλότεροι. Ταυτόχρονα, εργοστάσια μεταφέρονται και στο εσωτερικό της Κίνας, σε επαρχίες με χαμηλότερα μεροκάματα, με αποτέλεσμα τη σημαντική άνοδο των εργατικών αγώνων σαν απάντηση στην πολιτική της εταιρίας που έχει μοναδικό κριτήριο τη μείωση του κόστους λειτουργίας της.
Όλες οι εταιρίες υποχρεούνται σύμφωνα με τους νόμους της χώρας να πληρώνουν συγκεκριμένα ποσά για την ασφάλιση των εργαζομένων, που έχουν να κάνουν με τις συντάξεις, την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, αποζημίωση σε περίπτωση τραυματισμού, όπως και στεγαστικά επιδόματα. Μια πρόσφατη μεταρρύθμιση που επιτρέπει στους εργάτες που μετακινούνται από περιοχή σε περιοχή να μεταφέρουν αυτά τα δικαιώματα, οδήγησε πολλούς να ψάξουν πιο αναλυτικά το κατά πόσο οι εταιρίες πληρώνουν πράγματι τις απαιτούμενες εισφορές για την ασφάλισή τους. Πρόσφατη μελέτη της αμερικάνικης ΜΚΟ «Παρατηρητήριο Εργασιακών Συνθηκών της Κίνας», αποκάλυψε ότι από τις 400 περίπου εταιρίες που εξετάστηκαν, καμιά δεν πλήρωνε το σύνολο του ποσού που όφειλε. Το πρόβλημα επομένως είναι συνολικό και δεν το αντιμετωπίζουν μόνο οι εργαζόμενοι της Yue Yuen.
«Κάποιοι από τους συναδέλφους μου υπολογίζουν ότι η εταιρία χρωστάει στους εργάτες της περίπου ένα δισεκατομμύριο γουάν (σημ: πάνω από 115 εκ. ευρώ) όλα τα τελευταία χρόνια» δήλωσε ένα μεσαίο στέλεχος της επιχείρησης.
Η απεργία της 14ης Απρίλη είχε ως βασικό σύνθημα την άμεση πληρωμή του τεράστιου ποσού που οφείλει η εταιρία στους εργαζόμενους της.
Καταστολή και αυθαιρεσία
Απέναντι στους χιλιάδες απεργούς, η κυβέρνηση επιστράτευσε 2.000 αστυνομικούς από γειτονικές πόλεις, ενώ είκοσι εργάτες συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης. Πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν και νοσηλεύτηκαν μετά από επιθέσεις της αστυνομίας.
Η αστυνομική βία είχε μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσπαθούν να πετύχουν κυβέρνηση και εργοδοσία, αφού οι αριθμοί των απεργών αυξήθηκαν μετά την καταστολή που δέχτηκε το κίνημα.
Οι εργαζόμενοι χρησιμοποίησαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σαν ένα σημαντικό εργαλείο για την επιτυχία της απεργίας, επιβεβαιώνοντας την τάση που εμφανίζεται σε πολλές εργατικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά περιοχών της Κίνας: χιλιάδες εργαζόμενοι έγιναν μέλη της ιστοσελίδας που προπαγάνδιζε την απεργία από τις πρώτες μέρες του Απρίλη, κι όταν το καθεστώς την έκλεισε δημιουργήθηκαν πολλές άλλες, πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των ανθρώπων που τις παρακολουθούν.
Ανάγκη για πραγματικά εργατικά συνδικάτα
Παρά τον αυξανόμενο αυταρχισμό και την όξυνση της καταστολής από την πλευρά του καθεστώτος, η αύξηση του αριθμού και της μαχητικότητας των απεργιών δείχνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι της κινέζικης εργατικής τάξης είναι διατεθειμένο να παλέψει για τα δικαιώματά του με μια νέα αυτοπεποίθηση.
Ταυτόχρονα, μια σειρά από σχόλια εργατών της Yue Yuen σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ασκούν σκληρή κριτική στο ρόλο του εργοδοτικού συνδικάτου και ζητούν ελεύθερη εκλογή των δικών τους εκπροσώπων.
Πρόκειται για μια διαδικασία που δεν μπορεί να σταματήσει: οι εργαζόμενοι παλεύουν για να δημιουργήσουν τη δική τους ανεξάρτητη εκπροσώπηση προκειμένου να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους απέναντι στην εκμετάλλευση των εργοδοτών και του δικτατορικού κράτους.
Εργαζόμενοι και συνδικαλιστές από ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να δείξουν τη μεγαλύτερη δυνατή αλληλεγγύη τους σε αυτό τον αγώνα των εργατών του «παγκόσμιου εργοστασίου».
