Του Ν. Μαλίνογλου, προέδρου του σωματείου εργαζομένων στο Σισμανόγλειο
Όταν οι εργαζόμενοι του Κέντρου Υγείας Σπάτων πήραν το δρόμο του αγώνα που ξεκίνησε 4-5 μήνες πριν, διεκδικώντας δίκαια και πάγια αιτήματα προκειμένου να υπάρχει εύρυθμη λειτουργία στο Κ.Υ.Σ, το οποίο καθημερινά οδηγούνταν σε κλείσιμο, δεν περίμεναν πως θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με ένα πογκρόμ διώξεων από τη διοίκηση του Σισμανόγλειου. Και βεβαίως δεν άργησε αυτό να έρθει.
Δύο από τα 3 μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα (Σ.Ε.Α.) αντιμετώπισαν την απειλή της δίωξης διότι "τόλμησαν" να αντισταθούν στις επιλογές της κυβέρνησης, της διοίκησης του Σισμανόγλειου και της διευθύντριας του Κ.Υ.Σ. Το ένα μέλος της Σ.Ε.Α. (οδηγός), μαζί με έναν ακόμη οδηγό που πρωτοστατούσε στις κινητοποιήσεις, επιχειρήθηκε με εύσχημο τρόπο να μετακινηθούν και να προσληφθούν σαν οδηγοί του προέδρου του β’ ΠΕΣΥΠ. Το άλλο μέλος της Σ.Ε.Α. (νοσηλεύτρια), διώχθηκε και μετακινήθηκε στο Σισμανόγλειο.
Άμεση ωστόσο ήταν η αντίδραση των εργαζομένων στο Κ.Υ.Σ. και του προεδρείου του σωματείου των εργαζομένων στο Σισμανόγλειο, που κατήγγειλαν αυτές τις διώξεις ως συνδικαλιστικές και αποφάσισαν να απέχουν από οποιαδήποτε επαφή-συζήτηση με τη διοίκηση μέχρις ότου η διοίκηση τις πάρει πίσω. (Πρέπει βέβαια να τονιστεί πως η ΠΑΣΚΕ διαχώρισε τη θέση της από το προεδρείο υποστηρίζοντας πως δεν υπάρχουν συνδικαλιστικές διώξεις, στηρίζοντας έτσι ανοιχτά τη διοίκηση).
Η άμεση αντίδραση του σωματείου είχε σαν αποτέλεσμα την άρση της δίωξης των 2 οδηγών καθώς επίσης και τη δέσμευση της διοίκησης, (σε συνάντηση με το Δ.Σ. του σωματείου εργαζομένων στις 8/12/2003) ότι θα επιστρέψει η συνάδελφος νοσηλεύτρια σε 2 μήνες, δηλαδή τον Φλεβάρη, στη θέση της.
Πρόκειται για μια σημαντική νίκη των εργαζόμενων – έτσι την κατανοούν οι εργαζόμενοι στο Κ.Υ.Σ., που επίσης κατανοούν πως χωρίς ένα μαχητικό σωματείο δεν θα ήταν ποτέ δυνατή.
