Την Παρασκευή 12 Γενάρη, στον Φάρο Ικαρίας, άγνωστος/οι βανδάλισε το αυτοκίνητο του Εύον Πλακίδα, που κατοικεί στην Ικαρία, από όπου κατάγεται, από το 1998. Ο Εύον τις ημέρες του βανδαλισμού έλειπε στο εξωτερικό και θεωρεί πως η επίθεση έγινε πολύ συνειδητά τις μέρες που απουσίαζε και πίσω από αυτήν κρύβονται ομοφοβικά κίνητρα. Μιλήσαμε μαζί του για το περιστατικό αλλά και συνολικά για τη ζωή στην επαρχία όντας «ανοιχτά» ομοφυλόφιλος.
- Εύον, αρχικά αν θες πες μας δυο λόγια για εσένα και τη ζωή σου στην Ικαρία.
Κατάγομαι από την Ικαρία, αν και γεννήθηκα στην Αυστραλία και επέστρεψα στο νησί το 1998. Μεγάλωσα σε μια προοδευτική και ανοιχτόμυαλη οικογένεια. Για να καταλάβεις, τον πρώτο πολιτικό γάμο στην Ελλάδα τον έκανε ξαδέρφη μου και αποτέλεσε «γεγονός» για την τοπική κοινωνία. Γενικότερα, μεγάλωσα με ελεύθερη σκέψη και νιώθοντας πάντα έντονα την ανάγκη να μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα και να μην κρύβομαι. Στο σπίτι μας μεγαλώσαμε με την αντίληψη ότι ο πολιτισμός φαίνεται από τον σεβασμό στη φύση, τα ζώα και τις μειονότητες.
Έτσι, αν και πέρασα από δύσκολες φάσεις σε σχέση με την αποδοχή της ομοφυλοφιλίας μου, στην ηλικία 22-23 αποφάσισα πως δεν θέλω και δεν μπορώ να κρύβομαι ή να αρνούμαι το ποιος είμαι και έκτοτε δεν το έχω κρύψει ποτέ. Αναγνώρισα από την πρώτη στιγμή πως η ζωή σε μια μικρή κοινωνία μπορεί να έχει τις δυσκολίες της, αυτό όμως δεν με έκαμψε και έτσι, τα τελευταία 26 χρόνια ζω στον Φάρο Ικαρίας «ανοιχτά γκέι» και χωρίς να διστάζω να ασκώ κριτική στην εξουσία για τα κακώς κείμενα.
Στον Φάρο διατηρώ και την επιχείρησή μου με ενοικιαζόμενα δωμάτια και από πολύ νωρίς έβαλα στην ταμπέλα δύο σύμβολα, αυτό της σημαίας του ουράνιου τόξου, που είναι το σύμβολο των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και ένα αντιρατσιστικό. Αρχικά, δίσταζα να πω τι συμβολίζει το ουράνιο τόξο αλλά πολύ σύντομα άρχισα να απαντώ ότι τα δωμάτιά μου είναι «gay friendly», ότι δηλαδή όλοι/ες είναι ευπρόσδεκτοι να μείνουν εδώ, ανεξάρτητα φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.
- Και πώς αντέδρασε η τοπική κοινωνία σε αυτό;
Η αλήθεια είναι πως η Ικαρία σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζεται από προοδευτικούς ανθρώπους αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που ενοχλούνται με τον «ανοιχτά ομοφυλόφιλο επιχειρηματία», όπως συμβαίνει σε κάθε τόπο.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξε για παράδειγμα ένας συγκεκριμένος άνθρωπος που όταν με έβλεπε με έβριζε αισχρά και έφτυνε, με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να κάνω αίτηση για ασφαλιστικά μέτρα. Το δικαστήριο το κέρδισα, αλλά μου άφησε μια πικρή γεύση, όχι μόνο για αυτόν αλλά και για το γεγονός πως άνθρωποι που θεωρούσα φίλους μου δεν ήρθαν σαν μάρτυρες για να μην «μπλέξουν».
- Θα πρέπει να είναι πολύ τρομακτικό να βγαίνεις από το σπίτι σου και να μην ξέρεις αν θα βρεθείς μπροστά σε έναν τέτοιον άνθρωπο
Η αλήθεια είναι πως για μια περίοδο δεν ήθελα να βγαίνω από το σπίτι για να αποφύγω να τον συναντήσω αλλά η δύναμή μου για να συνεχίσω να ζω τη ζωή μου ήταν μεγαλύτερη.
Νομίζω όμως πως αυτό που ανέκαθεν με παρακινούσε ήταν η συμμετοχή μου στα κοινά, ο εθελοντισμός και οι συλλογικές δράσεις. Όλα αυτά τα χρόνια έχω πάρει πρωτοβουλίες για να βελτιώσουμε την καθημερινότητα του χωριού μας, να καθαρίσουμε παραλίες και τα παλιά μονοπάτια των παππούδων μας, να βάλουμε όμορφες πινακίδες με τα αξιοθέατά μας αλλά και να βοηθήσουμε κάποιους συνανθρώπους μας που αντιμετώπιζαν προσωπικές δυσκολίες.
- Και φτάνουμε στις αρχές της χρονιάς και στον βανδαλισμό του αυτοκινήτου σου…
Εγώ εκείνες τις μέρες έλειπα στο εξωτερικό. Πιστεύω πως αυτό δεν ήταν τυχαίο, πως αυτός που έσπασε το αυτοκίνητό μου, νωρίτερα είχε παρακολουθήσει το σπίτι μου και γνώριζε πως έλειπα και το θεώρησε ευκαιρία. Η αλήθεια είναι πως ήδη από το καλοκαίρι δεν ένιωθα ασφαλής, όταν έβγαινα από το σπίτι ένιωθα πως απειλούμαι.
Πιστεύω πως η επίθεση οφείλεται σε έναν συνδυασμό πραγμάτων. Αρχικά, η δουλειά μου πηγαίνει καλά και μεγάλο κομμάτι των κατοίκων με εκτιμούν και σαν επαγγελματία και σαν άνθρωπο που μιλάει ανοιχτά και δεν κρύβεται. Την ίδια ώρα όμως, ξέρω πως εδώ και χρόνια υπάρχουν κάποιοι που τους ενοχλεί ο «πετυχημένος γκέι» που εκφράζει ανοιχτά τις απόψεις του. Παράλληλα, πιστεύω πως η συζήτηση που έχει ανοίξει αυτήν την περίοδο για το δικαίωμα στον γάμο και την τεκνοθεσία, έπαιξε τον ρόλο του καταλύτη και συντέλεσε στο να γίνει τώρα η επίθεση εναντίον μου, ως «εύκολο στόχο».
- Τι μηνύματα πήρες από την υπόλοιπη τοπική κοινωνία μετά τη δημοσίευση της επίθεσης;
Η αλήθεια είναι πως δέχτηκα τεράστια συμπαράσταση και στήριξη, από πάρα πολλούς ανθρώπους που μου έστειλαν μηνύματα και γενικά επικοινώνησαν μαζί μου. Με ξάφνιασε πολύ ευχάριστα, παρά το γεγονός ότι και πάλι, κάποιοι άνθρωποι που θεωρώ φίλους μου, φάνηκε πως τρομάξανε και αποφεύγουν να μου μιλήσουν στον δρόμο ή να πάρουν θέση.
Κρατάω όμως πως γενικά η Ικαρία αλλά και το χωριό μας θεωρούνται δικαίως προοδευτική κοινωνία και ο περισσότερος κόσμος με έχει αγκαλιάσει. Βέβαια, πρέπει να σημειώσω πως κανένας «επίσημος φορέας» δεν πήρε θέση καταδικάζοντας το γεγονός.
- Μετά την επίθεση, πόσο εύκολο είναι να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου;
Δεν θα κρύψω πως φοβήθηκα και αυτήν τη φορά, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και για τη σωματική μου ακεραιότητα. Ξέρω πως το να ζω ανοιχτά σε μια κλειστή κοινωνία δεν είναι εύκολο. Αλλά, την ίδια ώρα, ξέρω ότι η πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας πια με αποδέχεται και καταλαβαίνει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι επιλογή, αλλά φύση. Έχω καταφέρει να δείξω στον κόσμο ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος/η είναι απλά μια ακόμα πτυχή κάποιων ανθρώπων και όχι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε ή να το κρύβουμε.
Νομίζω τελικά πως τέτοιες συμπεριφορές το μόνο που καταφέρνουν είναι να με κάνουν δυνατότερο. Ο λόγος που αποφάσισα εξάλλου να μιλήσω, είναι για να στείλω το μήνυμα πως κανένας δεν είναι μόνος του, όπως φάνηκε με τη στάση της πλειοψηφίας της τοπικής κοινωνίας εδώ. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω πολύ κουρασμένος που ακόμα πρέπει να παλεύουμε για τα αυτονόητα δικαιώματά μας, όπως το να είσαι ερωτευμένος με έναν άνθρωπο του ίδιου φύλου και να το εκφράζεις ελεύθερα. Αν όμως το γεγονός ότι μιλάω ανοιχτά και δεν κρύβομαι, μπορεί να συμβάλει ώστε ένα παιδί (και όχι μόνο) στην επαρχία να νιώσει καλύτερα, αν βοηθάω να γίνει λίγο καλύτερος ο κόσμος, αυτό μου αρκεί.
