Δημοσιεύουμε κείμενο που στάλθηκε στο «Ξ» από στελέχη της Αριστεράς της Μειονότητας στη Δυτική Θράκη
Στις 29 Μάη, στο ειδώλιο του κατηγορούμενου θα βρεθεί ο δημοσιογράφος Μουσταφά Τσολάκ, μετά από μήνυση του βουλευτή Ροδόπης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Ιλχάν Αχμέτ, με την κατηγορία της «συκοφαντικής δυσφήμησης δια του Τύπου».
Στην πραγματικότητα, η επίκληση της «συκοφαντικής δυσφήμησης» είναι προσχηματική και έχει ως στόχο την επίτευξη της καταδίκης του Τσολάκ, δεδομένου ότι κατά τα άλλα είναι προφανές ότι η μήνυση έχει πολιτικό χαρακτήρα.
Ο Μουσταφά Τσολάκ, είναι απ’ τους λίγους μειονοτικούς συμπολίτες που δημοσιεύει άρθρα στα τουρκικά και στα ελληνικά, καταπολεμώντας τους εθνικισμούς, δημιουργώντας εμπόδια στα ύποπτα παιχνίδια που κάποιοι κύκλοι επιδιώκουν στη Θράκη, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί από εθνικιστικές συμμορίες και παρακρατικούς χαφιέδες (που καλούσαν σε ανοιχτή επιστολή το παρακράτος να τον «τιμωρήσει») αλλά και από το καθεστώς Ερντογάν.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, που η μήνυση του βουλευτή κατά του Τσολάκ, και κατά της «Μπαρικάτ», ήρθε ακριβώς τıς μέρες που η κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία απαγόρευσε την πρόσβαση στο μπλογκ της «Μπαρικάτ».
Ο βουλευτής, σε ομιλίες του με τους τοπικούς δημοσιογράφους, υποστηρίζει πως θίχτηκε γιατί «ο Τσολάκ στο κείμενο του υποστηρίζει πως είχε ερωτικές περιπέτειες με τη συνάδελφό του, πράγμα που δεν ισχύει, γι’ αυτό και τον μηνύει», κάτι που προφανώς δεν αληθεύει.
Όμως ο Τσολάκ, στο κείμενο που το παραθέτουμε κάτω, παίρνοντας αφορμή από ένα βίντεο από σατιρική εκπομπή του ΣΚΑΪ (που σχολιάστηκε πάρα πολύ και από διάφορους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) απλώς ασκεί κριτική στον πολιτικό αμοραλισμό του βουλευτή, λαμβάνοντας ξεκάθαρη θέση πως δεν τον αφορά το τι κάνει στη προσωπική του ζωή και υπογραμμίζοντας πως είναι ανήθικο το να συζητά κανείς γι’ αυτό.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ο Τσολάκ στο κείμενο ασκεί σφοδρή κριτική στον «ερντογανισμό» και «οπισθοδρομισμό» που επικρατεί στους κόλπους της μειονότητας τα τελευταία 15 χρόνια και καλεί τους διανοούμενους της μειονότητας να πάρουν θέση ενάντια σ’ αυτό – πράγμα που ενόχλησε πάρα πολλούς κύκλους, μάλλον και τον βουλευτή που έτρεξε στα δικαστήρια.
Ο «πόλεμος» που ξεκίνησε από εθνικιστικούς και παρακρατικούς κύκλους της Ελλάδας αλλά και τις μειονότητας εις βάρος του Μουσταφά Τσολάκ και της «Μπαρικάτ», οδήγησε την πολύ σημαντική –για την δημοκρατία μέσα στη μειονότητα– αυτή εφημερίδα στο κλείσιμο. Έτσι, μετά τις πρώτες προσπάθειες να συνεχιστεί η αθρογραφία διαδικτυακά, προέκυψε η μήνυση του βουλευτή και σήμερα οδηγείται ο Τσολάκ στα δικαστήρια, πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν αντιδράσουμε, αύριο μπορεί να έχουμε και χειρότερα περιστατικά.
Ο βουλευτής, επίσης, ζητά 20.000 ευρώ απ’ τον Τσολάκ ως «αποζημίωση». Είναι προφανές ότι το να ζητά κανείς από έναν δημοσιογράφο (και μάλιστα εδώ και καιρό άνεργο) τέτοια ποσά, συμπεριλαμβανομένου τα ογκώδη δικαστικά έξοδα, σημαίνει πως θέλει την οικονομική «καταστροφή» του. Μια «καταστροφή» που θα οδηγήσει, όπως νομίζουν κάποιοι, στη σιωπή.
Και δίπλα στα άλλα, περισσότερο γι’ αυτό το λόγο, πρέπει ν’ αντιδράσουμε: Διότι σε περίπτωση καταδίκης του Τσολάκ, θα περάσει το μήνυμα πως πρέπει να σωπαίνουν όλες οι δημοκρατικές φωνές εντός της μειονότητας, γιατί αλλιώς θα τους περιμένει η «τιμωρία».
Καλούμε λοιπόν, όλους τους δημοκράτες και τις δημοκράτισσες, να πάρουν θέση υπέρ της αθώωσης του Μουσταφά Τσολάκ.
- Καμία δίωξη μειονοτικών δημοκρατών
- Κανένα χτύπημα στην ελευθερία του λόγου
- Όχι στις στοχοποιήσεις μειονοτικών δημοκρατών που παλεύουν ενάντια στον σκοταδισμό εντός και εκτός της μειονότητας
- Αθώωση του Μουσταφά Τσολάκ
ΥΓ1: Όσοι θέλουν να υπογράψουν το κείμενο, μπορούν να στείλουν μέιλ το όνομα, το επάγγελμα και την περιοχή τους στο: [email protected]
ΥΓ2: Όσοι μπορούν και θέλουν να προσφέρουν και οικονομική ενίσχυση για τα δικαστικά έξοδα, μπορούν να βάλουν λεφτά στο τραπεζικό λογαριασμό της κ. ΑΧΜΕΤ ΟΖΛΕΜ, με ΙΒΑΝ: GR 7201103780000037835776271
Το κείμενο του Μουσταφά Τσολάκ, για το οποίο δικάζεται:
Κάποιος που έχει προσκυνήσει (Χατζής) χουφτώνει το μπούτι της ξένης γυναίκας;
Εδώ και δύο μέρες έχει ξεσπάσει η «καταιγίδα του Ιλχάν Αχμέτ» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…
Μετά από την διαρροή στα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια των εικόνων όπου ο βουλευτής μας «χαϊδεύει το πόδι» μιας βουλευτή συναδέλφου (εδώ), οι «φύλακες της ηθικής» και οι «λάτρεις του κουτσομπολιού» δημιούργησαν ντόρο…
Κάποιος που είναι χατζής πως γίνεται να χουφτώνει πόδι ξένης γυναίκας; Επιτρέπεται παντρεμένος άντρας ν’ αγγίξει γυναίκα με την οποία δεν είναι παντρεμένος; Και άλλα πολλά παρόμοια…
Στην αρχή και εγώ το προσέγγισα ειρωνικά το θέμα, όμως από ένα σημείο και μετά όταν είδα ότι το θέμα ξεφεύγει, αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο…
Ζήτημα Ηθικής
Χωρίς να θίξω το εάν η κίνηση του Ιλχάν Αχμέτ είναι «χάϊδεμα», «χούφτωμα» ή «άγγιγμα», να πω ευθέως το εξής:
Εάν ο Ιλχάν Αχμέτ έκανε/κάνει αυτή την κίνηση και η άλλη πλευρά (Κατερίνα Μάρκου) δεν ενοχλήθηκε/ενοχλείται από αυτό, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Το πρόβλημα θα υπήρχε εάν μια τέτοια κίνηση γινόταν παρά τη θέληση της άλλης πλευράς, διότι τότε θα ήταν παρενόχληση και –πέρα από τη νομική της διάσταση– δεν είναι ηθικό, θα πρέπει να καταδικαστεί και να καταπολεμηθεί.
Πέραν τούτου, με συγχωρείτε αλλά είμαι της αντίθετης άποψης από αυτούς που ισχυρίζονται ότι αυτό δεν είναι ηθικό, λόγω του κλισέ «παντρεμένος-ευτιχισμένος-με παιδιά». Διότι όπως είπε και ο Σαρτρ: Κανείς δεν ανήκει σε κανέναν.
Το να είναι ένας άνδρας παντρεμένος με μια γυναίκα (ή το αντίθετο) δεν σημαίνει ότι της ανήκει. (Δε θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες για να μη χαθεί το θέμα).
Η πολιτική διάσταση
Υπάρχουν και κάποιοι που προσεγγίζουν από διαφορετική διάσταση το θέμα:
«Εμείς τον στείλαμε στη Βουλή για να μας εκπροσωπήσει, να υπερασπιστεί τα δικαιώματα μας ή για να χουφτώνει ξένη γυναίκα;»
Επειδή τους βρίσκω πιο «λογικούς» αυτούς που βρίσκονται σ’ αυτή τη συχνότητα, μπορώ να μπω σε διάλογο μαζί τους και να τους ρωτήσω:
«Καλέ μου κύριε, έχεις δίκιο, αλλά και την προηγούμενη φορά τον είχες στείλει στη Βουλή για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα σου και εκείνος είχε πρωταγωνιστήσει στην προετοιμασία νόμου που καθορίζει πίσω από ποιον θα κάνεις τη προσευχή σου (νόμος των 240 ιμάμηδων). Τότε δεν είχες αντιδράσει, και μάλιστα τον ψήφισες κι όλας, τώρα σε πείραξε αυτή η κίνηση;»
Όμως φυσικά γνωρίζοντας ότι ο καλός ο κύριος έχει ένα ποσοστό δικαίου. Σε τελική ανάλυση όπως ανέφερα παραπάνω, όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και ο βουλευτής, έχει επίσης δικαίωμα να κάνει τσαχπινιές, να μεθύσει, να αποκοιμηθεί στο τραπέζι, να κάνει βλακείες, να κάνει αλλοπρόσαλλες κινήσεις, να γελάει μόνος του κλπ. στην προσωπική του ζωή. Όμως το να τα κάνει αυτά εντός του κτηρίου της Βουλής είναι προσβολή κατ’ αρχήν για τον ίδιο / το κόμμα του / τους ψηφοφόρους του, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
Σπέρνει και θερίζει
Εν συντομία, θεωρώ ανήθικη την τόση προβολή ενός ζητήματος που ανήκει στην «ιδιωτική σφαίρα» του Ιλχάν Αχμέτ.
Όμως να το πω ξεκάθαρα, δεν νιώθω την ανάγκη να συνταχθώ μαζί του ακόμη και στις πιο σκληρές επιθέσεις «κάτω από τη ζώνη» που θα του κάνουν. Και η εταιρία είναι η εξής: ο Ιλχάν Αχμέτ είναι ο πρωταγωνιστής της μείωσης του επιπέδου της πολιτικής σ’ αυτό το τόπο. Οι πιο σκληρές επιθέσεις «κάτω από τη ζώνη» εναντίον του Αχμέτ Χατζηοσμάν στις εκλογές του 2007 προήλθαν από το μέτωπο του Ιλχάν Αχμέτ. Οι πιο σκληρές επιθέσεις «κάτω από τη ζώνη» εναντίον του Αϊχάν Καραγιουσούφ στις εκλογές του 2012 προήλθαν από το μέτωπο του Ιλχάν Αχμέτ. Το Σεπτέμβριο του 2015 οι πιο σκληρές επιθέσες «κάτω από τη ζώνη» εναντίον μου, μαζί με τους Συριζαίους, προήλθαν από το μέτωπο του Ιλχάν Αχμέτ.
Όταν κατεβήκαμε στην Αθήνα για τη Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ και βγήκαμε για φαγητό με φιλική παρέα όπου βρισκόταν και ο Αϊχάν Καραγιουσούφ, ανεβάσαμε φωτογραφία από το τραπέζι (σας εφιστώ την προσοχή, εμείς ανεβάσαμε εκείνη τη φωτογραφία) ο ίδιος ήταν αυτός που κυκλοφόρησε τη φωτογραφία από τζαμί σε τζαμί και την έδειχνε σε πρόξενους και διπλωμάτες λέγοντας τους «Δείτε, ενώ εμείς προσευχόμαστε στο τζαμί, οι άλλοι πίνουν ρακί την ιερή μέρα του Ραμαζανιού».
Το 2007 όταν ήταν αντίπαλος του ο Χατζηοσμάν, έλεγε ότι «αυτές οι δουλειές δε γίνονται τριγυρνώντας από τζαμί σε τζαμί και κάνοντας προσευχή», ενώ μετά το 2012 έκανε τη στροφή 180 μοιρών και έγινε χατζής, ενώ στις εκλογές του 2015 ήταν ο ίδιος που προσπαθούσε να μας μειώσει στα μάτια του λαού λέγοντας «Είναι άθρησκοι αυτοί, μην τους ψηφίσετε».
Το σημείο όπου βρίσκεται η πολιτική
Μπορώ να δώσω κι άλλα παραδείγματα.
Όμως, όπως προσέξατε, το θέμα μας δεν είναι ο χαρακτήρας ή η πολιτική στάση του Ιλχάν Αχμέτ. Εκείνος είναι απλά ένα βήμα –παίρνοντας το τελευταίο συμβάν ως ένα παράδειγμα– για να δείξω τον εκφυλισμό μέσα την κοινωνία.
Τον χρησιμοποίησα ως καθρέφτη του «μικροβίου» που έχει διαδοθεί στην κοινωνία μας την τελευταία δεκαετία.
Κατά το παρελθόν τόσοι και τόσοι εξελέγησαν / φρόντισαν να εκλεγούν ως βουλευτές σ’ αυτή τη χώρα, από τα σκυλιά της ΜΙΤ μέχρι και φασίστες, από πράκτορες της ΚΥΠ μέχρι τα «κούτσουρα» που δεν ξέρουν να γράφουν το όνομά τους. Όμως το επίπεδο δεν είχε πέσει ποτέ τόσο όσο τη τελευταία δεκαετία!
Αυτή η «έλλειψη επιπέδου» είναι αποτέλεσμα της δυσοσμίας που έχει διαχυθεί αργά αργά στην κοινωνία σαν ηρωίνη κατά τα τελευταία 15 χρόνια.
Και εφόσον δε μαζεύονται οι έντιμοι διανοούμενοι σ’ αυτή την κοινωνία για να ξεκινήσουν ένα νέο κίνημα διανόησης κάτω από μια σκεπή, θα συνεχίσουμε να μιλάμε για πολύ ακόμα για το «ζωνάρι του χατζή» και τα «μπούτια της κυρίας».
