με κυβέρνηση που παριστάνει την «Αριστερά»
Άρθρο της Σύνταξης από το νέο τεύχος του «Ξ», αρ 441 (03/11/16 – 17/11/16) που κυκλοφορεί
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το μαζικό κίνημα έδινε τη μάχη της υπεράσπισης των δικαιωμάτων της γενιάς των 700 ευρώ. Αυτή τη γενιά τη συντρίψανε οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τις εφαρμογές των πολιτικών της Τρόικας από το 2010 και μετά. Η κοινωνία στράφηκε στον ΣΥΡΙΖΑ για να «σωθεί» από τα μνημόνια. Μια από τις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η άμεση αποκατάσταση του βασικού μισθού στα 750 € –κάτι που με τα σημερινά δεδομένα αποτελεί «μάννα εξ ουρανού» για κάθε εργαζόμενο, καθώς έχουμε πια φτάσει στη γενιά των 100 ευρώ!
Με βάση στοιχεία που δημοσίευσε το υπουργείο εργασίας[1]
- 126.956 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα αμείβονται με μεικτό μηνιαίο μισθό έως 100 ευρώ
- Ενώ, συνολικά 343.760 εργαζόμενοι αμείβονται με μηνιαίους μισθούς από 100 έως και 400 ευρώ μεικτά.
Πρόκειται για εργαζομένους με συμβάσεις εργασίας μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασία 2, 3 ημερών την εβδομάδα, ή ακόμη και μερικών ωρών την εβδομάδα. Αυτές είναι οι λεγόμενες «ευέλικτες μορφές εργασίας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην κυβέρνηση για σχεδόν δύο χρόνια από την εκλογή στην κυβέρνηση το Γενάρη του 2015. Ούτε καν στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί δεν κατάφερε να βάλει κάποια τάξη. Κι έτσι αντί να καλυτερεύει, έστω στο ελάχιστο η εικόνα, κάθε μήνα είναι και χειρότερα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τα ίδια στοιχεία έχουμε μια νέα ανατροπή στην «αγορά εργασίας»:
- για πρώτη φορά οι (λεγόμενες) «ευέλικτες μορφές απασχόλησης» τη διετία 2015-2016 έσπασαν το ιστορικό φράγμα του 50% σε νέες προσλήψεις.
Με άλλα λόγια η πλειοψηφία όσων προσλαμβάνονται πια είναι με «ευέλικτες» σχέσεις εργασίας κι όχι με σταθερές (πραγματικά μόνιμες θέσεις εργασίας δεν υπάρχουν πια πουθενά).
Ενδεικτικά την περίοδο Ιανουάριος – Σεπτέμβριος 2016 οι προσλήψεις που έγιναν με ευέλικτες μορφές απασχόλησης αντιστοιχούσαν στο 51,50%, έναντι 48,50% της πλήρους απασχόλησης.
Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα μίντια της άρχουσας τάξης φορτώνουν την ευθύνη γι’ αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως αυτοί είναι οι πρώτοι διδάξαντες – αυτές οι πολιτικές είναι οι δικές τους πολιτικές, πολιτικές που δεν χρειάστηκε να τους επιβάλει κανείς. Εξάλλου εμπνευστής του όρου «απασχολήσιμος» εργαζόμενος (δηλαδή «υπερ-εκμεταλλεύσιμος» και «αναλώσιμος» εργαζόμενος) δεν ήταν άλλος από τον στυγνό σοσια-Ληστή Σημίτη.
Το έγκλημα του ΣΥΡΙΖΑ –και πρόκειται για έγκλημα και τίποτα λιγότερο– είναι ότι συνεχίζει τις ίδιες πολιτικές με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Το γεγονός ότι διαρκώς ψελλίζει ό,τι δεν του αρέσουν αυτές οι πολιτικές αλλά «τι να κάνει – τον υποχρεώνει η Τρόικα», δεν τον σώζει, αντίθετα τον γελοιοποιεί.
Αυτό το ξέρει πολύ καλά η κοινωνία – και το αποτέλεσμα βέβαια είναι δημοσκοπήσεις όπως της public issue[2] στις οποίες μόνο το 13% δηλώνει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.
Απέναντι στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ η Αριστερά (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ) εμφανίζεται εντελώς ανίκανη να προσφέρει διέξοδο και προπάντων έμπνευση στα κινήματα και στην κοινωνία. Η πάλη για μια Αριστερά που να είναι διατεθειμένη να δώσει τη μάχη μέχρι το τέλος, ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και την καπιταλιστική ΕΕ, και που ταυτόχρονα θα είναι ενωτική, μπροστά στους αγώνες και τα κινήματα, ταξική και διεθνιστική, συνεχίζεται. Είναι η πάλη για μια μαζική επαναστατική Αριστερά, την οποία η σημερινή Αριστερά, στις διάφορες εκδοχές της δυστυχώς αρνείται.
Σημειώσεις
[1] http://www.iefimerida.gr/news/295707/i-genia-ton-100-eyro-aytos-einai-o-misthos-poy-pairnoyn-126956-ergazomenoys
[2] http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=114227209
Σχετικά άρθρα:
Παππάς: «είμαστε σε τροχιά σύγκλισης με τη ΝΔ»
Πολυνομοσχέδιο: όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει το Μνημόνιο κι ο Παπαχελάς λέει την αλήθεια
