Από το site του Αμερικανικού τμήματος της CWI, www.socialistalternative.org
Χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν τη Δευτέρα 25/8 στην κηδεία του 18χρονου αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν, που δολοφονήθηκε στις 9/8 από τον (λευκό) αστυνομικό Ντάρεν Γουίλσον. Ο Μάικλ Μπράουν, ο οποίος μόλις άρχιζε τις πανεπιστημιακές σπουδές του, έβγαινε άοπλος από ένα κατάστημα οινοπνευματωδών, από όπου είχε κλέψει ένα πακέτο τσιγάρα, όταν δέχθηκε πυροβολισμούς από τον εν λόγω αστυνομικό. Μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουν αποδοθεί κατηγορίες στον δολοφόνο.
Η δολοφονία του Μπράουν προκάλεσε έκρηξη οργής, που εκφράστηκε με διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία, η οποία έχει μακρά παράδοση βίας και συχνά δολοφονιών, με θύματα αφροαμερικανούς και θύτες λευκούς «φύλακες της τάξης». Η απάντηση της κυβέρνησης ήταν η σκληρή καταστολή και η αποστολή δυνάμεων της εθνοφρουράς στην περιοχή. Επιπλέον, λίγες μέρες μετά, ένας δεύτερος νεαρός αφροαμερικανός, ο Καζίμ Πάουελ, δολοφονήθηκε από άνδρες της αστυνομίας.
Η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική», τμήμα της CWI στις ΗΠΑ και αδελφή οργάνωση του «Ξ» συμμετείχε στις διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα στην περιοχή. Ακολουθούν αποσπάσματα της ανακοίνωσης που μοίραζαν οι σύντροφοι στις κινητοποιήσεις των ημερών.
Οι σκηνές που εκτυλίσσονται στο Φέργκιουσον έχουν γίνει σημείο αναφοράς για ολόκληρη τη χώρα και ταυτόχρονα έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης. Στην πιο πλούσια και ισχυρή χώρα του πλανήτη, μια ολόκληρη κοινότητα βιώνει την καταστολή επειδή εκφράζει την οργή της για τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου. Όλα τα μάτια είναι στραμμένα στο Φέργκιουσον…
Η οργή ξεχειλίζει, από τις δεκαετίες φυλακίσεων νέων Αφροαμερικανών, από τα τεράστια ποσοστά ανεργίας και τους μισθούς πείνας, την ανισότητα και τις ψεύτικες υποσχέσεις των ηγετών των Δημοκρατικών, όπως ο Ομπάμα και ο Τζέσε Τζάκσον (σημ «Ξ»: Αφροαμερικάνος θρησκευτικός ηγέτης). Στις ΗΠΑ, αντίστοιχες δολοφονίες μαύρων από λευκούς αστυνομικούς συμβαίνουν αρκετές φορές κάθε βδομάδα που περνάει. Το Φέργκιουσον μπήκε στο επίκεντρο της προσοχής επειδή μια κοινότητα αποφάσισε να παλέψει ενάντια στη ρατσιστική βία…
Τόσο εδώ, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο το σύστημα βασίζεται στην εκμετάλλευση, με τους πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι και τους εργαζόμενους να γίνονται αποδέκτες ακόμη πιο άγριων περικοπών και φτώχειας. Τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα, είναι «πουλημένα» στους δισεκατομμυριούχους. Αν θέλουμε δικαιοσύνη, χρειαζόμαστε ένα μαζικό κίνημα με καθαρά αιτήματα και στόχους, χρειαζόμαστε ένα κόμμα που να παλεύει για τα συμφέροντα των εργαζομένων και των φτωχών και ενάντια στις πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου.
Παλεύουμε για:
- Δικαιοσύνη για τον Μάικλ Μπράουν. Να απαγγελθούν κατηγορίες στον δολοφόνο του και να οδηγηθεί σε δίκη
- Ανεξάρτητη έρευνα από τα συνδικάτα και τις οργανώσεις της τοπικής κοινότητας για τα πεπραγμένα του αστυνομικού τμήματος του Φέργκιουσον συνολικά
- Μαζικές συνελεύσεις των κατοίκων του Φέργκιουσον για να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα του κινήματος ενάντια στην καταστολή και να εκλεγεί από τα κάτω, με δημοκρατικό τρόπο, η ηγεσία του κινήματος
- Τα εργατικά σωματεία και οι κοινωνικές οργανώσεις να μπουν μπροστά για να απλωθεί το κίνημα σε πανεθνικό επίπεδο
- Δημοκρατικός έλεγχος της αστυνομίας από την τοπική κοινότητα
- Ένα νέο κίνημα απελευθέρωσης του μαύρου πληθυσμού, τμήμα ενός ευρύτερου κινήματος των εργαζομένων ενάντια στην κρατική καταστολή, τον ρατσισμό, τους χαμηλούς μισθούς και τα κόμματα του κεφαλαίου.
Μήνυμα αλληλεγγύης της Κσάμα Σαγουάντ
Η Κσάμα Σαγουάντ, μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης του Σιάτλ, μέλος της «Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής», μετανάστρια η ίδια και γνωστή σε παναμερικανικό επίπεδο λόγω της συμβολής της στο κίνημα για «ελάχιστο βασικό μισθό 15 € την ώρα» και της επίθεσης που δέχτηκε από τα ΜΜΕ για τις σοσιαλιστικές της ιδέες, έστειλε το ακόλουθο μήνυμα αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους του Φέργκιουσον:
«Θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου αλληλεγγύη στους κατοίκους του Φέργκιουσον, που ανέδειξαν τον τεράστιο καθεστωτικό ρατσισμό που αντιμετωπίζει αυτή η χώρα. Ζούμε σε έναν κόσμο πολέμων, φτώχειας, σεξισμού, ρατσισμού και περιβαλλοντικής καταστροφής, αλλά τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.
Μπορούμε να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Ήταν μέσω ενός μαζικού κινήματος που μπορέσαμε να πετύχουμε μια πρώτη νίκη για το κίνημα των 15 δολαρίων την ώρα στο Σιάτλ[1]. Μέσα από την πολιτική μας δράση φανερώσαμε τα ψέματα των καπιταλιστών – το ίδιο κάνετε κι εσείς.
Δεν ζούμε σε μια κοινωνία χωρίς ρατσιστικές διακρίσεις όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου ο ρατσισμός είναι ενδημικό φαινόμενο. Προκειμένου να απαντήσουμε στο ρατσισμό και τη φτώχεια, πρέπει να παλέψουμε ενάντια στο σύστημα που τα εκτρέφει: τον καπιταλισμό.
Μαζί μπορούμε να χτίσουμε ένα μαζικό κίνημα, ανεξάρτητο από τα κόμματα των πλούσιων, για έναν κόσμο με δουλειές, ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια για όλους. Μπορούμε να κερδίσουμε έναν ολόκληρο κόσμο, αλλά για να το καταφέρουμε πρέπει να οργανωθούμε και να παλέψουμε!»
