Του Νίκου Κοκκάλη
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μεγαλύτερη οικονομική πληγή για τους νέους, και ιδίως τους νέους εργαζόμενους, είναι η αποπληρωμή των φοιτητικών δανείων. Σύμφωνα με το αμερικάνικο εκπαιδευτικό σύστημα, η ανώτατη εκπαίδευση είναι επί πληρωμή, ακόμα και όταν παρέχεται από κρατικά ιδρύματα. Τα δίδακτρα φτάνουν απίστευτα ποσά για τα ελληνικά δεδομένα. Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Rolling Stone, τα τεράστια έξοδα που κάνει η μέση αμερικάνικη οικογένεια για τα δίδακτρα των παιδιών της διαρκώς αυξάνονται, ενώ μέσα στα επόμενα χρόνια αναμένεται κάποια από τα επιτόκια να αγγίξουν το ληστρικό 8,8%. [1]
Σήμερα, ένας απόφοιτος αμερικάνικου πανεπιστημίου μπορεί να έχει ένα χρέος που ξεκινά από τα 25.000 δολάρια και να φτάνει μέχρι και τις εκατοντάδες χιλιάδες. Πλέον πολλά πανεπιστήμια προσλαμβάνουν εταιρίες, οι οποίες αναλαμβάνουν να «μαζεύουν τα χρωστούμενα», που λειτουργούν ουσιαστικά σαν μπράβοι. Τηλεφωνούν στους οφειλέτες, τους συγγενείς τους, τους εργοδότες τους, ακόμα και σε φίλους τους, απειλώντας με νομικές κυρώσεις!
Υπάρχει αντίσταση; Οι 15 της Corinthian
Mια μικρή ομάδα πρώην φοιτητών των πανεπιστημίων που ανήκουν στην «Corinthian Colleges», βρίσκονται αυτή την στιγμή στο επίκεντρο ενός αγώνα ενάντια στα φοιτητικά δάνεια. Οι 15 απόφοιτοι (γνωστοί ως Corinthian 15), έχουν αποφασίσει να μην πληρώσουν τα χρέη προς τα πανεπιστήμια τους, τα οποία ελέγχονται από την εταιρία Corinthian. [2]
Σε μια ανοιχτή επιστολή που έστειλαν στο Αμερικάνικο Υπουργείο Παιδείας, δηλώνουν:
«Πληρώσαμε ακριβά, για πτυχία που δεν μας αποφέρουν έναν ανθρώπινο μισθό. Δεν μπορούμε, και δεν θέλουμε να πληρώσουμε»
Οι «Corinthian 15» έχουν πάει στα δικαστήρια και ζητούν τη διαγραφή του χρέους τους, βάσει του νόμου για την ανώτατη παιδεία ο οποίος προβλέπει αυτή τη δυνατότητα εάν το πανεπιστήμιο δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του (π.χ. αν έχει αυξήσει παράνομα τα δίδακτρα ή έχει με κάποιον τρόπο εξαπατήσει τους φοιτητές). Το αποτέλεσμα της δίκης μένει να φανεί.
Το βασικό ζήτημα ωστόσο, είναι ότι η κίνηση των 15 μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για το χτίσιμο ενός μαζικού κινήματος άρνησης πληρωμής των χρεών από τα φοιτητικά δάνεια. Ενός κινήματος, που για να είναι αποτελεσματικό θα πρέπει να συμπεριλάβει πέρα από τη μαζική άρνηση πληρωμής και άλλες μεθόδους πάλης, όπως π.χ. απεργίες συμπαράστασης από το εκπαιδευτικό προσωπικό, διαδηλώσεις και συντονισμό με το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας.
