Του Γιάννου Νικολάου, ΡΩΓΜΗ στους Πολιτικούς Μηχανικούς – Παν. Θεσσαλίας
Για ακόμα μια χρονιά, η κυβέρνηση επέλεξε το καλοκαίρι για να εφαρμόσει τις πολιτικές της στην Παιδεία. Η τακτική γνωστή πλέον, το καλοκαίρι που η εκπαιδευτική κοινότητα πάει διακοπές, είναι η κατάλληλη περίοδος για να περάσουν νόμοι, μεταρρυθμίσεις και διατάξεις, στη συντριπτική τους πλειοψηφία αντι-εκπαιδευτικοί. Σαν τον κλέφτη μες στη νύχτα δηλαδή…
Φέτος συνεχίστηκαν οι πολιτικές του προηγούμενου καλοκαιριού με την αδειοδότηση 41 ιδιωτικών κολλεγίων (ΚΕΣ). Τέλη Ιουλίου δημοσιεύεται το αντίστοιχο Φ.Ε.Κ. και πλέον βλέπουμε στα ΜΜΕ αυτά τα κολλέγια να πλασάρονται ως αναγνωρισμένα από το κράτος. Αυτό που μένει είναι να δοθούν οι άδειες ίδρυσης και τέλος, στις αρχές Σεπτέμβρη να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα όπου θα αναγνωρίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα.
Είναι όντως πανεπιστήμια;
Η κυβέρνηση ηττήθηκε στη διαδικασία της αναθεώρησης του αρ.16 (χειμώνας 2007) και σήμερα με το προσωπείο του «μη κερδοσκοπικού» ιδιωτικού κολλεγίου, θεσμοθετεί και αναγνωρίζει τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια». Στην ουσία όμως, δε γίνεται καμία κουβέντα για την ποιότητα των σπουδών. Το μόνο που αναφέρεται στον περσινό νόμο για τα κολλέγια είναι τα ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα που θα πρέπει να έχουν οι εγκαταστάσεις του κάθε κολλεγίου και το αρχικό κεφάλαιο των ιδιοκτητών. Από ?κει και πέρα, ούτε λόγος για το πρόγραμμα σπουδών, τις προϋποθέσεις για το διδακτικό προσωπικό, το είδος των εγκαταστάσεων (αίθουσες, εργαστήρια) και βέβαια για τον τίτλο σπουδών. Δηλαδή η μόνη αγωνία που υπάρχει στην κυβέρνηση είναι αν θα λειτουργήσει σωστά η επιχείρηση σαν τέτοια, χωρίς να υπάρχει κανένα εκπαιδευτικό/ακαδημαϊκό κριτήριο.
Μετά από σειρά ετών συνεχούς υποχρηματοδότησης και υποβάθμισης της εκπαίδευσης, η κυβέρνηση ξαφνικά ανακαλύπτει ότι υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Αφού έχει σχεδόν διαλύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο, το ανακηρύσσει «άχρηστο», «ζημιογόνο» κλπ και προβάλλει τα ιδιωτικά κολλέγια, τα οποία μέσω της ανταγωνιστικότητας θα βελτιώσουν και τα δημόσια πανεπιστήμια.
Τα ιδιωτικά κολλέγια είναι η λύση;
Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα εισόδου του ιδιωτικού κεφαλαίου στο δημόσιο τομέα. Για λόγους χώρου και συντομίας αναφέρουμε απλά το χώρο της Υγείας και το «πόσο πολύ αναβαθμίστηκαν» τα δημόσια νοσοκομεία και η περίθαλψη, με την είσοδο των ιδιωτικών. Η απάντηση είναι «καθόλου».
Όχι, είναι εξυπηρέτηση συμφερόντων!
Οι νόμοι, οι μεταρρυθμίσεις και οι επιλογές που κάνουν οι κυβερνήσεις όλα τα τελευταία χρόνια, καμία σχέση δεν έχουν με το όφελος της κοινωνίας και του δημοσίου. Το μόνο που τους νοιάζει είναι η πελατεία και η κερδοφορία των επιχειρήσεων και του ιδιωτικού κεφαλαίου, ανεξάρτητα από την ποιότητα και την αξιοπιστία που προσφέρει.
Το ιδιωτικό κεφάλαιο θέλει να επενδύσει στην παιδεία ακριβώς επειδή θέλει να αυξήσει τα κέρδη του. Και στο βωμό του κέρδους, είναι έτοιμο να θυσιάσει τα πάντα χωρίς να υπολογίζει ούτε ποιότητα σπουδών, ούτε ποιότητα εκπαίδευσης, ούτε τίποτα! Δεν κινδυνολογούμε – έτσι λειτουργούν οι εταιρίες. Όλα αυτά όμως δεν έχουν καμία σχέση με την εκπαίδευση και την παιδεία.
Και προεκλογικές παροχές…
Τέλος, η κυβέρνηση περνάει αυτά τα μέτρα τόσο γρήγορα και τα εμφανίζει ως παροχές για να καλύψει τις ανάγκες της γενικότερης προεκλογικής περιόδου απέναντι σε αποφοίτους και σπουδαστές των ΚΕΣ.
Με βάση τα στοιχεία έρευνας του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ, υπάρχουν 25.000 απόφοιτοι από το 1990 μέχρι σήμερα και άλλοι τόσοι που πέρυσι σπούδαζαν σε αυτού του είδους τα κολλέγια. Αυτοί οι απόφοιτοι και σπουδαστές δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα.
Εμείς λέμε
Ως «Ξ» θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε από την πρώτη στιγμή ότι ο αγώνας που δίνουμε απέναντι στις επιθέσεις των κυβερνήσεων στη δημόσια παιδεία, σε καμία περίπτωση δεν στρέφεται ενάντια στους σπουδαστές και τους απόφοιτους των ΚΕΣ. Ίσα – ίσα πιστεύουμε ότι για να λύσουμε τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στην εκπαίδευση, απαιτείται ο κοινός αγώνας μαθητών, φοιτητών, σπουδαστών ΤΕΙ, αποφοίτων και σπουδαστών ΚΕΣ, εκπαιδευτικών, εργαζομένων κλπ.
Προτείνουμε συγκεκριμένα:
1. Να σταματήσει η διαδικασία αναγνώρισης των ιδιωτικών κολλεγίων (ΚΕΣ)
2. Να κλείσουνε τα ΚΕΣ και οι σπουδαστές τους να ενσωματωθούν σε αντίστοιχα τμήματα της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
3. Με την ίδια λογική να γίνει η μετάβαση των διδασκόντων και των εργαζομένων από τα ΚΕΣ
4. Τα δημόσια πανεπιστήμια να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα επαγγελματικά δικαιώματα όσων έχουν ήδη αποφοιτήσει από τα ΚΕΣ.
5. Να καθιερωθεί σύστημα πραγματικής ελεύθερης πρόσβασης από το λύκειο σε μια
6. Ενιαία Δημόσια και Δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση με εξασφαλισμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
