Του Γιώργου Κασαμπαλάκου
Τα σχέδια για την ιδιωτικοποίηση της Γενικής τράπεζας προωθούνται με γρήγορους ρυθμούς. Η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει και αυτή την τράπεζα η οποία ανήκει στην πλειοψηφία του στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Κατά γενική ομολογία, πρόκειται για μια επικερδή τράπεζα – καλό λοιπόν φιλέτο για τους επίδοξους αγοραστές.
Τρεις είναι μέχρι στιγμής οι βασικοί ενδιαφερόμενοι: Η MARFIN BANK, η γαλλική SOCIETE GENERALE και η ΑΣΠΙΣ ΒΑΝΚ. Η κυβέρνηση φαίνεται να προκρίνει τη γαλλική τράπεζα.
Απολύσεις και ξέπλυμα
Αδιαφορεί βέβαια για το γεγονός πως την ίδια στιγμή τα στελέχη της SOCIETE δηλώνουν σε διάφορες γαλλικές εφημερίδες όπως η Le monde και η Le Figaro, πως όταν εξαγοράσουν τη Γενική τράπεζα θα προχωρήσουν σε 500-600 απολύσεις.
Ο γαλλικός τύπος μιλά ακόμα και για απόπειρα του γαλλικού πιστωτικού ιδρύματος να ξεπλύνει χρήματα μέσα από αυτή την εξαγορά. Η SOCIETE έχει εξαγοράσει με τον ίδιο τρόπο και μια τσέχικη τράπεζα, όπου προχώρησε σε μαζικές απολύσεις.
Πόντιος Χριστοδουλάκης
Το σωματείο εργαζομένων της Γενικής τράπεζας έχει δηλώσει την κατηγορηματική αντίθεσή του στην ιδιωτικοποίηση της τράπεζας και ειδικά από τη γαλλική SOCIETE, ενώ ζητά από την κυβέρνηση να λάβει υπ’ όψη της τις προθέσεις των γάλλων αξιωματούχων, όπως αυτές έχουν καταγραφεί στον τύπο. Ο υπουργός οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, νίπτει υποκριτικά τας χείρας του λέγοντας πως η απόφαση θα παρθεί από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού, ενώ όλοι ξέρουν πως η πρόθεση να ιδιωτικοποιηθεί η τράπεζα είναι καθαρά της κυβέρνησης και δική του.
Αντίδραση των εργαζομένων
Το μόνο που μπορεί να εμποδίσει τα σχέδια για ιδιωτικοποίηση της Γενικής Τράπεζας είναι η αντίδραση των εργαζομένων.
Ο αγώνας τους γίνεται πιο δύσκολος από το γεγονός ότι η ηγεσία της ΟΤΟΕ τηρεί σιγή ιχθύος. Με κανένα τρόπο δεν στηρίζει τους εργαζόμενους της τράπεζας και τους αφήνει να αγωνιστούν απομονωμένοι. Μπροστά σ’ αυτή την αδιαφορία, οι εργαζόμενοι της τράπεζας δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κλιμακώσουν τον αγώνα τους, με απευθείας έκκληση στους συναδέλφους τους του τραπεζικού κλάδου, που τα τελευταία χρόνια ζουν διαρκώς στους ρυθμούς των συγχωνεύσεων και ιδιωτικοποιήσεων, για απεργία συμπαράστασης και για τα γενικότερα αιτήματα του κλάδου. Ένας τέτοιος αγώνας έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας σε μια φάση προεκλογικής περιόδου.
