Σχόλιο του "Ξ"
Ορισμένοι δημοσιογράφοι, ή «δημοσιογράφοι», στην προσπάθεια τους να παραπλανήσουν την κοινωνία για το τι γίνεται με την απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών, πραγματικά ξεπερνούν τον εαυτό τους σε χυδαιότητα.
Παραθέτουμε στη συνέχεια άρθρο του «δημοσιογράφου» των ΝΕΩΝ, Γιάννη Παπαδόπουλου, που δημοσιεύτηκε στις 3/3, και στο οποίο παρουσιάζει τους απεργούς σαν υποχείρια κάποιων, που αποφασίζουν γι’ αυτούς, χωρίς καν να τους ρωτούν την γνώμη τους. Ο «δημοσιογράφος», φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί, πως ο μετανάστης-απεργός με τον οποίο μίλησε, πήρε κρυφά τις παστίλιες που του είχε φέρει, προσέχοντας μη τον δει κάποιος να τις παίρνει…
Για κακή τύχη του κ. Παπαδόπουλου, ο μετανάστης στον οποίο αναφερόταν είδε την φωτογραφία του και έστειλε διάψευση στον τύπο στις 4/3 – γελοιοποιώντας τον "δημοσιογράφο".
Την επόμενη μέρα της διάψευσης τα ΝΕΑ ανάρτησαν στο σάιτ τους σχόλιο στο οποίο ισχυρίζονται ότι απλά δημοσίευσαν λάθος φωτογραφία. Εκτός του ότι κάτι τέτοιο για μια εφημερίδα σαν τα ΝΕΑ και μάλιστα σε ένα άρθρο που κάνει μια τόσο σημαντική «αποκάλυψη», είναι μάλλον περίεργο, αξίζει να σχολιάσουμε πως η καλή εφημερίδα, αρκέστηκε να αναφερθεί στην «λάθος τοποθέτηση» της φωτογραφίας, αλλά δεν δημοσίευσε ποτέ την «σωστή»…
Η ποιότητα της «δημοσιογραφίας» που μας σερβίρουν τύποι σαν τον κ. Παπαδόπουλο, δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο… Είναι ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν κατά καιρούς συκοφαντήσει μια σειρά άλλες κοινωνικές ομάδες: τους δημόσιους υπαλλήλους, τους φοιτητές, τους ναυτεργάτες, τους φορτηγατζήδες και …ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Απλά, αυτή την φορά, πατώντας πάνω στο γεγονός πως σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας έχει πέσει θύμα της ρατσιστικής προπαγάνδας ετών, έχουν δώσει στις έννοιες «χυδαιότητα» και «διαστρέβλωση», ένα νέο νόημα.
Στην πραγματικότητα, οι απεργοί πείνας και οι συμπαραστάτες τους από την μία και οι «δημοσιογράφοι» τύπου Παπαδόπουλου από την άλλη, εκπροσωπούν δυο διαφορετικούς κόσμους. Οι χιλιάδες άνθρωποι που συμπαραστάθηκαν και συμπαραστέκονται στους απεργούς πείνας, δεν το κάνουν επειδή αυτοί είναι «ξένοι». Το κάνουν, γιατί οι απεργοί πείνας είναι καταπιεσμένοι, θύματα εκμετάλλευσης και δίνουν έναν δίκαιο αγώνα. Αντιστοίχως, ούτε οι «δημοσιογράφοι» σαν τον κ. Παπαδόπουλο, συκοφαντούν τους «300», επειδή είναι ξένοι. Τους συκοφαντούν γιατί δουλειά τους είναι να επιτίθονται σε όποιον εργαζόμενο ή καταπιεσμένο, διεκδικεί το δίκιο του. Άλλωστε, με κάποιους άλλους «ξένους», σαν τον Ντομινίκ Στρος Καν, οι «δημοσιογράφοι» τύπου Παπαδόπουλου τα πάνε πολύ καλά…
Είναι αλήθεια, πως τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα δεν είχαν ποτέ καλή σχέση με την αλήθεια, ιδιαίτερα όταν αυτή αφορούσε αγωνιζόμενες κοινωνικές ομάδες. Όμως, όσο η κρίση βαθαίνει και η οργή των εργαζομένων μεγαλώνει, ο δημοσιογραφικός κανιβαλισμός θα γίνεται ολοένα και χειρότερος. Τύποι σαν τον κ. Παπαδόπουλο, διαγωνίζονται για το ποιος θα καταφέρει να γίνει ακόμη χυδαιότερος σ’ αυτή την κούρσα διαστρέβλωσης, ψέματος και γκεμπελικής προπαγάνδας… Άξιος ο μισθός του λοιπόν!
____________________
Παραθέτουμε το άρθρο των ΝΕΩΝ, μαζί με την «διευκρίνιση» της εφημερίδας (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4620917)
Το θρίλερ «υπατία»
«Θέλω να κάνω µια βόλτα, αλλά µας έχουν πει να µη βγαίνουµε»
Η απεργία πείνας έχει οργανωθεί µε αυστηρό ωράριο και κανόνες
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011
Τελευταία ενημέρωση: 05/03/2011 10:42
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Η φωτογραφία που συνόδευε το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ ήταν του απεργού πείνας Χασάν (που είχε δηλώσει σε συνέντευξη Τύπου στις 3/3/2011 ότι οι απεργοί πείνας αποφασίζουν μόνοι για τον αγώνα τους)και όχι του απεργού πείνας, Σαΐντ, που μίλησε στην εφημερίδα.
Η θέση του ίδια: µπροστά από τη λευκή σκηνή, δίπλα στη σόµπα, απέναντι από τη σιδερένια πόρτα της αυλής. Το σκηνικό απαράλλαχτο: ξερακιανοί άντρες τυλιγµένοι µε κασκόλ, εθελοντές γιατροί µε στηθοσκόπια περασµένα στον λαιµό και τα γνώριµα πρόσωπα της «οµάδας περιφρούρησης». Επειτα από 38 µέρες απεργίας πείνας, ο Σαΐντ είχε χορτάσει µ’ αυτές τις εικόνες. Χτες ήθελε – όπως έλεγε – να βγει έξω.
«Εχω νεύρα», είπε ο 34χρονος Μαυριτανός. «Θέλω να κάνω µια βόλτα.
Να δω κάτι καινούριο. Να ηρεµήσω. ∆εν θέλω να φάω. Το Φόρουµ Μεταναστών Κρήτης µας έχει πει ότι οι απεργοί πείνας µένουν µέσα. Οποιος φύγει θα είναι σα να σταµατάει». Οι δύο φορές που ο Σαΐντ βγήκε από το Μέγαρο Υπατία ήταν για να νοσηλευτεί σε νοσοκοµείο.
Η ζωή των απεργών πείνας στο κτίριο της Πατησίων έχει κανόνες. Για τα ψώνια τους (τηλεφωνικές κάρτες και τσιγάρα) φροντίζουν τα µέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης. Στις 12.00, 17.00 και 20.00 κάθε µέρα. ∆ηµοσιογράφοι και φωτογράφοι επισκέπτονται τον χώρο µόνο για µία ώρα. Απαγορεύεται η είσοδος σε ξένους στο ισόγειο και το υπόγειο του Μεγάρου, αλλά και στις σκηνές της αυλής, για να µην ενοχλούνται οι απεργοί. Την ηµέρα οι απεργοί γεµίζουν σακούλες σκουπιδιών µε τα άπλυτά τους και τα αφήνουν κοντά στην είσοδο για να τα καθαρίσουν στα σπίτια τους οι «αλληλέγγυοι». Η αυτοαποκαλούµενη «οµάδα περιφρούρησης» (εθελοντές και µέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων) τακτοποιούν την αυλή από τις δέκα το βράδυ µέχρι τις οκτώ το πρωί. Η καγκελόπορτα µένει πάντα ξεκλείδωτη. Ωστόσο κανείς απεργός δεν βγαίνει αν δεν τον περιµένει ασθενοφόρο.
«∆εν έχουµε κλειδώσει κανέναν µέσα. Οι ίδιοι αποφασίζουν για τον αγώνα τους», λέει ο Αµπντούλ Χατζί, µέλος του Φόρουµ Μεταναστών Κρήτης.
«Τους έχουµε πει ότι είναι καλύτερα να παραµείνουν σ’ αυτόν τον χώρο.
Εξω, ο κίνδυνος να λιποθυµήσουν στον δρόµο είναι µεγάλος. Μπορεί να πέσουν, να χτυπήσουν».
Οι απεργοί πείνας παρακολουθούνται καθηµερινά από εθελοντές γιατρούς στο Μέγαρο Υπατία. Μέχρι χτες το βράδυ 73 νοσηλεύονταν µε συµπτώµατα υπογλυκαιµίας και αφυδάτωσης σε νοσοκοµεία της Αττικής. Οταν κάποιος πρόκειται να µεταφερθεί σε νοσοκοµείο, συνοδεύεται από έναν «αλληλέγγυο». Οι οδηγίες που έχουν δοθεί στους συνοδούς είναι να δίνουν το όνοµα του απεργού στο νοσοκοµείο, αλλά όχι τα δικά τους. Επίσης, τους έχουν πει ότι οι αστυνοµικοί δεν έχουν δικαίωµα να ζητήσουν τα στοιχεία τους σε χώρο νοσοκοµείου και ότι οι απεργοί δεν πρέπει να πληρώσουν χρήµατα για τη νοσηλεία τους.
"Εμείς αποφασίζουμε"
Στο Μέγαρο Υπατία, οι απεργοί γνωρίζουν την πρόθεση της κυβέρνησης να τους εντάξει σε «καθεστώς ανοχής». Εχουν πληροφορηθεί, λένε, από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ότι η εξάµηνη βεβαίωση αναστολής απέλασης ισοδυναµεί µε τη ροζ κάρτα του αιτούντος άσυλο. «Εµείς όµως αποφασίζουµε σε συνελεύσεις το µέλλον του αγώνα µας», λέει ο απεργός πείνας Σαΐντ. ∆ίπλα του ένας άλλος µετανάστης µού δίνει δύο ευρώ. Ζητά καραµέλες Halls για τον λαιµό (τις τελευταίες µέρες µε συµβουλή γιατρών παίρνουν µόνο το φαρµακευτικό Lysopaine και έχουν περιορίσει τη ζάχαρη σε τέσσερα φακελάκια για να αποφύγουν έντονα υπογλυκαιµικά επεισόδια). Η ώρα για τα ψώνια έχει περάσει. Οταν φέρνω τις καραµέλες, τις παίρνει βιαστικά, τις κρύβει στην τσέπη. Και ο Σαΐντ κοιτάζει ολόγυρα, µήπως µας είδε κανείς.
____________________
Η διάψευση του απεργού πείνας Χασάν Καμπζουά, όπως δημοσιεύτηκε στο σάιτ της Συσπείρωσης δημοσιογράφων, στις 4/3 (http://syspeirosi.wordpress.com)
Καταγγελία του Χασάν Καμπζουά για άρθρο στα “Νέα”
Αθήνα, 4 Μαρτίου 2011
Στο σημερινό φύλλο των “Νέων” εμφανίζεται η φωτογραφία μου σε δημοσίευμα που φέρει τίτλο «Το θρίλερ ‘Υπατία’ – ‘Θέλω να κάνω µια βόλτα, αλλά µας έχουν πει να µη βγαίνουµε’» ( http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4620917 )
Ό,τι είπε ο δημοσιογράφος Γιάννης Παπαδόπουλος, συντάκτης του άρθρου, είναι ένα ψέμα και κάτι απαράδεκτο για έναν απεργό πείνας. Για ποιό λόγο ένας απεργός πείνας να βγει έξω και να κάνει βόλτα, αν δεν είναι να πάει στο νοσοκομείο;
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης δεν μας κάνει κουμάντο σε τίποτα. Δεν έχει το δικαίωμα να μας πει ούτε τι, ούτε πώς θα το κάνουμε. Εμείς οι ίδιοι οι απεργοί πείνας παίρνουμε αποφάσεις μέσα από τις συνελεύσεις μας.
Θέλω να πω ότι, οι δημοσιογράφοι οφείλουν να λένε και να γράφουν την αλήθεια, εκείνα που λένε οι απεργοί πείνας και βεβαίως εφόσον έχουν μιλήσει μαζί τους.
Η εφημερίδα πρέπει να ζητήσει συγνώμη απ’ όλους τους απεργούς πείνας.
Χασάν Καμπζουά
