Στις 4 Απριλίου εκατοντάδες καταναλωτές άρχισαν να καταγγέλλουν την ηλεκτρονική πλατφόρμα αγορών Skroutz για εξαπάτηση. Για την ακρίβεια οι καταγγελίες αφορούσαν το συνεργαζόμενο με την Skroutz ηλεκτρονικό κατάστημα 365shop, το οποίο ενώ λάμβανε κανονικά τα χρήματα πελατών δεν απέστελλε ποτέ τις παραγγελίες.
Στις 9 Απριλίου η Skroutz ανακοίνωσε τη διακοπή της συνεργασίας της με την εταιρεία 365shop και άρχισε να προσφέρει, ως αποζημίωση, κουπόνια ίσης αξίας με τις παραγγελίες των εξαπατημένων πελατών καθώς και συμβουλές προς αυτούς που χρησιμοποίησαν ηλεκτρονική κάρτα ώστε να αμφισβητήσουν τη συναλλαγή.
Shopflix vs Skroutz
Ενώ είχαν συμβεί όλα αυτά, στις 13 Απριλίου η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (ιδιοκτησίας Μαρινάκη) ανάρτησε στον ηλεκτρονικό της ιστότοπο άρθρο με τίτλο «Καταγγελία – κόλαφος κατά της Skroutz για εξαπάτηση πελατών».
Την επόμενη μέρα ακολούθησαν τα υπόλοιπα ΜΜΕ ιδιοκτησίας ή συμφερόντων Μαρινάκη (Παραπολιτικά, Το Βήμα, in.gr, protothema.gr, MEGA) στο ίδιο μήκος κύματος με άρθρα, αναρτήσεις και ρεπορτάζ εναντίον της εταιρείας Skroutz. Παράλληλα στο Twitter άρχισε να αποκτά δημοσιότητα το hashtag #Cancel_Skroutz. Κάποιοι άλλοι χρήστες του Twitter στη συνέχεια δημιούργησαν το hashtag #Cancel_Shopflix το οποίο ξεπέρασε μάλιστα σε δημοσιότητα αυτό του #Cancel_Skroutz.
Οι χρήστες του Twitter που συντάσσονται με το hashtag #Cancel_Shopflix κατηγορούν τον όμιλο Μαρινάκη, στον οποίο ανήκει η νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα αγορών Shopflix, για προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης με σκοπό να κερδίσει με αθέμιτο τρόπο στον ανταγωνισμό απέναντι στην Skroutz.
Όποια κι αν είναι η αλήθεια για τα παραπάνω, για ακόμα μια φορά έγινε μεγάλος «ντόρος» σε συστημικά ΜΜΕ λόγω επιχειρηματικού ανταγωνισμού, την ίδια ώρα που εργατικά ζητήματα «θάβονται» κατ’ επανάληψη.
Εκδικητική απόλυση εργαζόμενου από την Skroutz
Στις 4 Φεβρουαρίου η Skroutz απέλυσε χωρίς προειδοποίηση τον εργαζόμενο Νίκο Ι. με την αιτιολογία ότι δεν ταιριάζει στη φιλοσοφία της εταιρείας.
Αυτό που προηγήθηκε και οδήγησε στην απόλυση του εργαζόμενου είναι το γεγονός ότι ζήτησε να πληρωθεί τα δεδουλευμένα του τις ημέρες που κηρύχθηκαν αργίες (25-26 Γενάρη) λόγω του χιονιά.
Η διοίκηση της εταιρείας Skroutz παρότι είχε ενημερώσει εγγράφως ότι όσοι εργαστούν εκείνη τη μέρα θα πληρωθούν με 75% προσαύξηση, επικαλέστηκε τελικά την κάλυψη που έδωσε η κυβέρνηση στους εργοδότες, αλλάζοντας τις εξαγγελίες της πάνω στο θέμα και αρνήθηκε να πληρώσει την προσαύξηση λόγω αργίας.
Ο Νίκος Ι. προχώρησε στη συνέχεια σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας μαζί με το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής διεκδικώντας την επαναπρόσληψή του και την καταβολή της προσαύξησης της αργίας στον μισθό του.
Μετά από αυτό η Skroutz αναγκάστηκε να πληρώσει την προσαύξηση όχι μόνο στον απολυμένο αλλά και σε όλους τους εργαζόμενους εκείνων των ημερών.
Είναι πολύ σημαντικό ότι δημιουργήθηκε στην Skroutz Επιτροπή Εργαζομένων ώστε να αποφευχθούν παρόμοιες ενέργειες από την μεριά της διοίκησης αλλά και για να διεκδικηθούν καλύτερες εργασιακές συνθήκες για το σύνολο των εργαζομένων.
Η κερδοφορία της Skroutz και τα συμφέροντα των εργαζομένων της
Η Skroutz είναι η μεγαλύτερη πλατφόρμα ηλεκτρονικών αγορών στην Ελλάδα, με δραστηριότητα από το 2005, περισσότερα από 13.000 συνεργαζόμενα καταστήματα και πάνω από 700 εργαζόμενους. Εμφανίστηκε ως μια νέα startup εταιρεία, με σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον εφαρμόζοντας πριν μερικά χρόνια ακόμη και την 4ήμερη εργασία και προσπαθώντας να προβάλει ένα φιλεργατικό προφίλ.
Το 2020 οι πωλήσεις της εταιρείας αυξήθηκαν κατά 96% και η κερδοφορία της εκτοξεύθηκε κατά 146%. Ο παραγόμενος τζίρος για τα συνεργαζόμενα με αυτήν καταστήματα έφτασε το ένα δισ. ευρώ.
Ωστόσο, η σύσταση της Επιτροπής Εργαζομένων έφερε στο φως μια μερίδα εργαζομένων στην εταιρεία (εξυπηρέτηση πελατών, dispatchers, οδηγοί, διαχειριστές περιεχομένου) οι οποίοι αμείβονται με τον βασικό μισθό, βιώνουν πιεστικές εργασιακές συνθήκες, κάνουν αναγκαστικές υπερωρίες, δεν τους καταβάλλεται το προσυμφωνημένο bonus, απολύονται με πρόσχημα την αξιολόγηση και πλέον αρκετοί από αυτούς αποφασίζουν να παραιτηθούν λόγω της συνεχούς εντατικοποίησης της εργασίας τους.
Όλα τα παραπάνω συνηγορούν ακόμη μια φορά σε ένα πράγμα: οι μισθοί, οι εργασιακές συνθήκες, η τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, δεν εξαρτώνται από τις καλές προθέσεις των εργοδοτών. Εξαρτώνται από τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος που τους ωθεί να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία και την επιβίωση τους στην αγορά.
Οι εργαζόμενοι από την άλλη μεριά οφείλουμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, να δημιουργούμε συλλογικούς φορείς διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας και να μην πέφτουμε στην παγίδα της δήθεν ταύτισης των συμφερόντων μας με αυτά των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, πρέπει να αποτελεί τον πυλώνα γύρω από τον οποίο χρειάζεται στη συνέχεια να οικοδομήσουμε εργατικά σωματεία, επιτροπές εργαζομένων, κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες· τα εργαλεία δηλαδή που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε κάθε μελλοντική επίθεση από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα και τις κυβερνήσεις που φροντίζουν για τα συμφέροντά τους.
