Του Πάρη Μακρίδη
Την Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου έγινε η πολιτική κηδεία του συντρόφου Νίκου Ρεμούνδου. Στην κηδεία παρευρέθηκαν γύρω στους 200 συντρόφους, συγγενείς και φίλους, από την Αθήνα (με κάποιες εξαιρέσεις, πχ από Εύβοια και Καλαμάτα) ενώ διαβάστηκαν επιστολές από τις οργανώσεις του Ξεκινήματος σε άλλες πόλεις, και ιδιαίτερα από την Θεσσαλονίκη, το Βόλο και τη Κέρκυρα, που δεν ήταν δυνατό να παρευρεθούν λόγω κινηματικών διαδικασιών (αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, πορεία ΔΕΘ, κλπ). Το παρόν έδωσαν και σύντροφοι από άλλες οργανώσεις της Αριστεράς (ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Κόκκινο, Σοσιαλιστική Έκφραση, Μαρξιστική Φωνή).
Ο Νίκος έφυγε όπως αρμόζει σε έναν επαναστάτη μαρξιστή. Σκεπασμένος με μια μεγάλη κόκκινη σημαία και με τραγούδια και συνθήματα του εργατικού και επαναστατικού κινήματος.
Η πολιτική του κηδεία ξεκίνησε με την αναφώνηση «Νίκος Ρεμούνδος: παρών!» και στη συνέχεια σύντροφοι και φίλοι, στα στενά πλαίσια της μίας ώρας που είχαμε στη διάθεσή μας, είπαν δυο λόγια για το Νίκο.
Το άνοιγμα και το συντονισμό έκανε η σ. Ελένη Μήτσου η οποία εξήγησε ανάμεσα σ’ άλλα ότι θα ακολουθήσει Πολιτικό Μνημόσυνο για το Νίκο, την επόμενη περίοδο, στο οποίο θα υπάρχει πολύ περισσότερος χρόνος για να αναδειχθεί ο ρόλος του Νίκου και η ιστορία και καταβολές του «Ξ».
Ακολούθησαν οι ομιλίες του Γιώργου Καρυώτη, στενού προσωπικού φίλου του Νίκου, του Θοδωρή Μαράκη, που συμμετείχε στα πρώτα βήματα του «Ξ» τη δεκαετία του ’70, και του Δώρου Μιχαήλ, συντρόφου από την Κύπρο. Και οι τρεις ομιλητές μίλησαν τόσο για την πολιτική συνεισφορά του Νίκου στο χτίσιμο των επαναστατικών δυνάμεων στην Ελλάδα και την Κύπρο, την ενεργητική του παρουσία στις μάχες του εργατικού κινήματος όσο και για το χαρακτήρα του. Άνθρωπος πράος και υπομονετικός, ήξερε να ακούει και να συζητά. Άνθρωπος ανήσυχος, πάντα ήθελε να μαθαίνει καινούργια πράγματα. Άνθρωπος με πολλά ενδιαφέροντα, όπως τη μουσική και τη λογοτεχνία.
Τις βασικές ομιλίες τις έκαναν ο σ. Πήτερ Ταφ (γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αγγλίας και εκπρόσωπος της Διεθνούς Επιτροπής της CWI) και ο Ανδρέας Παγιάτσος (γενικός γραμματέας του «Ξ»).
