Η κυβέρνηση στο μνημόσυνο του Γρίβα! Μα έχουν «τρελαθεί» εντελώς;

Σχόλιο από το Ξεκίνημα

Το να πάει ένας ανόητος, λαϊκιστής, εθνικιστής-πατριώτης-ακροδεξιός και ηλίθιος υπουργός Άμυνας, όπως ο Π. Καμμένος στο μνημόσυνο ενός άλλου ακροδεξιού-εθνικιστή-πατριώτη και ηλίθιου, του Γεώργιου Γρίβα Διγενή, ο οποίος προκάλεσε απερίγραπτες καταστροφές τόσο στον Ελληνικό λαό όσο και στον Ελληνοκυπριακό πληθυσμό, δεν αποτελεί έκπληξη.

Το θέμα όμως είναι ότι το άτομο αυτό είναι υπουργός σε μια κυβέρνηση που παριστάνει την αριστερή. Δεν εκπροσωπεί μόνο τον αντιδραστικό και γελοίο εαυτό του (ο Καμμένος) αλλά εκπροσωπεί την κυβέρνηση.

Επομένως οι ευθύνες αφορούν ευθέως τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Τσίπρα, αυτόν που θέλει να παριστάνει τον αγωνιστή και τον αριστερό και που κάθε τόσο θυμάται να κάνει και καμιά αναφορά… στον Λένιν. 

Έχουμε γράψει ξανά πως ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του θα πιούν το πικρό ποτήρι της υποταγής και της μετάλλαξης μέχρι το τέλος. Αυτό που βλέπουμε αυτές τις μέρες όμως φαίνεται να ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία! Σαν αποτέλεσμα ακόμα και από το ΑΚΕΛ, (το φιλικά διακείμενο κυπριακό κόμμα προς τον Τσίπρα) ακούστηκαν αγριεμένες φωνές, όπως της βουλευτίνας Ειρήνης Χαραλαμπίδου που δημόσια κάλεσε τον Τσίπρα: «Αλέξη Τσίπρα μάζεψε τους ανιστόρητους της κυβέρνησής σου».[¹] Από την άλλη, όμως, μετά την κοινή εμφάνιση ΣΥΡΙΖΑίων υπουργών μαζί με Χρυσαυγίτες στο Καστελόριζο τον περασμένο Δεκέμβρη, όλα θα έπρεπε να τα περιμένει κανείς.

Ας θυμίσουμε λοιπόν στους «ανιστόρητους» και «άσχετους» της κυβέρνησης λίγα πράγματα.

1. Ο Γρίβας ήταν ο διαβόητος αρχηγός της οργάνωσης «Χ» η οποία ιδρύθηκε το 1941 και εν καιρώ ναζιστικής κατοχής αγωνιζόταν να απελευθερώσει τη Ελλάδα από τους… κομμουνιστές, κυνηγώντας και δολοφονώντας τους. Από το 1943 συνεργαζόταν με τις κατοχικές δυνάμεις και την κατοχική κυβέρνηση για να πετύχει το θεάρεστο έργο του σε πλήρη συνεννόηση με την ελληνική Ελληνορθόδοξη Εκκλησία.
2. Μετά την ολοκλήρωση του «έργου του» στην Ελλάδα ο Γρίβας γυρνάει στην Κύπρο (απ’ όπου κατάγεται) για να διεξάγει αντάρτικο ενάντια στη Βρετανική Αποικιοκρατία δημιουργώντας την ΕΟΚΑ.
3. Η ΕΟΚΑ είναι μια φανατική ακροδεξιά οργάνωση, που στρέφεται ενάντια όχι μόνο στους Άγγλους αλλά κι ενάντια στους Τουρκοκύπριους που αποτελούν το 20% του πληθυσμού και ενάντια στους «Κομμουνιστές» που από τότε έχουν την υποστήριξη του 30% περίπου του πληθυσμού του νησιού.
4. Οι βάσεις για τις μελλοντικές συγκρούσεις και σφαγές ανάμεσα στις δύο κοινότητες και που οδήγησαν στο πραξικόπημα, τον πόλεμο και τη διχοτόμηση του νησιού το 1974 είχαν έτσι τεθεί. Οι ευθύνες γι’ αυτή την εξέλιξη δεν βαρύνουν μόνο τον Γρίβα, βέβαια, αλλά δυστυχώς και το ΑΚΕΛ – το βασικό κόμμα των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων της Κύπρου το οποίο συνένωνε, τότε, στις γραμμές του και στα συνδικάτα που έλεγχε και τις δύο κοινότητες, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Το ΑΚΕΛ αδρανεί εγκληματικά και αφήνει την ΕΟΚΑ να αναλάβει την εργολαβία του εθνικού αγώνα – ακολουθώντας βέβαια τις εντολές της Σοβιετικής Ένωσης του Στάλιν.
5. Αφού το αποτέλεσμα του αντιαποικιακού αγώνα δεν είναι η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, όπως επεδίωκε ο Γρίβας, κι αφού η κυπριακή κυβέρνηση του Μακάριου κάνει στροφή σε μια πιο «ρεαλιστική» πολιτική (στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και των ιμπεριαλιστικών ισορροπιών) υπέρ ενός ανεξάρτητου κυπριακού κράτους (όταν κατανοεί ότι η Τουρκία θα εμπόδιζε και με πόλεμο την Ένωση) ο Γρίβας γυρνάει στη «μητέρα πατρίδα» απογοητευμένος και «ηττημένος».
6. Επιστρέφει στην Κύπρο το 1967, με τις ευλογίες της ελληνικής Χούντας, μυστικά, για να δημιουργήσει την νέα του οργάνωση, ΕΟΚΑ β΄. Η ΕΟΚΑ β’ επιδιώκει τη βίαιη, ένοπλη ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης με διακηρυγμένο στόχο (ξανά) την… Ένωση με την Ελλάδα. Η ΕΟΚΑ β’ ξεκινάει ένοπλο αντάρτικο και δολοφονεί όποιον στέκεται εμπόδιο στους στόχους της.
7. Στις 15 Ιούλη του 1974 η ΕΟΚΑ β’ μαζί με αξιωματικούς του κυπριακού στρατού που είχαν σταλθεί από την Ελλάδα και τη χούντα, προχωρούν σε πραξικόπημα εναντίον της εκλεγμένης κυβέρνησης και ανεβάζουν στην προεδρία ένα ανδρείκελο με το όνομα Νίκος Σαμψών. Το πραξικόπημα δίνει το πρόσχημα στην Τουρκία, σαν εγγυήτρια δύναμη, με βάση το σύνταγμα της ανεξαρτησίας του νησιού να επέμβει στρατιωτικά. Πέρα από τους χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους το νησί διχοτομείται, και οι δυο κοινότητες διαχωρίζονται ολοκληρωτικά με μαζική ανταλλαγή πληθυσμών.
8. Από τη σκοπιά του Ελληνικού λαού, πρόκειται για την πιο μεγάλη εθνική τραγωδία μετά το 1922. Το 1922 υπεύθυνη για την καταστροφή δεν είναι άλλη από την ελληνική κυβέρνηση που αποφάσισε ότι μπορούσε να στείλει το στρατό της για να φτάσει μέχρι την Άγκυρα. Το 1974 υπεύθυνοι ήταν ξανά οι ίδιοι ανεγκέφαλοι εθνικιστές-πατριώτες-ακροδεξιοί που ήθελαν «Ένωση» – πράγμα που αναπόφευκτα θα συνοδευόταν από εθνοκάθαρση των Τουρκοκυπρίων κι ας λένε όσα ψέματα θέλουν ότι αυτό δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις τους.

Αυτός είναι ο Γρίβας. Ένας ακροδεξιός εγκληματίας, ένας περιορισμένης αντίληψης στενοκέφαλος, φανατικός εθνικιστής, ένα άτομο που δεν αναγνωρίζει καμία δημοκρατία, αλλά επιβάλλει τις δικές του μισανθρωπικές αντιλήψεις με όση βία μπορεί να χρησιμοποιήσει.

Αυτόν επιλέγει να τιμήσει ο υπουργός του Τσίπρα, Π. Καμμένος! Να χαίρεται ο Καμμένος τον Γρίβα του και ο Τσίπρας τον υπουργό του.

Σημειώσεις 

[¹] Η ανάρτηση της Ειρ. Χαραλαμπίδου έχει ως εξής: Αλέξη Τσίπρα μάζεψε τους ανιστόρητους της κυβέρνησης σου. Δεν φτάνει που ο δικός μας πρόεδρος Αναστασιάδης στέκεται δίπλα από τον υπαρχηγό της ΕΟΚΑ Β καμαρωτός και κάνει δηλώσεις, αυτό έγινε μόλις πριν 3 μέρες, Τώρα έχουμε τους δικούς σου ανιστόρητους. Είπαμε κλάδο ελαίας αλλά τελικά αυτό είναι ως να ασελγείτε στη μνήμη των θυμάτων της προδοσίας του 1971 – 1974 αλλά και στη μνήμη των δικών σας του 1944. Μην αρχίσω να καταγράφω τι έλεγαν στην Ελλάδα για τον Γρίβα και την «Χ» εκτός αν ο Καμμένος δεν γνωρίζει ούτε την ιστορία του Ελληνικού Έθνους.

Σχετικά άρθρα

• Κύπρος: Ποια λύση στο Κυπριακό; Εδώ θα γιορτάζουμε την «Ένωση»!
• Κύπρος – «Δεν Ξεχνώ»: τα εγκλήματα των Ελληνοκύπριων Εθνικιστών!
• Κύπρος – «διζωνική δικοινοτική» ή «ενιαία ανεξάρτητη»; Αντιπαραθέσεις στην Αριστερά
• Κυπριακό: Ο τραγέλαφος της Γενεύης
• Γιατί δεν λύνεται το Κυπριακό;
• Κύπρος, Δεκέμβρης 1963: η αρχή του εθνικιστικού διαχωρισμού