Ανταπόκριση από Κρήτη – Νίκος Αναστασιάδης
Πάνω από 10.000 κόσμος παραβρέθηκε στην κινητοποίηση στη Μονή Αρκαδίου, στο κέντρο της Κρήτης, για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στη ρίψη χημικών στα ανοιχτά της Κρήτης. Το κλίμα γιορτινό και παράλληλα μαχητικό, θύμιζε έντονα τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού.
Η κινητοποίηση αυτή είχε προετοιμαστεί καλά, χαρακτηριστικό είναι ότι τις προηγούμενες μέρες η αφίσα με το κάλεσμα υπήρχε σε πάρα πολλά σημεία στους δρόμους του Ηρακλείου, αλλά και τουλάχιστον στα μισά μαγαζιά του κέντρου της πόλης, που την είχαν βάλει στη βιτρίνα τους.
Πηγαίνοντας στο χώρο της συγκέντρωσης εντύπωση προκαλούσε ο μεγάλος αριθμός λεωφορείων που είχαν έρθει από τις διάφορες περιοχές στο ανατολικό και δυτικό τμήμα της Κρήτης. Οι πιο «άτυχοι» που πήγαν με αμάξια έκαναν μέχρι και μισή ώρα περπάτημα από το πάρκινγκ μέχρι το χώρο της συγκέντρωσης. Μεγάλη παρουσία είχαν επίσης και αρκετοί «μηχανόβιοι» που στήριξαν την κινητοποίηση με τους συλλόγους τους.
Στη συγκέντρωση έβλεπες οικογένειες με παιδιά, πολλούς ηλικιωμένους, αρκετούς νέους, τοπικά κινήματα της περιοχής, λαογραφικούς συλλόγους με παραδοσιακές φορεσιές, ιερωμένους, επαγγελματιές. Υπήρχαν πανό από αρκετούς πολιτικούς φορείς που στηρίξαν την συγκέντρωση, αλλά ο περισσότερος κόσμος φαινόταν «φρέσκος» σε τέτοιες διαδικασίες.
Οι ομιλίες ήταν λίγο «άνευρες» αντανακλώντας το γεγονός ότι την διαχείριση της εξέδρας είχε σε μεγάλο βαθμό η Περιφέρεια, που ήθελε να δώσει περισσότερο χαρακτήρα «πανηγυριού» παρά αγώνα. Αυτό αντανακλάστηκε και σε μια προσπάθεια να κοπούν ομιλητές από κινήματα και φορείς που παλεύουν για άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα (ανεμογεννήτριες, νερό, κτλ) τα οποία η Περιφέρεια δεν έχει στηρίξει. Μετά από κάποιες σπρωξιές στην εξέδρα τελικά υπήρχε ομιλία από εκπρόσωπο αυτών των κινημάτων που ήταν σε πιο μαχητική κατεύθυνση και απέσπασε μεγαλύτερο χειροκρότημα από τους «επισήμους».
Το θέμα της καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη θάλασσα ανατολικά της Κρήτης έχει προκαλέσει μεγάλη αντίδραση στο νησί. Τόνοι χημικών όπλων σχεδιάζεται να καταστραφούν εν πλω σε αμερικάνικα πολεμικά πλοία με πυρηνικούς αντιδραστήρες. Όλη η επιχείρηση καλύπτεται από πέπλο μυστικότητας όσον αφορά τις ποσότητες, την χημική σύσταση των όπλων, τον τρόπο καταστροφής αλλά και το σημείο απόθεσης των κατεστραμμένων χημικών.
Η πιθανότητα ατυχήματος σε μια τέτοια τοξική επιχείρηση, καθώς και η πιθανότητα απόθεσης των υπολειμμάτων στο βυθό της Κρήτης απειλεί με καταστροφή ένα από τα ομορφότερα μέρη και βάζει σε κίνδυνο και την οικονομία του νησιού.
Όταν ξεκινούσε η κρίση λέγαμε ότι το μοντέλο που επιφυλλάσουν για την Ελλάδα είναι αυτό που επέβαλλαν στην αφρικάνικη ήπειρό όλα αυτά τα χρόνια. «Ανταγωνιστικότητα» με μηδαμινό κόστος εργασίας, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, λεηλασία του φυσικού πλούτου, μετανάστευση των νέων στις ανεπτυγμένες χώρες, εξορυκτικές χαβούζες σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, καταστροφή του παραγωγικού ιστού, κτλ. Τώρα περνάμε και στην χρησιμοποίηση της χώρας σαν διεθνή χωματερή…
Φαίνεται ότι από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη, τα περιβαλλοντικά ζητήματα κινητοποιούν μαζικά κόσμο ενάντια στην καταστροφή του τόπου μας. Για να μπορέσουν αυτά τα κινήματα να νικήσουν χρειάζεται να συντονιστούν και να οργανώσουν κοινές δράσεις ενάντια στην κοινή «πηγή» αυτών των προβλημάτων, τις κυβερνήσεις και το σύστημα που υπηρετούν. Τα κινήματα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Β. Ελλάδα (Χαλκιδική, Θράκη, Κιλκίς, Σέρρες, κτλ) το κίνημα στην Κρήτη ενάντια στην καταστροφή των χημικών της Συρίας, τα κινήματα που αφορούν τη διαχείρηση των απορριμμάτων (ΧΥΤΑ, ΣΜΑ, κάυση) σε όλη την Ελλάδα, τα κινήματα για το νερό, κινήσεις ενάντια στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις ανεμογεννήτριες κοκ, πρέπει να οργανώσουν συναντήσεις συντονισμού και κοινής δράσης. Κοινός ο εχθρός μας, κοινός ο αγώνας!
Για τα χημικά της Συρίας μπορείτε:
- Να υπογράψετε εδώ:
- Να μπείτε στη σελίδα στο facebook εδώ:
https://www.facebook.com/NoSyriaChemicalWeapons
