Μπορεί ποτέ μια χαλασμένη τουαλέτα να στοιχίσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια; Και όμως, τόσο θα στοιχίσει η τουαλέτα της αμερικάνικης πρεσβείας που καταστράφηκε απ’ την ρουκέτα του Ε. Α., σε νέες παραγγελίες για «αντιτρομοκρατικό εξοπλισμό». Βλέπετε, «η κυβέρνηση δεν είχε στις προτεραιότητες της την τρομοκρατία», άσχετα αν οι κάμερες στους δρόμους, οι ειδικές «αντιτρομοκρατικές» ομάδες και η προμήθεια των πιο περίπλοκων ηλεκτρονικών συστημάτων δεν σταμάτησαν ποτέ να κατακλύζουν τον δημόσιο προϋπολογισμό. Πρέπει τώρα να καλυφθεί το χαμένο έδαφος…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μια τεράστια βιομηχανία έχει δημιουργηθεί από το μηδέν σχεδόν μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, που αγγίζει σήμερα τα 150 δις δολάρια ετησίως. Πάνω από 600 εκατομμύρια στοίχισαν τα συστήματα που αγόρασε η Ελλάδα για τους Ολυμπιακούς του 2004, άχρηστα στο σύνολό τους. Χιλιάδες νέες κάμερες θα αγοραστούν τώρα για να γεμίσει κάθε γωνιά των πόλεων, που θα αποδειχτούν κι αυτές με τη σειρά τους άχρηστες για τον σκοπό για τον οποίο υποτίθεται ότι αγοράζονται. Χρειάζονται αποδείξεις γι αυτό; Η καλύτερα φρουρούμενη περιοχή της Αθήνας γίνεται στόχος. Οι τράπεζες είναι γεμάτες κάμερες και σεκιουριτάδες και ληστεύονται κάθε μέρα με καταιγιστικούς ρυθμούς. Το Λονδίνο, η πόλη με τις περισσότερες κατά κεφαλή κάμερες παγκοσμίως δέχεται τυφλό χτύπημα στο μετρό της με εκατοντάδες νεκρούς ενώ η εγκληματικότητα στο σύνολό της αυξάνεται αντί να μειώνεται. Μα, θα πει κάποιος, οι κάμερες βοήθησαν να πιαστούν οι ένοχοι. Ε και; Πόσο θα εμποδίσει αυτό ανθρώπους που έτσι κι αλλιώς έχουν αποδείξει ότι δεν διστάζουν να σκοτωθούν προκειμένου να πετύχουν την αποστολή τους;
Οι κάμερες είναι λοιπόν εντελώς άχρηστες για την κοινωνία, όχι όμως και γι αυτούς που τις προμηθεύονται. Ένα μεγάλο και άγρυπνο μάτι πάνω απ’ όλους μας είναι πάντοτε χρήσιμο για τις κυβερνήσεις, που βρίσκονται αντιμέτωπες με μια ολοένα αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια. Ο αγώνας ενάντια στον «Μεγάλο Αδελφό» είναι ένας αγώνας που αργά ή γρήγορα θα μας αφορά όλους.
_______________