Μετά τις υποθέσεις των ομολόγων, των σκανδάλων και των ναυαγίων, η καταστροφή της Πάρνηθας και η ανεπάρκεια της ΔΕΗ με τα συνεχόμενα μπλακ άουτ δείχνουν για άλλη μια φορά, ποιοι είναι οι πραγματικοί ένοχοι. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, που εφάρμοσαν δεκαετίες λιτότητας, που έβαλαν στο παιχνίδι τους μεγαλοεργολάβους και τους ιδιώτες, αυτοί είναι οι ένοχοι. Η λογική του ‘λιγότερου κράτους’ που χρόνια τώρα καθοδηγεί τα δύο μεγάλα κόμματα είναι αυτή που ουσιαστικά οδήγησε στην καταστροφή της Πάρνηθας και του Πηλίου, είναι η ίδια που οδήγησε στην ταλαιπωρία των συνεχόμενων μπλακ άουτ, είναι η ίδια που ευθύνεται για την παράδοση στα χέρια της ‘ιδιωτικής πρωτοβουλίας’ του πλούτου των εργαζομένων. Είναι η ίδια πολιτική που το επόμενο διάστημα, στο όνομα της ‘ανάπτυξης’ και της ‘ανταγωνιστικότητας’ θα συνεχίσει το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και που θα χτυπήσει τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Και όλα αυτά θα τα συνοδέψει με ακόμα μεγαλύτερα και προκλητικότερα σκάνδαλα.
Προκλητική η κυβέρνηση
Οι πανηγυρισμοί του Σιούφα και του Πολύδωρα για τις ‘σχετικές επιτυχίες’ γίνονται ακόμα πιο προκλητικές αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος της καταστροφής. Η καμένη Πάρνηθα δεν είναι ‘άλλη μια καλοκαιρινή πυρκαγιά’ αλλά η καταστροφή του μοναδικού πνεύμονα της Αττικής, ο οποίος θα πάρει πολλές δεκαετίες για να επανέλθει. Τους ενόχους ας μην ψάξουμε να τους βρούμε στο ‘μέγεθος των φυσικών φαινομένων’ όπως θα ήθελε η κυβέρνηση, αλλά στα μειωμένα κονδύλια που δημιούργησαν τις χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις πυροσβεστών και την ανικανότητα του μηχανισμού πρόληψης και πυρόσβεσης.
Η αδυναμία της ΔΕΗ να καλύψει της ανάγκες της χώρας, δεν έχει να κάνει με το ‘μεγάλο καύσωνα’ αλλά με τη συνειδητή και προγραμματισμένη υπονόμευσή της τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προκειμένου να ανοίξουν το δρόμο στην ιδιωτικοποίησή της από τη μια και από την άλλη για να ‘απελευθερώσουν’ την αγορά ενέργειας. Δηλαδή να βάλουν στο παιχνίδι τις ιδιωτικές εταιρίες τύπου ΔΕΗ. Οι μειωμένες επενδύσεις, η μείωση του εξειδικευμένου προσωπικού και συνολικά η ‘μείωση κονδυλίων’ ήταν κομμάτια όλης αυτής της συστηματικής υπονόμευσης που οδήγησαν στα προβλήματα ηλεκτροδότησης.
Έλλειψη κονδυλίων;
Την ίδια ώρα που ‘δεν υπάρχουν κονδύλια’ για όλα αυτά οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια μείωσαν τη φορολογία των επιχειρήσεων. Και αυτό παρόλο που η κερδοφορία των ελληνικών επιχειρήσεων είναι η μεγαλύτερη στην ΕΕ και η Ελλάδα εμφανίζει συνεχή ανάπτυξη του ΑΕΠ της! Αυτό που ουσιαστικά γίνεται δηλαδή, είναι το κόψιμο κονδυλίων από τον προϋπολογισμό που αφορούν την υπεράσπιση του φυσικού και κοινωνικού πλούτου των εργαζομένων και το χάρισμα αυτών των χρημάτων στους εφοπλιστές, τους μεγαλοεργολάβους και τους τραπεζίτες.
Και όλα αυτά την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι ήδη πληρώνουν τις πολιτικές λιτότητας μέσα από τη συνεχόμενη ακρίβεια και τον υπερδανεισμό από τις τράπεζες, με τα νοικοκυριά να καλύπτουν πλέον το 20% των καταναλωτικών τους αναγκών μέσα από δάνεια.
Συνέχιση της λιτότητας
Η απάντηση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού σε όλα αυτά είναι από τη μια θριαμβολογίες ότι όλα πάνε καλά, είναι υπό έλεγχο και μάλιστα έχουμε και ‘σχετικές επιτυχίες’ (τάδε έφη Πολύδωρας) από την άλλη ότι θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο.
Όταν πριν από ένα μήνα ο Οικονομικός Οργανισμός Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ανακοίνωσε τις προτάσεις του για τις αλλαγές στην ελληνική οικονομία, η κυβέρνηση μετά βίας κράτησε κάποιες πολύ δυσδιάκριτες αποστάσεις. Οι προτάσεις του ΟΟΣΑ, αν εφαρμοστούν, θα σημαίνουν την ακόμα μεγαλύτερη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, φυσικά εις βάρος των εργαζομένων. Συγκεκριμένα μιλάνε για:
· Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης
· Μειωμένες συντάξεις
· Αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές από τους εργαζόμενους
· Εισαγωγή και θεσμοθέτηση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών
Και επίσης:
· Ιδιωτικά πανεπιστήμια και δίδακτρα στα δημόσια
· Συνέχιση των αποκρατικοποιήσεων
Η απροθυμία της κυβέρνησης να διαχωριστεί από όλα αυτά και η υπόσχεση του Καραμανλή ότι θα ‘συνεχίσει στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων’ σημαίνουν ότι μετά τις εκλογές, όποτε και αν γίνουν, η πολιτική λιτότητας θα ενταθεί.
Από την άλλη πλευρά, ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ κινούνται στην ίδια κατεύθυνση χωρίς να μπορούν να διαχωριστούν σε κανένα επίπεδο από την κυβέρνηση. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Καθημερινή (1.7.07), ο Γ. Παπανδρέου ουσιαστικά ανακοίνωσε ότι η δική του κυβέρνηση το πρώτο που θα κάνει θα είναι η ‘λύση’ του ασφαλιστικού, που θα κινείται στην κατεύθυνση που είχαν χαράξει οι υπουργοί του Σημίτη. Στην ουσία μας λέει ότι θα προωθήσει αντι-ασφαλιστικούς νόμους τύπου Γιαννίτση οι οποίοι είχαν προκαλέσει την αντίδραση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων το 2001.
Εκλογές
Μέσα σε αυτό το σκηνικό έχει ανοίξει ουσιαστικά η προεκλογική περίοδος. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μια όλο και πιο έντονη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση και αντίστοιχη δυσαρέσκεια για την αξιωματική αντιπολίτευση. Η χρεοκοπία των δύο μεγάλων κομμάτων στα μάτια της κοινωνίας μεγαλώνει και φαίνεται από την ευνοϊκή διάθεση των ψηφοφόρων για πεντακομματική βουλή. Όπως και να ‘χει, οι επόμενες εκλογές, είτε γίνουν Σεπτέμβρη, είτε το Μάρτη, έχουν τη σημασία τους και οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν τη μάχη να χτυπηθούν τα δύο κόμματα του κεφαλαίου, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καθώς και ο Καρατζαφέρης.
Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι η μάχη των εκλογών αλλά οι μάχες στα μέτωπα που θα ανοίξουν μετά τις εκλογές. Η μάχη στο χώρο της παιδείας δεν έχει τελειώσει. Οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων θα συνεχίσουν να χτυπιούνται. Το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα θα συνεχιστεί. Πιο πολύ από όλα όμως, είναι η μάχη του Ασφαλιστικού. Η μάχη για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων που θα ανοίξει αμέσως μετά τις εκλογές και που πρέπει να βρει τους εργαζόμενους προετοιμασμένους να υπερασπίσουν δικαιώματα δεκαετιών, που η κυβέρνηση, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, θα προσπαθήσει να τους τα πάρει πίσω.
