Πριν τις εκλογές στο δήμο Θεσσαλονίκης επικρατούσε στην πόλη ντελίριο «ανεξάρτητων» υποψηφίων δημάρχων που ο αριθμός τους σε κάποια φάση είχε φτάσει τους 25+! Τελικά κατέβηκαν 19 εκλογικοί συνδυασμοί, αριθμός ρεκόρ για την πόλη. Οι περισσότεροι από αυτούς τους συνδυασμούς υποστήριζαν ότι είναι «ανεξάρτητοι», «ακομμάτιστοι» και ότι θέλουν το «καλό» της πόλης γενικά και αόριστα χωρίς να απαντούν συγκεκριμένα στα ζητήματα της καθημερινότητας, ή όταν το έκαναν απλά εξέθεταν τον εαυτό τους… Είχαμε επισημάνει σε άρθρο που είχε γραφτεί πριν τις εκλογές ότι αυτό το «μπαράζ ανεξαρτησίας» είναι ένα συγκυριακό ψέμα με το οποίο προσπαθούν να υφαρπάξουν τις ψήφους των κατοίκων της πόλης ενόψει αναλογικού εκλογικού συστήματος. Και όντως πολύ γρήγορα φάνηκε πόσο μέσα πέσαμε σε αυτή την εκτίμηση!
Δεν έχουμε «μνήμη χρυσόψαρου»
Έτσι, ο νέος δήμαρχος της πόλης Κ. Ζέρβας μπορεί να μην κέρδισε την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο στις εκλογές, αλλά κατάφερε να μαζέψει όλους τους «ανεξάρτητους» και να τους κάνει «εξαρτημένους» από την διοίκηση του.
Ένας «ανεξάρτητος» υποψήφιος δήμαρχος ήταν ο Χάρης Αηδονόπουλος ο οποίος κατέλαβε μια έδρα στο δημοτικό συμβούλιο και ορίστηκε, άνευ όρων και «προγραμματικής συμφωνίας», αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής και αναπληρωτής δημάρχου. Ο «ανεξάρτητος» Αηδονόπουλος, στέλεχος της ΝΔ, πρώην αντιπεριφερειάρχης με την διοίκηση Τζιτζικώστα, αποτέλεσε επί δεκαετίες στέλεχος των γαλάζιων διοικήσεων της ΝΔ στο δήμο Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα της τελευταίας «πετυχημένης» διοίκησης του καταδικασμένου Παπαγεωργόπουλου που άφησε τεράστιες τρύπες στα ταμεία του δήμου. Ο ίδιος ο Αηδονόπουλος, μάλιστα, καλούσε στο δεύτερο γύρο σε ψήφο στο Ζέρβα γιατί είναι «ανεξάρτητος» όπως αυτός! Πλέον όλοι αντιλαμβάνονται το λόγο…
Ο Αηδονόπουλος όμως δεν είναι «μόνος του»… Άλλωστε ήταν κοινό προεκλογικό μυστικό στη Θεσσαλονίκη το ρητό: «Θέλεις να γίνεις Αντιδήμαρχος; Κατέβα για Δήμαρχος!». Λεκάκης και Κυριζίδης, άλλοι δύο «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι δήμαρχοι που έβγαλαν από μια έδρα ο καθένας, δεν έμειναν παραπονεμένοι. «Τσίμπησαν» από μια αντιδημαρχία και ο στόχος επετεύχθη. Ο πρώτος, προερχόμενος από την πολυδιάσπαση της παράταξης Μπουτάρη, πρώην αντιδήμαρχος, έλεγε ότι «διώκονται» οι επιχειρηματίες της εστίασης στη πόλη (!), ενώ για το ζήτημα της καθαριότητας πιστεύει στη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ο δεύτερος, στέλεχος της ΝΔ, δε «γουστάρει» τα γκράφιτι διότι του χαλάνε την αισθητική και κυρίως δε «γουστάρει» τις πορείες και πρότεινε προεκλογικά την απαγόρευση των πορειών στο κέντρο της πόλης για να μην παραλύει η αγορά.
Απ’ όλα και για όλους έχει ο μπαξές (Ζέρβας)!
Κι αν δεν φτάνουν οι αντιδημαρχίες, δεν πειράζει. Υπάρχουν και οι θέσεις των εντεταλμένων συμβούλων και των προέδρων δημοτικών οργανισμών. Έτσι, για τη θέση του εντεταλμένου συμβούλου σε θέματα «πολιτικής προστασίας» ορίστηκε ο άλλος «ανεξάρτητος» υποψήφιος δήμαρχος Βασίλης Μωϋσίδης, ο οποίος εκλέχτηκε κι αυτός με μια έδρα. Πρόκειται για πρώην γενικό διευθυντή της αστυνομίας της Θεσσαλονίκης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται… Τα παιχνίδια εξουσίας όμως δε σταματούν εδώ. Στη θέση του προέδρου του Κέντρου Πολιτισμού Θες/νίκης βρίσκουμε τον Αλέξανδρο Μπαρμπουνάκη από τη παράταξη του Βούγια! Και φυσικά «αξιοποιούνται» πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι από τη παράταξη του Ταχιάου και την παράταξη του Ορφανού, καθώς 5 και 2 σύμβουλοι αντίστοιχα ανεξαρτητοποιήθηκαν και πλέον στηρίζουν τον Ζέρβα.
Το παραμύθι του «ανεξάρτητου» και με «νέες ιδέες» Ζέρβα!
Φυσικά, τη κύρια ευθύνη για όλο αυτό το ατελείωτο παιχνίδι εξουσίας και καρεκλών την έχει ο Ζέρβας. Πλάσαρε κι αυτός το μανδύα του «ανεξάρτητου» υποψηφίου κατά τη προεκλογική περίοδο καθώς δεν έτυχε να έχει το χρίσμα από τη ΝΔ, με την οποία κατέβηκε υποψήφιος βουλευτής το 2015. Πρώην αντιδήμαρχος με τη διοίκηση Μπουτάρη, «ξεχώρισε» στη προεκλογική εκστρατεία του για τις «τολμηρές» του κινήσεις όπως η δωρεά περιπολικού στην αστυνομία Θεσσαλονίκης από επιχειρηματίες φίλους του. Από ουσιαστικές και συγκεκριμένες θέσεις για την πόλη βέβαια, και να έψαχνε κανείς δεν μπορούσε να βρει.
Όσο και να προσπαθεί η διοίκηση Ζέρβα να πλασαριστεί σαν κάτι νέο, ανεξάρτητο και φρέσκο στη πόλη που ενώνει διάφορα κομμάτια της πολιτικής ζωής για το «καλό» των Θεσσαλονικέων, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Τα δεδομένα και η ιστορία δείχνουν ότι έχουμε ένα διοικητικό «παζλ» διαφόρων παραγόντων της πόλης με σαφή δεξιά πολιτική ταυτότητα, όπου αρκετοί προέρχονται μέχρι και από τη «σκοτεινή» περίοδο Παπαγεωργόπουλου! Αυτό από μόνο του και χωρίς αναφορά στις προσθήκες από ΠΑΣΟΚ (παράταξη Βούγια ) και λοιπών στελεχών της διοίκησης Μπουτάρη, φτάνει και περισσεύει για να μας αποδείξει ότι η διοίκηση του Ζέρβα έρχεται από το κακό παρελθόν και δεν έχει τίποτα καινούργιο και ουσιαστικό να προσφέρει στη πόλη.
Ενότητα για τα συμφέροντα των εργαζομένων και της κοινωνικής πλειοψηφίας, όχι των μεγαλοεπιχειρηματιών!
Ενώθηκαν, ξεκάθαρα, για να μοιράσουν τις καρέκλες και για να εξυπηρετήσουν «όλοι μαζί ενωμένοι» τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών της πόλης και πιθανών διεθνών «επενδυτών». Κανένας απ’ αυτούς δεν έχει κάνει τίποτα το ουσιαστικό τόσα χρόνια για την κοινωνία που πλήττεται κι αγκομαχά για την επιβίωση. Και μάλιστα πολλοί από αυτούς βρέθηκαν και σε θέσεις ευθύνης στην αυτοδιοίκηση, εφαρμόζοντας αντιλαϊκές πολιτικές.
Είχαν μάθει τόσα χρόνια σε αυξημένες, εντελώς αντιδημοκρατικές, πλειοψηφίες, και το σύστημα της απλής αναλογικής φάνηκε να τους «χαλάει τη σούπα» της εξουσίας. Όμως, όπως βλέπουμε, ξεπέρασαν κι αυτόν τον «σκόπελο». Πατώντας, βέβαια, στις τροποποιήσεις που εσκεμμένα για λόγους «κυβερνησιμότητας» έφερε η ΝΔ κατάφεραν να περιορίσουν σημαντικά την όποια αναλογικότητα των εκλογών στα διοικητικά όργανα του δήμου (Επιτροπή Ποιότητας, Οικονομική Επιτροπή).
Εμείς, από τη δική μας μεριά, οι εργαζόμενοι/ες, οι άνεργοι/ες, οι νέοι και οι νέες, οι άνθρωποι του καθημερινού αγώνα που ξέρουμε τι θα πει μεροκάματο, εκμετάλλευση, αγωνία για να βρούμε δουλειά, αγωνία μην απολυθούμε, που «δε μας βγαίνει» ο μήνας με το μισθό που παίρνουμε, που αγκομαχούμε στη κυκλοφοριακή κίνηση του κέντρου και που στριμωχνόμαστε μέσα στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ, δε πρέπει να επιτρέψουμε αυτό το θεατράκι να παίζεται στις πλάτες μας. Με μαζικούς, αποφασιστικούς αγώνες, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να σταματήσουμε όποιο σχέδιο της νέας διοίκησης και της κυβέρνησης επιτεθεί στις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.
Η είσοδος της «Πόλης Ανάποδα-Δύναμης Ανατροπής» στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης, ενός δημοτικού σχήματος της ανατρεπτικής Αριστεράς που ενώνει αριστερές οργανώσεις (μεταξύ αυτών και το «Ξ»), εργαζόμενους/ες, άνεργους/ες, αγωνιστές/ριες των διαφόρων κινημάτων της πόλης, είναι μια ευκαιρία να δοθεί φωνή στα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των παραπάνω εντός δημοτικού συμβουλίου. Από εκεί και πέρα, πρέπει να οργανωθούμε και να παρέμβουμε στις γειτονιές, καλώντας τους κατοίκους της πόλης να πλαισιώσουν τους αγώνες για μια Θεσσαλονίκη βιώσιμη για την κοινωνία και έναν Δήμο στην υπηρεσία των πολιτών και των εργαζομένων της κι όχι των μεγαλοεπιχειρηματιών!