Το φετινό καλοκαίρι έσπασε μερικά ακόμη ρεκόρ ακραίων καιρικών φαινομένων, υπενθυμίζοντας μας για άλλη μια φορά, ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και απειλεί το μέλλον του πλανήτη. Το τρίτο πιο θερμό καλοκαίρι από το 1767 για την Αυστρία, τροπικές καταιγίδες για το Τέξας και τη Λουιζιάνα, μια ανεξέλεγκτη φωτιά που απείλησε ακόμη και τα προάστια του Λος Άντζελες και φονικές πλημμύρες στην Ινδία, το Νεπάλ και το Μπαγκλαντές.
Αυτά συνέβησαν κατά τη διάρκεια λίγων μόλις μηνών, σε έναν πλανήτη του οποίου ο «ηγέτης», Ντόναλντ Τραμπ, αρνείται πεισματικά να δεχτεί ότι η κλιματική αλλαγή όχι μόνο υπάρχει, αλλά αποτελεί και έναν τρομακτικό κίνδυνο για την ύπαρξη της ανθρωπότητας.
Χάρβεϊ
Η τροπική καταιγίδα Χάρβεϊ στα τέλη Αυγούστου, χτύπησε κατά κύριο λόγο το Τέξας και δευτερευόντως τη Λουϊζιάνα – μια Πολιτεία που ακόμη δεν έχει επουλώσει τις πληγές της από τον τυφώνα Κατρίνα το 2005, με πολλούς από τους κατοίκους της μεγαλύτερης πόλης της, της Νέας Ορλεάνης, να ζουν ακόμη σε κοντέινερ. Ο Χάρβεϊ άφησε πίσω του δεκάδες νεκρούς και δεκάδες χιλιάδες αστέγους, περίπου μισό εκατομμύριο κατεστραμμένα αυτοκίνητα, ενώ επηρέασε συνολικά τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Επιπλέον, το πέρασμα του Χάρβεϊ προκάλεσε τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές, διαλύοντας μια σειρά από –κακοσυντηρημένες– εγκαταστάσεις χημικών βιομηχανιών, με αποτέλεσμα εκατομμύρια τόνοι τοξικών ουσιών να απελευθερωθούν στο περιβάλλον στην περιοχή του Χιούστον στο Τέξας. Πρόκειται για την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ, με πληθυσμό πάνω από έξι εκατομμύρια ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους είναι ήδη άστεγοι και επιπλέον, από δω και στο εξής θα βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με καρκινογόνα χημικά στο νερό που πίνουν και στον αέρα που αναπνέουν!
Πέρα από το τεράστιο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος, υπολογίζεται ότι η ανοικοδόμηση των περιοχών που καταστράφηκαν από τον Χάρβεϊ θα κοστίσει από 150 ως 180 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ένα ποσό βέβαια, το οποίο η αμερικανική κυβέρνηση δεν είναι σε καμία περίπτωση διατεθειμένη να δαπανήσει, αφού ο πρόεδρος των ΗΠΑ (ναι, αυτός που κάνει αστειάκια λέγοντας ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι χρήσιμη γιατί στη Νέα Υόρκη χιονίζει) ζήτησε από το Κογκρέσο μόλις 7,85 δις δολάρια για την ανακούφιση των πληγέντων!
La Tuna
Άλλη μια μεγάλη φυσική καταστροφή σχετιζόμενη με την κλιματική αλλαγή χτύπησε τις ΗΠΑ στις αρχές Σεπτέμβρη. Η μεγάλη δασική πυρκαγιά στο φαράγγι La Tuna κατέστρεψε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους, πλησιάζοντας απειλητικά τα προάστια της πόλης του Λος Άντζελες, τμήματα της οποίας εκκενώθηκαν. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και σοβαρότερη δασική πυρκαγιά στην ιστορία του Λος Άντζελες, για της οποίας την καταπολέμηση απαιτήθηκε η συμμετοχή πάνω από 1.000 πυροσβεστών.
Τόσο οι δασικές πυρκαγιές όσο και τα ακραία καιρικά φαινόμενα εντείνονται στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια προκαλώντας μεγάλες απώλειες, όχι μόνο στο φυσικό περιβάλλον, αλλά και σε ανθρώπινες ζωές.
Ιδιαίτερα τα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού, είναι αυτά που πλήττονται περισσότερο αφού όχι μόνο είναι δυσκολότερο να προστατευτούν από τις φυσικές καταστροφές αλλά είναι ακόμη δυσκολότερο να επιβιώσουν μετά από αυτές, όταν θα μείνουν άστεγοι και εκτοπισμένοι, με την «αλληλεγγύη» της κυβέρνησης να περιορίζεται σε εθιμοτυπικές επισκέψεις και ψίχουλα για την αποκατάσταση των ζημιών.
Πλημμύρες σε Μπαγκλαντές, Νεπάλ και Ινδία
Όταν όμως μιλάμε για το πως μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους φαινόμενα οι πιο φτωχοί κάτοικοι του πλανήτη, τότε το πρόσφατο παράδειγμα των πλημμυρών στη Νότια Ασία, είναι το καταλληλότερο. Το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ και η Ινδία πλήγηκαν πρόσφατα από ακραίες βροχοπτώσεις, που οδήγησαν στο θάνατο πάνω από 1.200 ανθρώπων, καταστρέφοντας ολοσχερώς ολόκληρα χωριά και επηρεάζοντας συνολικά πάνω από 40 εκατομμύρια(!) ανθρώπους σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ιδιαίτερα στην περίπτωση του Μπαγκλαντές, η κατάσταση είναι τραγική, αφού κατά τη διάρκεια των ακραίων καιρικών φαινομένων, υπολογίζεται ότι τα δύο τρίτα της χώρας βρέθηκαν κάτω από το νερό.
Όσο για τις γεωργικές εκτάσεις, που δίνουν δουλειά και ζωή σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού της χώρας, οι απώλειες είναι επίσης τεράστιες. Πάνω από έξι εκατομμύρια στρέμματα γεωργικής γης έχουν υποστεί ζημιές από τις πλημμύρες, ενώ άλλα 100.000 στρέμματα έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά. Σε πολλές από τις περιοχές που χτύπησαν οι βροχοπτώσεις, ακολούθησαν κατολισθήσεις που ολοκλήρωσαν την καταστροφή.
Με το νερό μέσα στα σπίτια τους ζουν το τελευταίο διάστημα και οι κάτοικοι της Βομβάης στην Ινδία, η οποία με τις πρόσφατες καταστροφές με τους δεκάδες νεκρούς και τα εκατομμύρια των εκτοπισμένων, ξαναζεί τα εφιαλτικά σκηνικά του 2005, όταν οι πλημμύρες κόστισαν τη ζωή σε πάνω από 1.000 ανθρώπους.
Δεκάδες είναι και τα θύματα των πλημμυρών στο Νεπάλ, όπου εκατοντάδες τουρίστες διασώθηκαν με τη βοήθεια ελεφάντων(!) στο Εθνικό Πάρκο Τσιτουάν.
Αυστρία: καύσωνας δίχως τέλος
Σύμφωνα με το «Κεντρικό Ίδρυμα Μετεωρολογίας και Γεωδυναμικής» της Βιέννης, το φετινό καλοκαίρι ήταν για την Αυστρία ένα από τα τρία θερμότερα, από την εποχή που άρχισαν να καταμετρούνται και να καταγράφονται οι θερμοκρασίες, δηλαδή από το 1767. Τα άλλα δύο θερμότερα καλοκαίρια των τελευταίων 250 χρόνων, ήταν επίσης πρόσφατα: το 2003, με θερμοκρασίες υψηλότερες από το μέσο όρο κατά 2,9 βαθμούς Κελσίου και το 2015, με θερμοκρασίες 2,4 βαθμούς πάνω από το μέσο όρο.
Κι αν στην Ελλάδα οι 30 βαθμοί Κελσίου μας φαίνονται απόλυτα φυσιολογικοί, για τα δεδομένα της Αυστρίας, το να καταγράφονται πάνω από 46 μέρες στη διάρκεια ενός καλοκαιριού, κατά τις οποίες η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 30, κάθε άλλο παρά φυσιολογικό μπορεί να χαρακτηριστεί.
Φέτος όμως, η Αυστρία αντιμετώπισε ένα ακόμη ακραίο καιρικό φαινόμενο. Πάνω από 137.000 κεραυνοί, θυελλώδεις άνεμοι που στην περίπτωση μιας μεγάλης καταιγίδας στις 30/7 έφτασαν τα 165 χιλιόμετρα την ώρα και έντονες βροχοπτώσεις και χαλαζοπτώσεις, ήταν η άλλη όψη του φετινού καλοκαιριού για μια χώρα της οποίας οι κάτοικοι είναι συνηθισμένοι στις χαμηλές θερμοκρασίες και όχι στα «τροπικά» φαινόμενα.
Ένας ατελείωτος εφιάλτης
Αυτό είναι το παρόν και το μέλλον του πλανήτη κάτω από την κυριαρχία του παρανοϊκού καπιταλιστικού συστήματος, που δε διστάζει, όχι μόνο να επιτίθεται στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού της γης, αλλά και να απορυθμίζει το κλίμα, να καταστρέφει πολύτιμα οικοσυστήματα, να «παίζει» με την πυρηνική ενέργεια, και με πυρηνικά όπλα. Κοινώς, να «παίζει» κορόνα – γράμματα την ίδια τη ζωή του πλανήτη και των κατοίκων του, την ώρα που οι εκπρόσωποί του περιφέρονται σε διεθνείς συνόδους για την προστασία υποτίθεται του περιβάλλοντος. Συνόδους όπως αυτές στο Κιότο, ή η πιο πρόσφατη στο Παρίσι, των οποίων οι ανεπαρκείς στόχοι δεν τηρούνται ποτέ.
Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών σήμερα δεν είναι απλά εμφανή, αλλά επηρεάζουν ήδη τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Όσο πιο σύντομα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, όσο πιο σύντομα απαλλαγούμε από τα αρπακτικά που απειλούν το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη, όσο πιο σύντομα χτίσουμε μια κοινωνία βασισμένη στις ανάγκες της πλειοψηφίας των ανθρώπων και στο σεβασμό της φύσης, τόσο γρηγορότερα θα μπορούμε να ανασάνουμε με ανακούφιση για το μέλλον της ανθρωπότητας.
