Μετά τις τελευταίες εκλογές, όπου οι αριστερές/αγωνιστικές δυνάμεις πήραν την πλειοψηφία του ΔΣ της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Θεσσαλονίκης, γίνεται μια προσπάθεια να μπει το σωματείο ξανά σε κίνηση.
Σε αυτά τα πλαίσια γίνεται μια προσπάθεια να οργανωθεί ένας γύρος συνελεύσεων στα νοσοκομεία της πόλης με σκοπό να μπει ο κλάδος σε κινητοποιήσεις.
Παρακάτω αναδημοσιεύουμε το σχετικό κάλεσμα της ΕΝΙΘ.
Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης
Συνελεύσεις τώρα σε όλα τα νοσοκομεία!
Συναδέλφισσες/οι
Τα χρόνια που μεσολάβησαν από τις προηγούμενες εκλογές της ΕΝΙΘ μέχρι σήμερα που επιτέλους υπάρχει ένα νέο Διοικητικό Συμβούλιο, στη θέση του προηγούμενου ΔΣ-φαντάσματος, σημαδεύτηκαν από τις καταστροφικές επιλογές των μνημονίων που ισοπέδωσαν κοινωνικές κατακτήσεις, τόσο γενικά όσο και ειδικά στο χώρο της Υγείας.
Η όποια προσπάθεια περιγραφής της τραγικής πραγματικότητας στο χώρο της Υγείας σίγουρα υπολείπεται της σκληρής καθημερινότητας που βιώνουν οι νοσοκομειακοί γιατροί σε συνθήκες απάνθρωπης εντατικοποίησης, δραματικών ελλείψεων, απλήρωτης εργασίας και παντελούς έλλειψης προοπτικής.
Το νέο ΔΣ της ΕΝΙΘ απευθύνεται σε όλους τους νοσοκομειακούς γιατρούς που επιμένουν ακόμη να θεωρούν τους εαυτούς τους λειτουργούς ενός πραγματικά και όχι κατ’ όνομα εθνικού, δημόσιου και δωρεάν συστήματος υπηρεσιών Υγείας, που απαιτούν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς αμοιβές ενάντια στο παγιωμένο πλέον καθεστώς της μαύρης υπερωριακής απασχόλησης, και τους καλεί να συζητήσουν, να αντιπαρατεθούν, να συναποφασίσουν και να συμπορευτούν στο δρόμο της ανατροπής της βάρβαρης αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής.
Η επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι της χώρας, μεταξύ αυτών και οι νοσοκομειακοί γιατροί, δεν είναι προσωρινή παρένθεση. Πρόκειται για ολομέτωπη ταξική επίθεση ενάντια στον κόσμο της εργασίας που εκπορεύεται από την τρόικα και τους εγχώριους υπηρέτες της με επικεφαλής τα κόμματα της συγκυβέρνησης και στόχο τη διάλυση του κοινωνικού ιστού και τη βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Μόνο η ανατροπή αυτής της πολιτικής, της κυβέρνησης και των κομμάτων που τη στηρίζουν μπορεί να σηματοδοτήσει την έξοδο από τον εφιαλτικό μονόδρομο της καταστροφής.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι φανερό ότι περιθώρια για στενές κλαδικές διεκδικήσεις δεν υπάρχουν. Το εγχείρημα της ανατροπής δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο μεμονωμένων, έστω και σκληρών, κλαδικών αγώνων. Απαιτείται συνάντηση και κοινή δράση με όλους τους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, αλλά και της Παιδείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του ιδιωτικού τομέα, συμπόρευση και συντονισμός με τα εκατομμύρια των ανέργων, των απολυμένων, των ανασφάλιστων και αποκλεισμένων από κάθε δομή και υπηρεσία του ΕΣΥ, για τη συγκρότηση ενός καθολικού μετώπου κοινωνικής αντίστασης και ανατροπής.
Τα αποτελέσματα των υλοποιούμενων πολιτικών στο χώρο της υγείας δεν είναι ακόμη εμφανή σε όλη τους την έκταση. Τα χειρότερα μάλλον έρχονται:
- Άγρια εντατικοποίηση με περαιτέρω αποστελέχωση του ΕΣΥ τόσο από ιατρικό όσο και από νοσηλευτικό, διοικητικό και παραϊατρικό προσωπικό, με συγχωνεύσεις και λουκέτα, με πραξικοπηματικές μετακινήσεις και αποσπάσεις προσωπικού
- Πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με κατάργηση της μονιμότητας, ατομικές συμβάσεις, παροχή υπηρεσιών με μπλοκάκι
- Απλήρωτη εργασία χωρίς όρια, δεσμεύσεις ή αναστολές
- Αλλαγή συστήματος εφημέρευσης των Νοσοκομείων με αποτέλεσμα ακόμη μεγαλύτερη εντατικοποίηση της δουλειάς μας και κλείσιμο και άλλων μονάδων Υγείας ή αλλαγή της χρήσης τους
- Επίταση της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της λειτουργίας των Νοσοκομείων – όσων τουλάχιστον θα απομείνουν (Και δεν είναι μόνο η σίτιση, η φύλαξη, η καθαριότητα και οι τεχνικές υπηρεσίες, συζητούνται οι εργαστηριακοί τομείς των Νοσοκομείων, ακόμη και η εφημεριακή τους κάλυψη)
- Η πλήρης απόσυρση του κράτους από την αυτονόητη υποχρέωσή του για παροχή δωρεάν υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας στους πολίτες είναι κατήφορος χωρίς τέλος, όπου πλέον όλα είναι δυνατό να συμβούν, ακόμη και όσα φαντάζουν διαστροφικές σκέψεις ή αποκυήματα νοσηρής φαντασίας.
Η απάθεια και η απόσυρση δεν είναι λύση. Σας καλούμε να συναντηθούμε ξανά στα αμφιθέατρα συζητώντας και αναζητώντας τρόπους συλλογικής, και όχι ατομικής ή δια αντιπροσώπων, αντίστασης και δράσης. Για να κερδίσουμε και πάλι τη χαμένη μας αξιοπρέπεια Για να σχεδιάσουμε μαζί το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας
