Σχόλιο από το «Ξεκίνημα»
Το προχτεσινό «άδειασμα» του βουλευτή Καστοριάς Β. Διαμαντόπουλου από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια κίνηση που σόκαρε όχι μόνο πολύ κόσμο της Αριστεράς γενικά αλλά και πολύ μεγάλο μέρος της κομματικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί στην πραγματικότητα αποτελεί υποχώρηση απέναντι σε μια σκοταδιστική επίθεση της ιεραρχίας – μια επίθεση η οποία δεν θα έπρεπε κανονικά να γίνεται αποδεκτή ούτε καν από το φιλελεύθερο τμήμα της άρχουσας τάξης, πόσο μάλλον από την ριζοσπαστική Αριστερά!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Ο βουλευτής Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ Β. Διαμαντόπουλος συμμετείχε σε πρωτοχρονιάτικο τοπικό καρναβάλι. Στο καρναβάλι ο Β. Διαμαντόπουλος συμμετείχε ντυμένος ως παπάς στα πλαίσια καρναβαλικού σκετς που τον ήθελε ως παπά-Σούρα να κοινωνεί τους πιστούς και να «θάβει» το μνημόνιο. Τι το μεμπτό και τι το παράξενο σ’ αυτό; Το καρναβάλι από την φύση του διακωμωδεί τους θεσμούς και «δεν έχει ιερό και όσιο» – αυτή άλλωστε είναι η ουσία του. Άλλωστε η εικόνα καρναβαλιστών μεταμφιεσμένων σε παπάδες είναι πολύ γνώριμη και εντελώς συνηθισμένη.
Όμως κάποιοι ιεράρχες είχαν διαφορετική γνώμη…
Την αρχή έκανε ο μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος που κατηγόρησε τον βουλευτή για «ευτελισμό των ιερών μυστηρίων» και προσβολή των πιστών, ενώ διερωτήθηκε δημοσίως αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας, έχει σκοπό με «τέτοια πρόσωπα» να κυβερνήσει τον τόπο.
Την σκυτάλη στην συνέχεια πήρε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος ο οποίος κάλεσε τον Α. Τσίπρα είτε να απαιτήσει από τον βουλευτή να ζητήσει δημόσια συγγνώμη, είτε να τον διαγράψει.
Τέλος, για το θέμα τοποθετήθηκε και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος που δήλωσε σχετικά: «Είναι λυπηρό, σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για τον τόπο, ένα μέλος του Κοινοβουλίου να συμπεριφέρεται με τόσο ανόητο τρόπο».
Αυτού του είδους η αντίδραση δεν μπορεί να περιγραφεί με καμία άλλη λέξη από «σκοταδισμό». Είναι αδιανόητο να φανταστούμε οποιαδήποτε χώρα η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί «πολιτισμένη», «ανεπτυγμένη», «δημοκρατική» κλπ, στην οποία να έχουμε τέτοιου είδους παρέμβαση από την Εκκλησία απέναντι σε ένα τέτοιο γεγονός, όπως τη σάτιρα του Β. Διαμαντόπουλου. Η Αριστερά, ακόμα και όλοι όσοι θέλουν να ονομάζονται απλά «προοδευτικοί» και «δημοκράτες» είχαν ευθύνη να πάρουν μια καθαρή θέση στήριξης του Β. Διαμαντόπουλου και καταγγελίας της στάσης της Εκκλησίας.
Ο Β. Διαμαντόπουλος όμως ανακάλυψε πως ούτε καν το κόμμα του, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν τον στήριξε, όπως όφειλε. Αντίθετα, τον άδειασε με τρόπο που μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει. Μέχρι προχτές η ηγεσία τηρούσε σιγή ιχθύος. Και προχτές, ο Μ. Λυκόπουλος, «συντονιστής της θεματικής επιτροπής θρησκευμάτων» του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε την ακόλουθη δήλωση στα ΜΜΕ:
«O σεβασμός κάθε θρησκείας και του θρησκευτικού συναισθήματος των πολιτών είναι βασική αρχή που διαχρονικά υποστηρίζει και υπηρετεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κάθε άλλη συμπεριφορά ενσυνείδητη ή ασυνείδητη, που προσβάλλει τα Ιερά Μυστήρια οποιασδήποτε θρησκείας, και συνακόλουθα τους πιστούς της δεν υπηρετεί την παραπάνω αρχή και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή».
Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έμαθαν έκπληκτα για τον εν λόγω «συντονιστή» και την εν λόγω «θεματική», αφού κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξη της. Και βέβαια από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κεντρικά δεν υπήρξε καμία διαφοροποίηση από την πιο πάνω δήλωση για να μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι μπορεί να έγινε απλά μια «πατάτα». Στην πραγματικότητα, λοιπόν, η τοποθέτηση του Μ. Λυκόπουλου είχε την πλήρη κάλυψη της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πραγματικά σημαντικό είναι η πλήρης υπαναχώρηση απέναντι σε μια σκοταδιστικού τύπου επίθεση της ιεραρχίας. Μετά την υπαναχώρηση σε μια σειρά βασικά θέματα, όπως η διαγραφή του χρέους, η κατάργηση των μνημονίων, η εθνικοποίηση των νευραλγικών τομέων της οικονομίας κ.α. βλέπουμε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να υποχωρεί και απέναντι στις απαιτήσεις του ιερατείου, «φτύνοντας» μια από τις βασικές αρχές της Αριστεράς: την ελευθερία στην έκφραση, στη διαφορετικότητα και στην άρνηση στην Εκκλησία να παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα!
