Το ΚΚΕ πρόσφατα κατέθεσε στη βουλή τροπολογίες για την απαγόρευση των πλειστηριασμών της πρώτης-κύριας κατοικίας και την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης, στο όνομα της συνεπούς και χωρίς αστερίσκους στήριξης στους δίκαιους αγώνες των εργαζομένων και συνταξιούχων.
Ωστόσο, στο άκουσμα αυτής της είδησης γεννιέται η εξής απορία:
Είναι δυνατόν να περάσουν οι τροπολογίες και τα νομοσχέδια που κατά καιρούς καταθέτει το ΚΚΕ στη Βουλή όπου είναι ισχνή μειοψηφία, σε μια Βουλή που κυριαρχεί η αντεργατική μαυρίλα;
Το να κατατίθενται νομοσχέδια απλά για λόγους εντυπώσεων δεν είναι σωστό.
Ο μόνος τρόπος για να γίνει πιθανή η ψήφισή τους είναι με τη μαζική κινητοποίηση των εργαζομένων και των συνταξιούχων και με την ενωτική συμπόρευση μαζί τους. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με τον ακόλουθο τρόπο.
Προτού κατατεθούν στη Βουλή να γίνουν αντικείμενο εκστρατείας από τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος και από άλλους αγωνιστές, στα συνδικάτα, τα εργοστάσια και τους λοιπούς εργατικούς χώρους και να επιδιωχθεί να ψηφιστούν στις γενικές συνελεύσεις μαζί με ένα πρόγραμμα αγώνων που θα περιλαμβάνει συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και απεργίες, κατά κλάδο και γενικές.
Έτσι θα γίνουν υπόθεση των εργαζομένων και των συνταξιούχων και τότε να προχωρήσει η κατάθεση των τροπολογιών και των νομοσχεδίων στη Βουλή.
Γιατί αν δεν γίνουν δεν έχει ουσιαστικό νόημα η κατάθεσή τους στη Βουλή όπου κυριαρχούν τα κόμματα του κεφαλαίου, αυτοί που κατάργησαν τις κατακτήσεις των εργαζομένων, γιατί η καταψήφισή τους είναι δεδομένη.
Αν όμως έχουν περάσει από συνδικάτα και συνελεύσεις των εργαζομένων, τότε η διεκδίκησή τους θα γίνει πιο μαχητική με αποτέλεσμα τα κόμματα των καπιταλιστών να βρεθούν αντιμέτωπα με την πίεση της κοινωνίας και η πιθανότητα να αναγκαστούν να τα ψηφίσουν θα είναι υπαρκτή.
Αλλιώς δεν έχει νόημα.
